Διακοπές στη Σέριφο! Το μεγαλείο της ενετικής καστροπολιτείας!

Η Σέριφος είναι νησί του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα (ή Σέριφος), η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 200 μ.

Η Χώρα

Πέντε χλμ. φιδογυριστού δρόμου διέσχισα για να προσεγγίσω τη Χώρα, όταν όμως έφτασα, δεν χόρταινα να θαυμάζω το μεγαλείο της ενετικής καστροπολιτείας. Με τη φήμη της ομορφότερης των Κυκλάδων, αποτελεί αδιαμφισβήτητα την κορυφαία ατραξιόν του νησιού. Απλωμένη στην κορυφή του επιβλητικού λόφου που «επιβλέπει» το λιμάνι, μοιάζει με λευκή αετοφωλιά.

Πάρκαρα το αυτοκίνητο στην Κάτω Χώρα για να «χαθώ» στα δαιδαλώδη στενάκια που τη συνδέουν με την Πάνω. Κάπου εκεί, έκανα μία στάση στο Λαογραφικό Μουσείο, για να θαυμάσω την πλούσια συλλογή του. Αντικείμενα οικιακής χρήσης, αγροτικής εργασίας και τοπικές φορεσιές προκαλούν μία γλυκιά νοσταλγία. Συνεχίζοντας την περιδιάβασή μου στα στενά σοκάκια πέρασα μπροστά από πάλλευκα σπίτια κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής και ανέβηκα αναρίθμητα σκαλιά, για να φτάσω τελικά στον προορισμό μου· η κεντρική πλατεία του Αγίου Αθανασίου, γνωστή και ως Πιάτσα, έσφυζε από κόσμο, που ξαπόσταινε στα τραπεζάκια των παραδοσιακών καφενείων-μεζεδοπωλείων. Δεν δίστασα να μπω στο νεοκλασικό κτήριο του Δημαρχείου -χτισμένο το 1907- όπου στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο και να περιεργαστώ τα εκθέματά του. Η γενική εντύπωση που αποκόμισα, πάντως, από την περιήγησή μου στη Χώρα, είναι πως συγκριτικά με τις αντίστοιχες των υπόλοιπων νησιών, αυτή της Σερίφου, αν και δεν υπολείπεται σε ομορφιά, υστερεί σε φροντίδα, με αποτέλεσμα να μην παρουσιάζει πάντοτε μια απόλυτα «ελκυστική» εικόνα στον επισκέπτη.

Αξίζει να δεις

• Το Ενετικό Κάστρο και η καταπληκτική του θέα.
• Η Ιερά Μονή των Ταξιαρχών του 17ου αιώνα, με την πανύψηλη μάνδρα της.
• Το σπήλαιο του Κύκλωπα κοντά στον Κουταλά.
• Τα ερειπωμένα σπίτια στο Κάστρο της Γριάς.
• Τα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία στο Μεγάλο Λειβάδι και τον Κουταλά.
• Το Μνημείο των τεσσάρων μεταλλορύχων στο Μεγάλο Λιβάδι.
• Το μεγαλύτερο πανηγύρι στο νησί γίνεται στην Παναγιά τον Δεκαπενταύγουστο. Οι ντόπιοι το αποκαλούν Πανηγύρι της Ξυλοπαναγιάς γιατί στη διάρκειά του γίνονται καυγάδες με αφορμή ένα παλιό έθιμο, σύμφωνα με το οποίο όποιος χορέψει πρώτος με την κοπέλα του στη γέρικη ελιά της πλατείας θα παντρευτεί μεσ’ στη χρονιά.

Παραλίες

Το μεγαλύτερο μέρος της τουριστικής ανάπτυξης του νησιού, οφείλεται στις παραλίες του. Μπορεί να μην είναι οργανωμένες και να μην διακρίνονται για τα κοσμοπολίτικα vibes, ωστόσο τα κρυστάλλινα, σμαραγδένια νερά και οι αμμώδεις εκτάσεις τις ανεβάζουν στο βάθρο των νικητών! Οι φημισμένες πλαζ της Λιας και του Αγίου Σώστη, ανατολικά της Χώρας, ήταν απλώς ο προπομπός της Ψιλής Άμμου με τη χρυσαφένια αμμουδιά. Βραβευμένη ως η καλύτερη παραλία της Ευρώπης για το 2003 αποτελεί το «καμάρι» των ντόπιων. Χωρίς δεύτερη σκέψη βούτηξα στην αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα, αφήνοντας την αλμύρα της να τυλίξει το κορμί μου! Χαράσσοντας νότια πορεία, προσέγγισα τους τρεις διαδοχικούς κόλπους της Βαγιάς, των Γάνεμων και του Κουταλά. Ιδιαίτερα για όσους θέλουν να ζήσουν prive καταστάσεις, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, αποτελούν ιδανική επιλογή.

Με πληροφορίες από εδώ