Οι 3 προτάσεις της ΔΗΜΑΡ που πέρασαν στο «Αθηνά»

Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος αποδέχτηκε σημεία κριτικής και προτάσεων της ΔΗΜΑΡ σε ό,τι αφορά βελτιώσεις του Σχεδίου Αθηνά για την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.  Η σύγκληση ήρθε στις προτάσεις του κόμματος του Φώτη Κουβέλη για κοινοπραξίες πανεπιστημίων, τεχνολογικών ιδρυμάτων και ερευνητικών κέντρων ανά περιφέρεια κλπ. «Εξετάζουμε τα νομικά ζητήματα. Το δοκιμάζουμε στο συνομοσπονδιακό μοντέλο των πέντε πανεπιστημίων που προωθούμε», είπε ο κ. Αρβανιτόπουλος.

Αναλυτικότερα, οι τρεις προτάσεις της ΔΗΜΑΡ που έγιναν αποδεκτές σύμφωνα με τον υπουργό Παιδεία είναι οι εξής:

Πρώτον, όσο αφορά τα θέματα των κοινοπραξιών. Είναι μια σημαντική πρόταση, είναι ενδιαφέρουσα όσον αφορά τα πανεπιστήμια με τα τεχνολογικά ιδρύματα. Θέλουμε να την υιοθετήσουμε, εξετάζουμε τα νομικά ζητήματα, διότι υπάρχουν μερικά νομικά ζητήματα. Θα μπορούσε για παράδειγμα, στο Ιόνιο πράγματι ένα πιλοτικό τέτοιο μοντέλο κοινοπραξίας να λειτουργήσει. Δοκιμάζουμε το συνομοσπονδιακό μοντέλο των πέντε πανεπιστημίων και ακούστε τώρα τις αντιδράσεις και τις αντιρρήσεις. Τι είπαμε; Να φτιάξουμε μια συνομοσπονδία, η οποία θα κάνει τι; Θα πάρει αυτά τα πέντε πανεπιστήμια τα οποία όλοι γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκαν. Ήταν σχολές θεματικές η Ανώτατη Βιομηχανική, η Ανωτάτη Εμπορική, η Γεωπονική, η Πάντειος εξελίχθηκαν σε πανεπιστήμια, καλά πανεπιστήμια είναι θεματικά πανεπιστήμια.
Τι μπορεί να κάνει αυτό το ομοσπονδιακό μόρφωμα; Τρία πράγματα, διατηρώντας τη διοικητική τους, την ακαδημαϊκή τους αυτοτέλεια, τα πτυχία τους, τους καθηγητές τους, τους φοιτητές τους, τι μπορεί να τους δώσει; Δύο και τρία πράγματα. Πρώτον, δυνατότητα κινητικότητας, μπορεί τα μέλη ΔΕΠ να κάνουν κοινά μεταπτυχιακά προγράμματα, μπορεί οι φοιτητές να δούνε ένα περιορισμένο αριθμό μαθημάτων να μπορούν να επιλέξουν από άλλο πανεπιστήμιο των πέντε, μπορεί ισχυρά και τα πέντε μαζί να αντλήσουν πόρους. Αυτό σε τι ενοχλεί; Ποιόν ενοχλεί αυτό; Γιατί ενοχλεί; Δεν είναι καλό για τους φοιτητές; Δεν είναι καλό για τα ιδρύματα, τα οποία διατηρούνται την αυτοτέλειά τους, την αυτοδυναμία τους, το αυτοδιοίκητο τους, τους πόρους τους, τον προϋπολογισμό τους. Τίποτα δεν αφαιρείται από αυτά. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να δούμε πώς θα πάει πιλοτικά.

Η δεύτερη πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. που είναι σημαντική και μας βρίσκει σύμφωνους είναι ότι να ενωθούν τα πανεπιστήμια με την ερευνητική διαδικασία, με τα ερευνητικά ινστιτούτα. Πρέπει να δούμε πως θα καταλήξουν οι συγχωνεύσεις των ερευνητικών ινστιτούτων, καταρχήν, να τελειώσουμε με το σχέδιο «Αθηνά» και δεύτερον να περάσουμε σε τέτοιες συμπράξεις. Κοιτάξτε τι υπάρχει στο εξωτερικό γιατί και αυτό είναι ένα μοντέλο το οποίο έχει ακολουθηθεί με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό. Κοιτάξτε τα ισραηλινά πανεπιστήμια το πανεπιστήμιο Technion της Χάιφα πως συνδέει την έρευνα, τη γνώση με την παραγωγή. Το Cornell και το Technion πήγαν στη Νέα Υόρκη στο Roosevelt Island απέναντι από τη Νέα Υόρκη και φτιάχνουν το δεύτερο Silicon Valley. Ξέρω τι αυτό σας προκαλεί ναυτία αλλά δεν είναι κακό για την Ελλάδα και σε αυτό πρέπει να προχωρήσουμε. Θα πρέπει να συνδέσουμε τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα με την παραγωγική διαδικασία, θα το κάνουμε, αυτό είναι και πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. και είναι το δεύτερο βήμα.

Το τρίτο είναι τα θεματικά πεδία που αναφέρθηκε η κυρία Ρεπούση. Αυτό κάναμε στα τεχνολογικά ιδρύματα. Τι κάναμε στα τεχνολογικά ιδρύματα; Να πάμε για τα πεδία πρώτα και μετά θα μπούμε στην περιπτωσιολογία στην οποία αναλωθήκατε. Είπαμε ότι τα τεχνολογικά ιδρύματα έχασαν τον προορισμό τους. Τι είναι ο προορισμός των τεχνολογικών ιδρυμάτων; Να κάνουν όλα αυτά τα πράγματα τα οποία συζητάμε; Δημόσιες σχέσεις, διεθνές εμπόριο; Αυτή είναι η τεχνολογική εκπαίδευση; Τι κάνουμε εμείς, λοιπόν; Βρήκαμε 34 τμήματα γύρω από αυτά τα αντικείμενα, τα συγχωνεύουμε σε εννέα. Στο γνωστικό πεδίο της σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων και να φτιάχνουμε σχολές Διοίκησης Οικονομίας και όλα αυτά τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία εισήλθαν τα παιδιά προσανατολισμένα πολλές φορές θα αναγραφούν ως κατευθύνσεις ούτως ώστε να μη χάσουν αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημά.