Εσύ πόση διαφορετικότητα αντέχεις;
Δύο είναι οι μάχες της καθημερινότητας, σχετικά με τη διαφορετικότητα.

Από τη μία είναι η μάχη που δίνει αυτός που είναι διαφορετικός, αφενός για να το αποδεχτεί ο ίδιος (που δεν είναι πάντα εύκολο), αφετέρου για να τον αποδεχτούν οι άλλοι. Αυτή η μάχη μπορεί να έχει πολλά θύματα, πολλές επιπτώσεις στις ζωές των εμπλεκομένων, έχω αναφερθεί σε αυτό το θέμα και παλιότερα.

Από την άλλη όμως, είναι η αντίθετη πλευρά. Οι υπόλοιποι, «νορμάλ» και μη, πόση διαφορετικότητα μπορούν και θέλουν να αντέξουν; Θα μου πείτε, υπάρχει η παράμετρος του «θέλω» σε μια τέτοια περίπτωση; Και όμως, δεν μπορείς να αναγκάσεις τον άλλον να θέλει ή να μη θέλει. Μπορείς να «απαιτήσεις» μια καλή συμπεριφορά, αλλά να του ανοίξεις το μυαλό και να το βάλεις μέσα, δεν μπορείς. Σε έναν κόσμο που αλλάζει τρομακτικά γρήγορα, πόσο γρήγορα συνηθίζουμε το διαφορετικό; Πόσο αντέχουμε;

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε όλες τις αλλαγές που συμβαίνουν. Παλιότερα, ήταν λίγα. Τώρα κάθε μέρα είναι και κάτι άλλο. Καθημερινές και διατροφικές συνήθειες, σεξουαλικές προτιμήσεις, εμφάνιση, πολιτικές και θρησκευτικές απόψεις. Και το χειρότερο: στα άκρα. Γιατί νομίζω ότι αυτό είναι το χειρότερο. Ότι μιλάμε κατευθείαν για ακραίες εκφάνσεις, χωρίς να προλαβαίνουμε να συνηθίζουμε τα πιο ήπια.

Δεν βοηθάει και το γεγονός, ότι «οι διαφορετικοί» αισθάνονται την ανάγκη να γίνουν προκλητικοί για να υπερασπιστούν τις επιλογές τους. Πάρτε για παράδειγμα τα πολιτικά…Όλοι θεωρούν ότι πρέπει να μιλάνε παντού για τις προτιμήσεις τους, με κάθε ευκαιρία και να τις υποστηρίζουν με πάθος, κάτι που παλιότερα δεν ήταν και τόσο συχνό ή τόσο έντονο. Ή όσοι κοντεύουν ξαφνικά να σε δείρουν επειδή τρως κρέας και γλουτένη. Ίσως όλη αυτή η επίθεση έχει να κάνει με τη δυσκολία να αποδεχτούν τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά αυτό σίγουρα είναι ένα άλλο θέμα.

Είμαι πεπεισμένη ότι ο άνθρωπος είναι, από τη φύση του, πολύ ελαστικός. Όπως συνήθισε τόσες αλλαγές, θα συνηθίσει και όσες ακόμα έρθουν στο μέλλον. Απλά πρέπει να δίνουμε και λίγο χρόνο ή έστω λίγη ανοχή, ειδικά στους παλιότερους, που οι ταχύτητές τους στην απορρόφηση νέων ιδεών και συνηθειών έχουν μειωθεί δραματικά.

Δεν επικροτώ σε καμία περίπτωση τη μη αποδοχή της διαφορετικότητας. Ζούμε σε μια εποχή που είναι ιδιαίτερα ρευστή και αυτό θα γίνει πιο έντονο στο μέλλον. Αλλά αντιλαμβάνομαι και τη δυσκολία να συνηθίσουμε όλα τα καινούρια που έρχονται μαζεμένα. Ας έχουμε λίγη υπομονή λοιπόν, ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε, ας δώσουμε λίγο χρόνο. Όλα αυτά όμως, πάντα, με καλή συμπεριφορά και ανεκτικότητα και από τις δύο πλευρές.

Τέλος, στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να κρατάμε το ότι υπάρχουν και φορές που η διαφορετικότητα δεν είναι επιλογή. Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί το «με το ζόρι» καπέλωμα! Με το μαλακό…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

18-12-2023

Μαρούσι

Επιστήμες

Μερική Απασχόληση

31-01-2024

Ξηροκρηνη

400

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
28 Μαρ. 2024
ΖΑΛΓΚ
5'
10 - 7
ΜΛΝ
28 Μαρ. 2024
ΠΑΡ
21:30
-
ΟΣΦΠ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;