25 Νοεμβρίου || Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών ||

Στόχος της συγκεκριμένης ημέρας είναι η ανάδειξη και η ευαισθητοποίηση ενός τόσο σημαντικού προβλήματος σε όλο τον πλανήτη, καθώς και η ενημέρωση ώστε να καταπολεμηθεί αυτό το βίαιο φαινόμενο.

Ήδη έπειτα την δολοφονία των τριών αδελφών Μιραμπάλ (πολιτικές ακτιβίστριεςστη Δομινικανή Δημοκρατία το 1960) με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο, η ημέρα αυτή καθιερώθηκε από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτού γεγονότος.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κακοποίησης των Γυναικών ή Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών γιορτάζεται στις 25 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999, όπου ανακήρυξε τη συγκεκριμένη ημέρα ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Πρόκειται για το πιο αποσιωπημένο έγκλημα διαρκείας. Δεν απορρέει ούτε αφορά σε συγκεκριμένο πολιτισμό, κουλτούρα, χώρα ή ομάδα γυναικών.

Κάθε γυναίκα, λόγω του φύλου της, κινδυνεύει να γίνει θύμα ψυχολογικής, σωματικής σεξουαλικής βίας, ανεξάρτητα από το πόσο μορφωμένη, πόσο επιτυχημένη ή πόσο εύπορη είναι.

Η βία κατά των γυναικών έχει πολλές μορφές, οι πιο γνωστές της είναι η σεξουαλική, η σωματική και η ψυχική ή συναισθηματική βία.

Στατιστικά για την Ελλάδα 

Η Γραμματεία Γυναικών σε συνεργασία με την ΓΣΕΕ χτυπούν καμπανάκι καθώς τα ποσοστά κακοποίησης γυναικών αυξάνονται όλο και περισσότερο στο οικογενειακό, κοινωνικό αλλά και εργασιακό περιβάλλον.

Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες.

Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.

Από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, περίπου 4 στις 10 προέρχονται από τα Βαλκάνια.

Η αντίληψη ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος, δεν επιβεβαιώνεται καθώς 7 στις 10 γυναίκες – θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης.

Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.

Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ ένας στους δέκα εκ των δραστών είναι άνεργος.

Παγκόσμια στοιχεία

Σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, όπου τα προνόμια των ανδρών αποτελούν τον κανόνα, δημιουργείται η αντίληψη πως οι γυναίκες πρέπει να “ελέγχονται”.

Εκτιμάται ότι το 35% των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν βιώσει είτε σωματική ή/και σεξουαλική βία από τον σύντροφο τους ή σεξουαλική βία από έναν άγνωστο σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Ωστόσο, ορισμένες εθνικές μελέτες δείχνουν ότι έως και το 70% των γυναικών έχουν υποστεί σωματική ή/ και σεξουαλική βία από τον σύντροφό τους στη διάρκεια της ζωής τους.

Το 2012, μελέτη που διεξήχθη στο Νέο Δελχί έδειξε ότι το 92 τοις εκατό των γυναικών δήλωσαν ότι έχουν βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής βίας σε δημόσιους χώρους στη διάρκεια της ζωής τους, ενώ το 88 τοις εκατό των γυναικών δήλωσαν ότι έχουν βιώσει κάποια μορφή λεκτικής σεξουαλικής παρενόχλησης (συμπεριλαμβανομένων ανεπιθύμητων σχολίων σεξουαλικού χαρακτήρα, σφυρίζοντας, leering ή κάνοντας άσεμνες χειρονομίες).

Παγκοσμίως, πάνω από 700 εκατομμύρια γυναίκες σήμερα έχουν παντρευτεί σε παιδική ηλικία (κάτω των 18 ετών). Από αυτές τις γυναίκες, πάνω από 1 στις 3 ή περίπου 250 εκατομμύρια παντρεύτηκαν πριν από τα 15.

Οι νύφες-παιδιά πολλές φορές δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτούν το ασφαλές σεξ και έτσι είναι ευάλωτες σε πρόωρες εγκυμοσύνες αλλά και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, συμπεριλαμβανομένου του ιού HIV.

Περίπου 120 εκατομμύρια κορίτσια σε όλο τον κόσμο (λίγο παραπάνω από 1 στους 10, δηλαδή) έχουν βιώσει αναγκαστική συνουσία ή άλλες αναγκαστικές σεξουαλικές πράξεις κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Μέχρι στιγμής, οι πιο “κοινοί” δράστες της σεξουαλικής βίας είναι νυν ή πρώην σύζυγοι, σύντροφοι ή φίλοι.

Στην Αυστραλία, τον Καναδά, το Ισραήλ, τη Νότια Αφρική και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας πληθυσμός 40-70% των θηλυκών θυμάτων δολοφονίας σκοτώθηκαν από συντρόφους τους.

Παγκοσμίως, έως και 50 τοις εκατό των σεξουαλικών επιθέσεων που διαπράττονται είναι σε κορίτσια κάτω των 16 ετών.

 

Κάθε χρόνο 5.000 γυναίκες δολοφονούνται από τους συγγενείς τους για να προστατευτεί η «τιμή» της οικογένειας.

Υπολογίζεται ότι περίπου 246 εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια ετησίως έχουν εμπειρίες στο σχολείο που σχετίζονται με τη βια ενώ ένα στα τέσσερα κορίτσια αναφέρει ότι δεν αισθάνεται άνετα να χρησιμοποιήσει τις σχολικές τουαλέτες.