O Panda Dub ανυπομονεί για το LIVE στο Fuzz και μιλάει στο neolaia.gr

Η μουσική του Panda Dub είναι το ιδανικό μείγμα από ethnic, edgy και electro ήχους. Σε κάθε album του έχει να προσφέρει και κάτι διαφορετικό. Όπως για παράδειγμα στο τελευταίο (Shapes & Shadows)  που κυκλοφόρησε πρόσφατα και το πήγε για ακόμη μια φορά σε άλλο επίπεδο. Δες εδώ 10 κομμάτια του Panda Dub που ανυπομονούμε να ακούσουμε live. 

Μπορείς να μας εξηγήσεις πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη dub; Από που σου ήρθε η ιδέα να κάνεις αυτό το ιδιαίτερο μιξ με τους έθνικ ήχους που σε χαρακτηρίζει πάνω κάτω;

Ξεκίνησα από μικρός να ασχολούμαι με την μουσική, παίζοντας μπάσο στην εφηβεία μου. Τότε βέβαια δεν άκουγα αυτού του είδους τη μουσική, ούτε έφτιαχνα ακόμη την δική μου. Αργότερα άρχισε να με ελκύει η reggae και εν συνεχεία η dub και έπειτα από την προτροπή ενός καλού μου φίλου ξεκίνησα να φτιάχνω και την δική μου μουσική. Η χώρα και η πόλη που προέρχομαι έχουν μια μεγάλη παράδοση στη dub και ταυτόχρονα πάντοτε με συγκινούσαν οι ήχοι
από πάρα πολλά είδη μουσικής και από όλες τις μεριές του κόσμου. Το να ενώσω όλα αυτά με το δικό μου τρόπο ήταν κάτι που μόλις μου ήρθε στο μυαλό με ενθουσίασε κι αποτελεί έναν από τους οδηγούς στη δημιουργία μου. Όλες αυτές οι επιρροές δημιούργησαν το χαρμάνι του προσωπικού μου ύφους.

Ποιοι καλλιτέχνες και ποιοι ήχοι σε έχουν επηρεάσει;

Η μπάντα που με επηρέασε όσο καμία άλλη είναι ξεκάθαρα οι High Tone. Όπως ανέφερα και παραπάνω, ωστόσο, άκουγα διάφορα είδη μουσικής ανάλογα με τις περιόδους της ζωής μου, οπότε όλα αυτά έχουν παίξει σίγουρα τον ρόλο τους. Από το rock, και πιο συγκεκριμένα το classic rock, έως τη reggae, που αγάπησα στην συνέχεια, και την techno, που ερωτεύθηκα αρκετά αργότερα, το κάθε είδος έχει διαδραματίσει τον δικό του ρόλο στην πορεία και την εξέλιξη των προσωπικών μου δημιουργιών.

Εάν κάποιος θα ήθελε να μάθει περισσότερα για τη γαλλική dub σκηνή, ποιους καλλιτέχνες ή γκρουπ θα του πρότεινες να ακούσει;

Πρώτα απ’ όλα, οπωσδήποτε, τους αγαπημένους μου High Tone. Επίσης αξίζει κανείς να προσέξει τις πολύ καλές δουλειές των O.B.F. και ειδικά το “Wild” και σίγουρα οτιδήποτε έχει φτιάξει ο Manutension, τόσο με τους Improvisators Band, όσο και μόνος του στις προσωπικές του κυκλοφορίες.

Έχεις ήδη γεμίσει μια αίθουσα στην Ελλάδα την προηγούμενη φορά που ήρθες. Τι καινούργιο να περιμένουμε από εσένα τώρα που έρχεσαι με live μπάντα;

Νομίζω πως το Project με τη Live Band, είναι πιο ολοκληρωμένο και ανυπομονώ να το παρουσιάσουμε στο Fuzz Live Music Club, προσθέτοντας νέα στοιχεία στο show και περισσότερη ενέργεια.

Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για το πρότζεκτ σου με τη live μπάντα; Ποια είναι η “πρόκληση” σε αυτό;

Χρειάζεται πολύ περισσότερη συγκέντρωση κι από τους τρεις μας και είναι σίγουρα αρκετά πιο δύσκολο, όμως αποδίδει καλύτερα στον ήχο και ακόμη περισσότερο στην αρμονία. Παίζουμε καιρό μαζί και γνωρίζουμε καλά ο ένας τον άλλο και φαίνεται αυτό στη σκηνή και το αποτέλεσμα πιστεύω θα ενθουσιάσει το Ελληνικό κοινό. Σίγουρα η πρόκληση έχει να κάνει ότι μιλάμε και για καινούργιο δίσκο οπότε πολλά από τα κομμάτια δε τα έχουμε παίξει live μαζί. Αυτό είναι μια πρόκληση για μας όσο αφορά στο τελικό αποτέλεσμα.

Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για το νέο σου album? Τι διαφορετικό υπάρχει σε σχέση με τα προηγούμενα?

Το “Shapes & Shadows” αποτελεί φυσική συνέχεια της δεκαετούς δισκογραφικής μου πορείας. Βρίσκομαι σε μία πολύ παραγωγική φάση ήδη από το 2013 και ο δίσκος αυτός έρχεται να συμπληρώσει τις παλαιότερες κυκλοφορίες μου, παρ’ όλο που διαφέρει σε αρκετά σημεία από αυτές. Μόλις τελείωσα το “Lost Ship” ένιωσα άμεσα την ανάγκη να δημιουργήσω ξανά κι έτσι προέκυψαν τα πρώτα δείγματα του “Shapes & Shadows”, στο οποίο και συμπλήρωνα, ωστόσο, στοιχεία μέχρι και μερικές ημέρες πριν την κυκλοφορία του. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές με το “Lost Ship” στο κομμάτι της παραγωγής, όσο μάλλον στο ηχητικό μέρος, που εμπλουτίστηκε με πλήθος καινούριων επιρροών από Δυτικές και Ανατολίτικες παραδοσιακές μήτρες που αποδείχτηκε πως χαράχτηκαν στο ενδιάμεσο μέσα μου και με οδήγησαν σε καινούρια μουσικά μονοπάτια.

Ένα από τα γνωστά κομμάτια σου είναι το Crazy World όπου ακούμε ένα κομμάτι του διάσημου μονολόγου του Charlie Chaplin στη ταινία “ο Δικτάτορας”. Την ίδια στιγμή, θα λέγαμε ότι μερικοί τίτλοι στα κομμάτια σου είναι πολύ καλά στοχευμένοι όπως στο “Smile is the Key”. Εάν θα ήθελες να περάσεις ένα μήνυμα στους νέους με λίγες λέξεις, τι θα ήταν αυτό;

Να μην παρατούν τα όνειρα τους και να παλεύουν για αυτά. Να μην αφήσουν τον τρελό και υπέροχο αυτό κόσμο σε χέρια ακατάλληλων ανθρώπων αλλά να διεκδικούν το δικαίωμα τους να τον επηρεάζουν γιατί πάνω από όλα ανήκει σε αυτούς, σε όλους μας..

Και λοιπόν, ποιο είναι το μεγάλο όνειρο του Panda Dub όσον αφορά τη μουσική; Τι θα ήθελες να κάνεις τα έτη που έρχονται;

Θα ήθελα να συνεχίσω να φτιάχνω την μουσική μου και να την μοιράζομαι ελεύθερα με τον κόσμο. Και φυσικά να μην σταματήσω να περιοδεύω. Οι live εμφανίσεις είναι βασικό συστατικό της καλλιτεχνικής μου ιδιοσυγκρασίας και πάντοτε αποτελούν τόσο μια αναγκαία στουντιακή ανάπαυλα, όσο, όμως, και το έναυσμα για τα επόμενα μου βήματα.

Πες μας κάτι για το τέλος για τους έλληνες fans.

Ανυπομονώ γιατί θυμάμαι πολύ καλά το περσινό show και μερικούς ”τρελούς” που ανέβηκαν πάνω στο stage και γενικώς το κλίμα ήταν έκρυθμο. Καλή αντάμωση.