Μιλφέιγ από το Ζαχαροπλαστείο Κωνσταντινίδης

Η επιστροφή μου στο σπίτι καθημερινά είναι μια πραγματική Οδύσσεια. Ακριβώς απέναντι από τη δουλειά μου βρίσκονται δυο υπέροχα ζαχαροπλαστεία, ο Κωνσταντινίδης με τον Αγαπητό. Και αφού καταφέρω να ξεφύγω από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη, το μαρτύριο μου δεν τελειώνει εκεί. Σειρά παίρνουν οι Συμπληγάδες Πέτρες, στην απέναντι γωνία βρίσκεται ένα ζαχαροπλαστείο που φτιάχνει τρίγωνα πανοράματος με μια παραδοσιακή συνταγή (απίστευτα!) και σε δυο βήματα το Max Perry. Αν αυτό δεν είναι καθημερινός άθλος, τότε τι είναι;

Οι σειρήνες σε μαγεύουν αυτή τη φορά, όχι με το πανέμορφο τραγούδι τους, αλλά με τα μεθυστικά αρώματά τους. Φρέσκο βούτυρο, λιωμένη σοκολάτα, φρεσκοψημένο τσουρέκι, άπειρες μυρωδιές να μπερδεύονται στην ατμόσφαιρα και να σε καλούν να τις ακολουθήσεις σε ένα μαγικό ταξίδι γεύσεων. Ουκ  ολίγες φορές έχω υποπέσει στον πειρασμό. Το τελευταίο μου αμάρτημα είναι ένα κομμάτι μιλφέιγ από τον Κωνσταντινίδη. Με το που βγαίνω από την πόρτα της δουλειάς, μια μαγική δύναμη με οδήγησε κατευθείαν στο ζαχαροπλαστείο. Ούτε που κατάλαβα πως βρέθηκα εκεί. Μάλλον με είχαν συνεπάρει οι σειρήνες…

Η κοπέλα στο ταμείο έδωσε την παραγγελία και αμέσως ο ζαχαροπλάστης ξεκίνησε να ετοιμάζει ένα τεράστιο κομμάτι μιλφέιγ με τρεις στρώσεις αφράτων φύλλων, εναλλασσόμενες από πλούσια κρέμα πατισερί, βουτηγμένο ολόκληρο μέσα στη σαντιγί και πασπαλισμένο από άχνη ζάχαρη. Το εργαστήριο είναι ανοιχτό, ακριβώς πίσω από το ταμείο έτσι είχα τη δυνατότητα να παρακολουθήσω ολόκληρη τη διαδικασία της παρασκευής και με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται πως τα γλυκά είναι πάντα φρέσκα.

Στο παρελθόν έχω δηλώσει πως το καλύτερο μιλφέιγ της Αθήνας, το έχω δοκιμάσει στη Δέσποινα. Ύστερα από αυτή την Τιτανομαχία και την πάλη σώμα με σώμα, συνεχίζω και παραμένω αμετάκλητη στη δήλωση μου αυτή. Και το μιλφέιγ του Κωνσταντινίδη ήταν πολύ καλό αλλά για εμένα προσωπικά δεν έχει τη νοστιμιά, τη φρεσκάδα και την πλούσια γεύση της Δέσποινας. Σίγουρα είναι πολλοί αυτοί που θα διαφωνήσουν αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα…

Tip: Το μιλφέιγ προέρχεται από τη γαλλική λέξη mille-feuille, που σημαίνει χίλια φύλλα. Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά από το Γάλλο μάγειρα François Pierre deLa Varenne, ο οποίος το περιγράφει στο βιβλίο του le Cuisinier françois και αργότερα βελτιώθηκε από τη Marie-Antoine Carême, στα τέλη του 180υ αιώνα. Ο μύθος αναφέρει ότι το μιλφέιγ ήταν το αγαπημένο γλυκό του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Και λίγη ιστορία..

Η ιστορία των ζαχαροπλαστείων Κωνσταντινίδη ξεκινά από το 1920 στη Νίγδη, της Μικράς Ασίας. Ιδρυτής είναι ο Γρηγόρης Κωνσταντινίδης, δάσκαλος στο κύριο επάγγελμα και πατέρας μιας πολυμελούς οικογένειας. Στα 1920 έστησε το πρώτο υποτυπώδες ζαχαροπλαστείο της εποχής. Το 1922, μετά την μικρασιατική καταστροφή η οικογένεια μετανάστευσε στη Λάρισα. Το 1925 οι δυο γιοί του, Λάζαρος και Στέλιος, άνοιξαν το πρώτο ζαχαροπλαστείο σε μια παράγκα που είχε παραχωρήσει το ελληνικό κράτος στους πρόσφυγες και δημιουργούσαν γλυκά από φυσικά προϊόντα. Ο μικρότερος γιος Λάζαρος, μαθήτευσε στην Αθήνα κοντά σε μεγάλους ζαχαροπλάστες για να μάθει καλά την τέχνη της ζαχαροπλαστικής. Το 1932 άνοιξε στη Λάρισα το πρώτο σύγχρονο ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Κωνσταντινίδη, με το όνομα ‘Κυψέλη’. Το 1954 ξεκίνησε να παράγει το μιλφέιγ με τραγανή σφολιάτα, αφράτη κρέμα πατισερί, καλυμμένο με τη βελούδινη κρέμα σαντιγί, το οποίο έμελε να γίνει το πιο γνωστό γλυκό του ζαχαροπλαστείου. Το 1992 αποφασίστηκε η κάθοδος στην Αθήνα, η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία. Σήμερα η τρίτη γενιά, όλοι παιδιά του Λάζαρου Κωνσταντινίδη  διευθύνουν τον όμιλο εταιριών ‘Κωνσταντινίδης’, που αριθμεί συνολικά 19 καταστήματα σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Ετυμηγορία: Φυσικά και να το δοκιμάσετε!

Τιμές: 3.20 ευρώ/ τεμάχιο

Κάνε και εσύ LIKE στην σελίδα μας στο Facebook, για να μαθαίνεις πρώτος τις προτάσεις Εξόδου, Διασκέδασης και Ψυχαγωγίας που σου προτείνει το neolaia.gr!