Rita Gilligan: Ένας μύθος του Hard Rock μιλά στο neolaia.gr!

Αυτή είναι η Rita Gilligan, μια απο τις πρώτες σερβιτόρες στο Hard Rock Cafe του Λονδίνου και σήμερα πολιτιστική εκπρόσωπος του. Fancy έτσι; Περίμενε να δεις πόσους διάσημους έχει γνωρίσει και τι ιστορίες μας είπε για αυτούς!

Ήταν 1971 και το Hard Rock Cafe του Λονδίνου άνοιγε για πρώτη φορά τις πόρτες του στο κοινό. Η Rita ήταν ήδη εκεί, έτοιμη να κατακτήσει τους επισκέπτες με την ομιλητικότητα και την προσεγγισιμότητα της.

H χαμογελαστή Rita Gilligan σέρβιρε στο Hard Rock για πάνω απο 45 χρόνια, δημιουργώντας συνεχώς δυνατότερους δεσμούς με τους πελάτες της, είτε εκείνοι ήταν Βρετανοί είτε όχι, είτε ήταν διάσημοι είτε όχι.

Μιας και αναφέραμε τον όρο διάσημοι, θα αναρωτιέσαι τι εννοούμε. Η Rita έχει βρεθεί να εξυπηρετεί τους ίδιους ή την οικογένεια πολλών διάσημων προσωπικοτήτων που εμείς συναντάμε στην οθόνη της τηλεόρασης, του κινητού ή του υπολογιστή μας. Μερικοί απο αυτούς είναι ο Paul McCartney, ο Eric Clapton, οι Rolling Stones, o Bruce Springsteen και πολλοί άλλοι που πέρασαν απο τις πόρτες του Hard Rock Cafe του Λονδίνου.

H Rita είναι η πρώτη σερβιτόρα της διάσημης φίρμας που φοράει τις περίφημες, συλλεκτικές καρφίτσες του Hard Rock. Απέκτησε την πρώτη της καρφίτσα μόλις το 1972 και μέχρι σήμερα έχει συλλέξει 600 απο αυτές!

Κάθε φορά που ετοιμάζεται να φορέσει την στολή της δουλειάς της, διαλέγει έναν διαφορετικό συνδυασμό απο καρφίτσες. Η τοποθέτηση τους της παίρνει περίπου 1 ώρα, ενώ η αφαίρεση τους, 20 λεπτά!

Τον Απρίλιο του 1998, η Rita έκανε μια μοναδική προσθήκη στην συλλογή της – εκείνη του Μέλους του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ως φόρο τιμής για την συνεισφορά της στον τουρισμό.

Αυτές είναι όσες πληροφορίες είχαμε εμείς να σου προσφέρουμε για την Rita, απο εδώ και πέρα θα πάρει εκείνη το “μικρόφωνο” και θα σου διηγηθεί τις εμπειρίες της!

Έχετε γνωρίσει αρκετούς σταρ κατα την διάρκεια της καριέρας σας. Υπάρχει κάποιος που να θυμάστε χαρακτηριστικά; Κυρίως μέσα απο κάποια διασκεδαστική ιστορία.

“Για αρχή, αξίζει να σημειωθεί πως το Hard Rock Cafe ήταν ένα οικογενειακό εστιατόριο. Αυτό που χαρακτηρίζει πραγματικά το Hard Rock δεν είναι οι σταρ και οι κιθάρες που διακοσμούν τους τοίχους του, αλλά το προσωπικό. Μια επιχείρηση, χωρίς το προσωπικό, δεν είναι τίποτα.

Πρέπει να δημιουργείς μια σχέση μαζί τους. Πρέπει όταν έρχονται στο μαγαζί να θυμούνται.

H πρώην γυναίκα του Ρίνγκο Σταρ, Μόριν, με την οποία είχε αποκτήσει δυο γιους και μια κόρη, αργότερα παντρεύτηκε έναν απο τους θεμελιωτές του Hard Rock Cafe. Έκτοτε, τα παιδιά της ήταν κάθε μέρα στο μαγαζί.

