Υπάρχουν άνθρωποι που φαινομενικά δεν μοιάζουν σε τίποτα, δείχνουν άνισοι, αταίριαστοι, βγαλμένοι από άλλο κόσμο ο καθένας τους, κι όμως παραμένουν μαζί για καιρό ανατρέποντας τη θεώρηση των κοινών ερωτικών συνιστωσών και προϋποθέσεων.
Τι είναι άραγε εκείνο που ενώνει τα ετερώνυμα και έλκει τα αντίθετα στις ερωτικές σχέσεις; Είναι άραγε η διαφορετικότητα αφροδισιακή ή μήπως η συμπληρωματικότητα των αντιθέσεων που συσφίγγει τις σχέσεις;
Είναι θέμα χημείας, φυσικής ή μήπως ένα ψυχολογικό παράδοξο που επιβεβαιώνει τον κανόνα καταρρίπτοντας τον.
Η ψυχολογία της ερωτικής έλξης
Αναμφισβήτητα οι ερωτικές σχέσεις μπορούν να είναι οι πιο πολύπλοκες μορφές σχέσεων, αφού κάθε άτομο εκφράζει μέσα σε αυτές τα πιο πολύπλοκα κομμάτια του εαυτού του και τις πιο αντιφατικές διαστάσεις της προσωπικότητας του.
Οι ερωτικές σχέσεις εξ ορισμού αποτελούν το χώρο που ξεδιπλώνει κάποιος την ατομικότητα του και την ιδιαιτερότητα του μέσα από συμπεριφορές και επιλογές που ποτέ δεν είναι τυχαίες.
Οι ερωτικές επιλογές κρύβουν πάντα μέσα τους απωθημένα συναισθήματα, βαθιές εσωτερικές ανάγκες, υποσυνείδητους φόβους και ριζωμένες πεποιθήσεις. Κάθε ερωτική συμπεριφορά συνδέεται πάντα με τις αιτίες που την πραγματοποίησαν, αν και πολλές φορές οι σχέσεις δημιουργούνται από τους ανθρώπους για λόγους που δεν είναι πάντα σαφείς ή ξεκάθαροι.
Στην πραγματικότητα πολλές φορές η προσωπική ανάπτυξη ενός ατόμου μπορεί να χαρακτηρίζεται από εξελικτικές ανισορροπίες. Αυτό σημαίνει πως χωρίς να το επιλέγει μέσα στην οικογένεια κάποιες πλευρές του εαυτού ενισχύονται και αναπτύσσονται, ενώ κάποιες άλλες πλευρές απωθούνται και παραμελούνται.
Η ανάγκη λοιπόν να έρθει το άτομο σε επαφή με την καταπιεσμένη ή λιγότερο αναπτυγμένη πλευρά του εαυτού του, πολύ συχνά το οδηγεί στην επιλογή εκείνου του συντρόφου που εκφράζει ακριβώς εκείνες τις «κρυφές» και καταπιεσμένες πλευρές. Για παράδειγμα ένα συναισθηματικά συγκρατημένο και επιφυλακτικό άτομο απρόσμενα επιλέγει αυθόρμητους και παρορμητικούς συντρόφους που εκδηλώνουν έντονες συμπεριφορές ρίσκου.
Αυτό συμβαίνει γιατί γοητεύεται από το αντίθετο και από αυτό δεν ξέρει να κάνει ή δεν τολμά να δοκιμάσει ο ίδιος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι στο άτομο δεν αρέσει ο εαυτός του ή ότι θέλει να αλλάξει. Μπορεί όμως να συνδέεται με την επιθυμία του να έρθει σε επαφή με το διαφορετικό, κυρίως όμως εκφράζει τη συνειδητή ή υποσυνείδητη ανάγκη του να έρθει σε επαφή με εκείνες τις μη ενισχυμένες πλευρές του εαυτού του που νιώθει ότι έχει παραμελήσει.
Πολλές φορές η ερωτική ένωση των αντιθέσεων οδηγεί σε μια θαυμάσια αρμονία συμπληρωματικότητας με το ζευγάρι να εκφράζει σαν σύνολο μια ισορροπία που ίσως ο καθένας μόνος του δεν θα μπορούσε να πετύχει.
Είναι όμως πολύ σημαντικό και οι δυο σύντροφοι ατομικά αλλά και μέσα από τη δυναμική της σχέσης να προσπαθούν να ανακαλύπτουν και να καλλιεργούν τις απωθημένες πλευρές τους και όχι να τις ζουν μέσα από την εμπειρία του συντρόφου τους.
Σε κάθε περίπτωση μια σχέση γίνεται δημιουργική, όταν επιτρέπει στους συντρόφους να αναπτύσσονται προσωπικά και να εκφράζουν τον αληθινό εαυτό τους και όχι όταν ο ένας ζει μέσα από τη ζωή του άλλου. Κάθε σχέση εξάλλου μπορεί να λειτουργεί σωστά μόνο στη βάση της αυτοεκτίμησης και του αμοιβαίου σεβασμού.
Ειρήνη Μεσσήνη
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Πωλήσεις
Πλήρης Απασχόληση
09-01-2024
Ηρακλειο
Παραγωγή
Πλήρης Απασχόληση
09-01-2024
Κηφισιά