Μεικτό μήνυμα, ανάγκη η αλλαγή πορείας!

Πιθανότερη η κυβέρνηση τρικομματικής συνεργασίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ…

Το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας απέδωσε περιορισμένους, αλλά αρκετούς, καρπούς για να ανακοπεί το κύμα ανατροπής της πολιτικής του μνημονίου σε μία σαφή προοδευτική κατεύθυνση. Το μήνυμα, όμως, για ανάγκη ουσιαστικής επαναδιαπραγμάτευσης οδυνηρών όρων του μνημονίου είναι απολύτως ξεκάθαρο!

Εντυπωσιακά στοιχεία, ανεξαρτήτου αξιολόγησης, η αντοχή και σταθερότητα από τη μία μεριά του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη της Χρυσής Αυγής. Το πρώτο φαίνεται να έχει, πλέον, μια ευκαιρία ανασυγκρότησης, από τη διαχείριση της οποίας θα κριθεί οριστικά η  τύχη του στην πολιτική ιστορία του τόπου. Η δεύτερη, θα μας συντροφεύει, με ό,τι πρεσβεύει, για αρκετό καιρό. Θα υποχωρίσει μόνο όταν η ελληνική δημοκρατία αποδείξει ότι μπορεί να καταστεί αληθινά λειτουργική και να αντιμετωπίζει πειστικά τα κοινωνικά προβλήματα στην πράξη.

Όσο για το πιθανότερο κυβερνητικό σχήμα της επόμενης ημέρας, αυτό θα πρέπει να αναζητηθεί στην τριμερή συνεργασία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Πιθανή πρέπει να θεωρείται κι η περίπτωση πρωθυπουργοποίησης του προέδρου του τρίτου σε δυναμικότητα εταίρου, Φώτη Κουβέλη, κι αρκετά επίσης πιθανή η παραμονή αρκετών υπηρεσιακών υπουργών στους θώκους τους και, γιατί όχι, και η επιστράτευση κι άλλων εξωκοινοβουλευτικών τεχνοκρατών υπουργών, για την αποφυγή λήψης δυσβάσταχτου πολιτικού κόστους από κορυφαίους και εκλεγμένους των τριών κομμάτων.

Ο κ. Κουβέλης είναι κι εκείνος που σε ένα τέτοιο σχήμα θα έχει την ευθύνη συνδιαμόρφωσης ενός προοδευτικότερου περιεχομένου πολιτικού προγράμματος, σε σχέση με την εφαρμοζόνενη αντιδραστική πολιτική. Ευχής έργον θα είναι η ΔΗΜΑΡ κι ο επικεφαλής να διαδραματίσει πράγματι έναν τέτοιο θετικό ρόλο, με τη χώρα να έχει τη δυνατότητα να ανασάνει κατά το δυνατόν και τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει τον απαραίτητο χρόνο στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή και την κοινωνία, για να ετοιμάσει μία αξιόπιστη εναλλακτική και ισχυρά πλειοψηφική πολιτική αντιπρόταση.

Οι επόμενες ώρες και ημέρες θα απαντήσουν αρκετά από τα ερωτηματικά. Για τη μέσο-μακροχρόνια έκβαση της διαμάχης ακραίας λιτότητας και αναπτυξιακής προοπτικής, πολλά θα εξαρτηθούν, όπως είναι εύκολα κατανοητό, από τις γενικότερες ευρωπαϊκές εξελίξεις, στις οποίες επίσης θα συνεχίσει να παίζει τον δικό της κρίσιμο ρόλο η Ελλάδα.