Ο μεγαλύτερος της γιος, ο Ζακ, ήταν 9 χρονών τότε -τώρα πρέπει να είναι γύρω στα 50- συνήθιζε να παίζει ντράμς με το μαχαίρι και το πιρούνι του πάνω στην μπάρα που καθόταν μέχρι να του σερβίρουμε φαγητό.

Μια μέρα, λοιπόν, μπήκε στο μαγαζί ο ντράμερ των The Who, Keith Moon, και -καθώς ήξερε τα παιδιά- είδε τον μικρό και του είπε “Όταν πεθάνω, θα σου αφήσω τα ντράμς μου”. Και όντως, λίγο καιρό μετά πέθανε και ο Ζακ κληρονόμησε τα ντράμς του.

Πριν απο 3 χρόνια, ο αντιπρόεδρος του Hard Rock μου είπε ‘Rita μπορείς να πάρεις να ζητήσεις αυτά τα ντράμς;’. Είπα ναι.

Έτσι, παίρνω τηλέφωνο τον Ζακ και του εξηγώ πως ενδιαφερόμαστε να τοποθετήσουμε τα ντραμς που είχε κληρονομήσει απο τον Keith Moon στο Hard Rock Cafe, και εκείνος μου απάντησε: ‘Rita, ήμουν σε πολύ κακή κατάσταση και τα πούλησα.’

Πριν μια εβδομάδα, μου τηλεφώνησε και μου είπε ‘Rita, έγινα παππούς!’. Είναι μόνο 50 και έγινε παππούς. Αυτήν την περίοδο παίζει με τους The Who.

Σκέψου πως πριν απο όλα αυτά τα χρόνια, ο Keith Moon του είπε ‘Πρέπει να σου δώσω τα ντράμς μου’ και σήμερα παίζει ακριβώς στην ίδια θέση με εκείνον, στους The Who.”

Μιας και έχουμε γυρίσει πίσω στην δεκαετία του 1970, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε για την τις στιγμές που ήρθατε σε επαφή με το Hard Rock για πρώτη φορά. Πως βρήκατε την συγκεκριμένη θέση και πως ήταν η πρώτη σας μέρα στο εστιατόριο;

“Η ιστορία εκτυλίσσεται ως εξής: Πριν απο περίπου 45 χρόνια, ήμουν 29 χρονών και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρω δουλειά εκείνη την εποχή. Μια γυναίκα αυτής της ηλικίας αναμενόταν να είναι παντρεμένη ή να έχει παιδιά, να καθαρίζει το σπίτι και να μαγειρεύει.

Εγώ, αντιθέτως, έψαχνα δουλειά. Είχα δικές μου επαφές, ωστόσο, μια μέρα ο σύζυγος μου διάβαζε εφημερίδα στον κήπο και είδε ένα κείμενο που έλεγε με μεγάλα γράμματα ‘Ζητούνται σερβιτόρες ηλικίας απο 30 μέχρι 50 ετών’.

Η ιδέα για τις μεγαλύτερες σε ηλικία σερβιτόρες βασιζόταν στο μοντέλο του αμερικανικού εστιατορίου – ή diner, όπως ονομάζεται. Ξέρετε, το είδος σερβιτόρας που βλέπουμε στις ταινίες που δείχνουν την σερβιτόρα να έχει ένα στυλό ή ένα τσιγάρο στο στόμα και να μιλάει με στυλ.

Θα σας πω γιατί ήταν φαντασμαγορικό για εμένα. Ο σύζυγος μου ήταν εκπαιδευμένος για να γίνει δικηγόρος και γι’ αυτό φορούσε συνέχεια κοστούμι, όμως, μόλις έμπαινε στο Hard Rock περιτριγυριζόταν απο ανθρώπους που -παρότι είχαν την ίδια ηλικία- είχαν μακριά μαλλιά, φορούσαν αλυσίδες, λουλούδια και πλατφόρμες.

Συνήθιζα να αφήνω τα παιδιά και να πηγαίνω σε πάρτι. Αγαπούσα αυτήν την ζωή. Είμαι ακόμα έτσι!”

