Η Δημοκρατική Αριστερά στην εξουσία εν μέσω κρίσης

Υποστολή της αριστερής «σημαίας» ή ρεαλιστική προοδευτική επιλογή;

Η Δημοκρατική Αριστερά έχει αναλάβει το βαρύ πολιτικό φορτίο της απόδειξης στην πράξη ότι μπορεί να θετικό πρόσημο σε επίπεδο παραγωγής κυβερνητικού έργου μέσω της συμμετοχής ενός αριστερού σχηματισμού εντός ενός νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού πλαισίου. Το ερώτημα, λοιπόν, που έχει προκύψει με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση είναι αν η συμμετοχή της στην κυβέρνηση αποτελεί υποστολή της «σημαίας» η αναγκαιότητα για την κεντροαριστερά.

Η «Ν» απευθύνθηκε σε Βουλευτές και κορυφαία στελέχη της ΔΗΜΑΡ αναζητώντας τις απαντήσεις:

Βασίλης Οικονόμου, Βουλευτής Αττικής και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος

«Δηλώσαμε ξεκάθαρα προεκλογικά ότι θα συμβάλουμε στο σχηματισμό κυβέρνησης με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση και την σταδιακή απαγκίστρωση από τα Μνημόνια, την πραγμάτωση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων στο κράτος και την άρση των αδικιών. Αποδεικνύουμε στην πράξη ότι η παρουσία μας δεν είναι διακοσμητική, δεν χαρακτηρίζεται από υποχωρητικότητα, ούτε από τάσεις συντηρητικού συμβιβασμού. Καταθέτουμε καθημερινά προοδευτικές προτάσεις συμβάλλωντας με τρόπο δημιουργικό στην εφαρμογή ρεαλιστικής, προοδευτικής και κυρίως κοινωνικά δίκαιης πολιτικής. Είναι χρέος μας να διατηρήσουμε το κοινωνικό κράτος, τις δομές για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας για ένα παραγωγικό και αποτελεσματικό κράτος. Πετύχαμε να μην υπάρξουν απολύσεις, να μην μπουν νέα βάρη στους πολίτες μέσα στο 2012 και να μην υπάρξουν οριζόντιες περικοπές αλλά να παρθούν μέτρα από τις λειτουργικές δαπάνες. Οι πολίτες είναι αυτοί που θα κρίνουν. Η λογική του λαϊκισμού και της εκ του ασφαλούς αντιπολίτευσης δεν μας ταιριάζει, την αφήνουμε στα απολιθώματα της μεταπολίτευσης που αρνούνται να αντιληφθούν την πραγματικότητα που δημιούργησαν οι μικροκομματικές σκοπιμότητες».

Ανδρέας Νεφελούδης, υπεύθυνος για θέματα αυτοδιοίκησης

«Το προγραμματικό πλαίσιο της κυβέρνησης συνεργασίας έχει πράγματι ορισμένα θετικά στοιχεία, αλλά λείπουν οι σαφείς πολιτικές στοχεύσεις. Η συμμετοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς σε κυβέρνηση Σαμαρά αντί έστω και μιας ψήφου ανοχής αποτελεί, ασφαλώς, μια ριψοκίνδυνη επιλογή που ενδεχομένως να αποδειχθεί ότι κρύβει παγίδες για τον πολιτικό μας χώρο, καθώς και ότι δεν είναι δυνατό να προσφέρει στον τόπο όσα αναμένουν όσοι καλοπροαίρετα υπερεπενδύουν σε αυτή.

Παρόλα αυτά, είναι μια δημοκρατική κομματική επιλογή που θα κριθεί στην πράξη. Τα πρώτα στοιχεία, πάντως, δείχνουν ότι το προγραμματικό πλαίσιο, πιθανότατα πολύ σύντομα, θα αποδειχθεί απλή έκθεση ιδεών. Αυτό είναι κάτι απευκταίο, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι δε θα δούμε αυτούς τους φόβους να γίνονται πραγματικότητα».

Γεράσιμος Γεωργάτος, Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής

«Κριτήριο για τη συμμετοχή αποτέλεσε το αίσθημα ευθύνης για τη διάσωση της χώρας, με παραμονή στην Ευρώπη και το ευρώ, αποφυγή της χρεοκοπίας και της επαναβαλκανιοποίησης. Η απόφαση της ΔΗΜΑΡ αποτελεί τομή και ρήξη με την παράδοση που θέλει την αριστερά αποκλειστικά σε ρόλο αντιπολιτευτικής κριτικής. Ταυτόχρονα, εγκαινιάζει μια νέα περίοδο πολιτικής κουλτούρας συνεργασιών. Δυστυχώς, το εγχείρημα πραγματοποιείται σε συνθήκες ύφεσης και συρρίκνωσης. Σε τέτοιες συνθήκες ουσιαστική αριστερή πολιτική είναι η εμπέδωση του αισθήματος δικαίου με αναλογική κατανομή των βαρών. Περισσότερο και από τη φτώχεια, είναι το αίσθημα της αδικίας που έχει προκαλέσει ιστορικά τις περισσότερες. Το ευρωπαϊκό περιβάλλον παραμένει δυσμενές. Όμως οι συντηρητικές πολιτικές αμφισβητούνται και το ενδεχόμενο εκλογικής ήττας είναι σοβαρό και για την κα Μέρκελ. Επιτυχία θα είναι να προχωρήσουν οι αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε η χώρα μας να παραμείνει αγκυρωμένη στο ευρωπαϊκό πλαίσιο για να επωφεληθεί και από τις όποιες εξελίξεις».

Μυρσίνη Λιοναράκη, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ

«Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση δεν ήταν μια ευκαιριακή απόφαση. Προεκλογικό σύνθημα ήταν η «Εντολή για λύση». Η ανανεωτική αριστερά ποτέ δεν φοβήθηκε τις συνεργασίες. Για εμάς η λέξη συμβιβασμός ούτε δαιμονοποιείται, ούτε φοβίζει. Όλοι μιλάμε για την «έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας» και όταν η συνεργασία επιτυγχάνεται, βγαίνουν από το χρονοντούλαπο κατηγορίες για δεκανίκια και Τσιριμώκους. Είναι απορίας άξιο γιατί ο συμβιβασμός και ο ρεαλισμός τίθενται σαν έννοιες αντίθετες. Η συναίνεση είναι ρεαλισμός, η συνεργασία είναι δημοκρατία. Αν παλεύεις για ακόμα πιο αντιπροσωπευτικότερη Βουλή, γιατί άραγε να εναντιώνεσαι σε μία ακόμα πιο αντιπροσωπευτικότερη κυβέρνηση; Και γιατί άραγε οι αμοιβαίες υποχωρήσεις και η προσπάθεια εξεύρεσης κοινού τόπου – σε καιρό κρίσης – δεν αποτελούν προοδευτικές πολιτικές; Η ΔΗΜΑΡ δεν έχασε, ούτε θα χάσει ποτέ το στίγμα της. Κάνει μία πρωτοφανή προσπάθεια να ικανοποιήσει μια εθνική ανάγκη και να υπηρετήσει τις αρχές της, με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών της χώρας και όχι των πολιτικών ενός κόμματος. Η ιστορία θα την κρίνει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

18-12-2023

Νέα Ιωνία Αττικής

Πωλήσεις

Πλήρης Απασχόληση

09-01-2024

Ηρακλειο

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;