Οι μάγκες του κώλου, η αλητεία που κυκλοφορεί και μία σοβαρή πρόταση...

Το καταλαβαίνω απόλυτα. Ο καθένας σε αυτή τη ζωή έχει τα δικά του προβλήματα. Έχει το άγχος του, τη δουλειά του, το σπίτι του. Τον καταλαβαίνω, αλλά μέχρι εκεί. Η ζωή στους δρόμους γίνεται καθημερινά όλο και πιο δύσκολη και δυστυχώς ο καθένας ξεσπάει εκεί. Πόσες φορές έχουμε ακούσει ότι πλακώθηκαν, τράκαραν, σκοτώθηκαν στο δρόμο; Μάλλον καθημερινά. Είναι μέσα στη ζωή μας πλέον αυτό. Να ακούμε κάποιον άντρα να σαπίζει κάποια κοπέλα στο ξύλο, κάποιον άλλο να φεύγει από τα λιμανάκια, κάποια άλλη να περνάει το STOP να πέφτει πάνω στη γιαγιά και να παίρνει τηλέφωνο κλαίγοντας τον πατέρα της.

Ναι, τον παίρνει τηλέφωνο κλαίγοντας γιατί ποτέ δεν έμαθε. Δεν έμαθε γιατί ο πατερούλης της δεν την άφησε να μάθει. Πλήρωσε τα 300 στους εξεταστές για να περάσει και να πάρει το δίπλωμα και μετά της έδωσε το Smartάκι να πηγαίνει για ψώνια, μιλώντας στο Gold Μοtorola, ταυτόχρονα. Αυτή καλά κάνει, αφού έτσι έμαθε. Το σύστημα όμως πότε θα αλλάξει; Πότε; Μέχρι πότε μερικοί εξεταστές θα βγάζουν χιλιάρικο την ημέρα μόνο από μίζες από δέκα άτομα; Μέχρι πότε οι σχολές οδηγών θα βγάζουν και αυτές από τις μίζες; Και το χειρότερο; Μέχρι πότε οι ηλίθιοι γονείς θα πληρώνουν για να πάρει ο μικρός ή η μικρή το δίπλωμα και μετα θα κλαίνε;

Ο άλλος κατεβαίνει από το αυτοκίνητο, γιατί τον έβρισες και γιατί είναι μάγκας (από τους παλιούς). Αυτό θα ξεπληρωθεί μόνο με μία ή και παραπάνω μπουνιές. Έτσι τα λύνουμε αυτά εμείς στη Κρήτη, με ξύλο. Πριν από ένα μήνα, για παράδειγμα, κάποιος έξω από το σπίτι μου, έδειρε μια κοπέλα επειδή όπως είπε (που τελικά δεν είπε), τον μούτζωσε (τρελή αφορμή). Το αποτέλεσμα; Και την έδειρε και φώναξε και την αστυνομία, λέγοντας στον αστυνομικό που έφτασε μετά απο 1 1/2 ώρα: “Δεν την ακούμπησα. Δεν της έιπα τίποτα, παρόλο που μου έβρισε την μάνα και με μούτζωσε, κύριε αστυνόμε, και ξέρετε πόσο δύσκολο είναι για έναν άντρα να του βρίζουν την μάνα.” Όλο τέτοιες κότες έχουμε γεμίσει. Ας κάτσεις κύριε μου να υποστείς τις συνέπειες. Δηλαδή πάλι καλά που και μάρτυρες είχε η κοπέλα και ακόμα έτρεχε η μύτη της … αίμα. Κατα κατ’άλλα δεν την ακούμπησε. Όλο τέτοιους έχουμε και δεν ξέρω πως θα απαλλαχτούμε.

Και πάμε τώρα στον χειρότερο θάνατο. Θάνατος από τρακάρισμα. Συνήθως υπερβολική ταχύτητα. Να ‘ταν ένας και δυό; Δυστυχώς είναι πολλοί. Είναι πάρα πολλοί και το χειρότερο είναι ότι οι περισσότεροι είναι νέοι. Νέοι που είναι και νέοι στο τιμόνι και όμως έχουν αμαξάρες και αμαξια που δυστυχώς είναι γρήγορα. Κόντρες, ταχύτητα, μούρη. Η ουσία δεν είναι εκεί. Η ουσία γαμώτο σας είναι αλλού. Αυτά είναι σίδερα, η ζωή δεν είναι έτσι. Γαμώτο σας.

Και εδώ έρχομαι να προτείνω εγώ κάτι μιας που το σκέφτομαι εδώ και καιρό. Στα 18 μπορείς να βγάλεις δίπλωμα, σωστά; Γιατί να μπορείς να οδηγήσεις ότι θέλεις όσα κυβικά θέλεις; Γιατί να μην είναι σαν τις μηχανές; Μέχρι τα 23 σου φίλε μου να μπορείς να αποκτήσεις εμπειρίες στο δρόμο και να οδηγείς μέχρι 1400cc και 100 (το πολύ) άλογα. Ούτε τούρμπο, ούτε αηδίες. Στα 18 το αυτοκίνητο πρέπει να είναι βοήθημα για μετακίνηση, όχι για επίδειξη, μιας που ακόμα είσαι στα πρώτα σου βήματα. Μερικά πράγματα, πρέπει να ιδρώσεις για να τα αποκτήσεις. Τα λέμε.

[photo via]