Διακρίνεις κάποια σημαντική διαφορά ανάμεσα στην Hard Rock σκηνή τότε και την Hard Rock σκηνή τώρα; Κυρίως όσον αφορά το lifestyle και τις προσωπικότητες που πρωταγωνιστούν στον χώρο.

“Ο καιρός αλλάζει τα περισσότερα πράγματα, και ακόμη περισσότερο αν έχουν περάσει σχεδόν 50 χρόνια. Τo Hard Rock άλλαξε υπεύθυνους αρκετές φορές κατα την διάρκεια των χρόνων που ήμουν εκεί, όμως, όσοι και να ερχόντουσαν, εγώ δεν θα τους άφηνα ποτέ να το αλλάξουν. Δεν θα τους άφηνα.

Συνεχίζω να φοράω το κλασικό λευκό φόρεμα που φτάνει μέχρι το γόνατο και το λευκό καπέλο που θυμίζουν αμερικανικό εστιατόριο.”

Έχετε αναφέρει στο παρελθόν πως το Hard Rock δεν χαρακτηρίζεται απο τους σταρ που έχουν περάσει απο εκεί, αλλά απο την δυνατότητα του προσωπικού να κάνει τον κάθε έναν απο εμάς να νιώσει σαν ένας σταρ. Πως το καταφέρνατε αυτό κατα την διάρκεια της καριέρας σας; Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο σερβιτόρο;

“Θα σας απαντήσω με ένα παράδειγμα, εάν εσείς ερχόσασταν στο Λονδίνο και σας είχα πελάτη, αφού σας σέρβιρα, θα σας ρωτούσα ‘Απο που είστε;’, θα μου απαντούσατε, μετά θα σας ρωτούσα ‘Πόσο καιρό θα μείνετε στο Λονδίνο;’, και μου λέτε πως θα βρίσκεστε στην πόλη μόνο για μια εβδομάδα, αμέσως θα σας έδινα οδηγίες για την πόλη.

Θα σας εξηγούσα πως μπορείτε να πάρετε κάρτα για το μετρό, θα σας ενημέρωνα πως τα μουσεία είναι δωρεάν και ποια μαγαζιά έχουν εκπτώσεις αυτές τις μέρες – θα σας έδινα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες!

Το Λονδίνο είναι μια όμορφη πόλη – όπως και η Αθήνα – είναι κρίμα να έρθει μια οικογένεια ή μια παρέα και να τους φύγουν άπειρα χρήματα γιατί κανείς δεν φρόντισε να τους καθοδηγήσει.

Θέλω το προσωπικό να φροντίζει τον κόσμο, να τον ενημερώνει για τις εκπτώσεις στα μαγαζιά και άλλα – να τους δίνει όλες τις πληροφορίες! Έτσι ώστε, όταν θα φεύγουν απο το Hard Rock θα έχουν μια ευχάριστη ανάμνηση, θα θυμούνται ποιος τους βοήθησε.

Επίσης, θέλω ο κόσμος να ξέρει πως είτε πιει μια κούπα καφέ είτε ένα μπουκάλι σαμπάνια των 500 δολλαρίων, θα έχουν την ίδια ιδιαίτερη μεταχείριση απο μενα.

Η επιστροφή του πελάτη στο μαγαζί είναι σημαντική.

Δεν είναι οι κιθάρες που κάνουν το Hard Rock αυτό που είναι, είναι ο κόσμος του! Όποιος και να είσαι, τραπεζίτης ή φούρναρης, δεν έχει σημασία. Αυτό είναι το Hard Rock.”

Τελευταία ερώτηση, υπάρχει κάποιο κομμάτι της καθημερινότητας στο Hard Rock Cafe που να αγαπάς ιδιαίτερα; 

“Το προσωπικό. Είναι όλοι τους παιδιά μου. Αυτή είναι η μόνη πηγή ικανοποίησης για μένα.

Αυτοί συντηρούν το πνεύμα του Hard Rock. Τα συγκροτήματα έρχονται και φεύγουν, αλλά το Hard Rock παραμένει.

Επιτυχία σημαίνει καλό προσωπικό. Και εμείς το έχουμε.”