Το «Ζ», ο Πάγκαλος και το Παρίσι!

Ζ είναι ο τίτλος ταινίας του Κώστα Γαβρά με θέμα πραγματικά γεγονότα και, συγκεκριμένα, τη δολοφονία του αριστερού βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόριο Λαμπράκη και την αναζήτηση των ενόχων από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η ταινία ΘΑ παρουσιαζόταν στο Παρίσι από τον Γαβρά με επίσημο προσκεκλημένο της τον «μαζί τα φάγαμε;» κατά κόσμον Πάγκαλο, ο οποίος άρχισε να βυσσοδομείτε από ομάδα ελλήνων και ξένων φοιτητών. Όπως ακριβώς το ίδιο συνέβη και στο Γιώργο Παπανδρέου πριν από λίγες μέρες στο Βερολίνο. Αναμενόμενο θα το χαρακτηρίζαμε. Οι νέοι είναι ασυγκράτητοι θέλουν να ξεσπούν, να αποβάλουν από μέσα τους αυτό που νιώθουν με οποιοδήποτε τρόπο-και κόστος ορισμένες φορές, και αυτό το καιρό νιώθουν πολλά, κυρίως όμως οργή. Οργή για το όλο σύστημα και εκπρόσωπος του όλου συστήματος την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν ο Πάγκαλος. Η οργή είναι γένους θηλυκού, είναι μια γκόμενα που δεν υποτάσσεται που είναι ανεξέλεγκτη και ασταμάτητη, δεν μπορεί να την φρενάρει κανένας, και εκδηλώνεται με δυο κυρίως τρόπους επιθετικά και εκδικητικά. Το ίδιο είχε συμβεί και με την Άννα Διαμαντόπουλου, η παραπάνω απόρροια είναι ο λόγος που σκέπτονται πολύ σοβαρά οι πολιτικοί πριν αποδεχτούν κάποια πρόταση ομιλίας στο εξωτερικό. Είναι η οργή και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που, κατά την κοινή γνώμη, φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα σας πει τα κλασικά, τα γραφικά και τα κοινότυπα: Πως πρόκειται για μια υποκινούμενη ενέργεια που στήθηκε από νεολαίους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πάγκαλος όμως ξεχνά ότι η κοινωνία παρακολουθεί, μπορεί μεν να το κάνει σιωπηρά αλλά στο τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι διαμορφώνει συλλογική συνείδηση.

Ήταν αναμενόμενο πως από μέρα σε μέρα από ώρα σε ώρα οι πολιτικοί θα δοκίμαζαν τις εντάσεις, την οργή, την οδύνη της απόρριψης. Ίσως αυτή η πρακτική να μην διατηρεί καλές σχέσεις με την ευπρέπεια καθώς και τον ορισμό του δημοκρατικού διαλόγου. Όμως, διαφορετικά ισχύει και για την συμπεριφορά των Πρωταγωνιστών της πολιτικής σκηνής; Μη σας προβληματίζει λοιπόν η έκρηξη της αποδοκιμασίας-είναι αναπόφευκτη. Αυτό που πρέπει να μας προβληματίζει είναι γιατί καθυστέρησε να εκδηλωθεί τόσες δεκαετίες;

Συντάκτης | Τάσος Αντωνόπουλος