Noteblog #55: Προσφυγικό, αγάπη μου.

Η μοναδική ευκολία με την οποία ξεφτιλίζουμε/ευτελίζουμε τα πάντα. 

Με αφορμή το προσφυγικό εγείρεται τo εξής ερώτημα. Είναι η δημοσιογραφία το πιο κατάπτυστο επάγγελμα στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας;

Και απαριθμώ:

• Δημοσιογράφοι πληρώνουν μετανάστες στην Κω να παριστάνουν τα πτώματα που ξεβράζει το κύμα.
• Δημοσιογράφοι πείθουν τις Αρχές να πάνε λαθρέμπορο μπροστά από τα πτώματα για να καταγράψουν τις αντιδράσεις του.
• Ρεπορτάζ δείχνει δημοσιογράφους να έχουν περικυκλώσει μία πρόσφυγα που απειλεί να αυτοπυρποληθεί. Χαμός γύρω της για να πιάσουν το καλό το πλάνο. Τη σταματούν μόλις ανάβει το μαντίλι που φοράει.
• Ίδιες εικόνες και από την Πλατεία Συντάγματος. Ας κάνουμε ένα τσιγάρο περιμένοντας τον πρόσφυγα να δέσει την κρεμάλα στο δέντρο και λίγο πριν πάει να κρεμαστεί, να πιάσουμε το πλάνο που αποσοβούν το κακό “οι γύρω του”.
• Την ίδια ώρα ο Observer κάπου, κάπως, είδε κάποιους, να πληρώνουν λέει 15 ευρώ σε πρόσφυγες για gay στοματικό σεξ. Δημοσιογραφικές “πηγές” ντε.

Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν τα ρεπορτάζ από την Ειδομένη. Ο δημοσιογράφος του Mega σε δύο λεπτών video από τον λασπωμένο καταυλισμό, αναφέρει 20 φορές τις λέξεις παιδιά και παιδάκια.

Παραφράζοντας το Λιακόπουλο: Όσο περιγράφουμε, εσείς συγκινήστε.

Και οι ηγεσίες;

“Οι πρόσφυγες θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας” δηλώνει ο Υπουργός. Win – Win σαν να λέμε. Αυτοί λιάζονται και δεν ταλαιπωρούνται. Εμείς θα “βάλουμε καύσιμο στη μηχανή της ανάπτυξης” (sic).

Και πάμε σε αυτό:

Θα μπορούσαν να:

• Κάνουν ένα μαραθώνιο αγάπης από την TV.
• Να αναλάβουν μία πρωτοβουλία συγκέντρωσης προϊόντων.
• Να πάνε να βοηθήσουν οι ίδιοι.
• Να υποστηρίξουν μία ΜΚΟ.
• Να μην κάνουν τίποτα και να πουν το “η φιλανθρωπία δεν θέλει να το φωνάζουμε”.

Όχι. Αυτοί προτίμησαν να χέσουν το θέμα πατόκορφα.

Να μας πει ο εμπνευστής σε ΤΙ ακριβώς θα μπορούσε ένας πρόσφυγας να συγκριθεί με τη Σία, την Καραβάτου και τον όμορφο από τη Μενεγάκη.

Μου θύμισε τις καμπάνιες ευαισθητοποίησης για το AIDS: “Με την ευκαιρία να βγούμε τσίτσιδοι και να το παίξουμε κάποιοι”.

Ιδέα του 5ευρου, με καλό photoshop. Αλληλεγγύη από τα Lidl Κολωνακίου.

Έχουμε ξαναπεί πως αυτή η χώρα έχει την τύχη που της αρμόζει. Από τους “celebrities” και τους πολιτικούς της, από τους τρομοκράτες μέχρι τους δημοσιογράφους, από το ποδόσφαιρο μέχρι την οικονομία της. Σε όλα τα επίπεδα είμαστε ακριβώς το ίδιο. Λίγοι.

Πολύ λίγοι.