Εμπορικός Λιμένας Πειραιώς 2007

Σε αυτήν λοιπόν την υπέροχη σύγχρονη Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων είπα να στείλω το αυτοκίνητο μου μέχρι την Κύπρο που θα δουλέψω, αφού δεν έχω μια για να πάρω άλλο εκεί. Το πλοίο φεύγει μου είπαν από το Ικόνιο, πύλη Γ8, Κερατσίνι. Άντε λέω και εγώ, πάω στο λιμάνι και θα υπάρχει οργάνωση. Ναι καλά. Εκτός από το ότι δεν υπάρχει ούτε μια ταμπέλα να λέει πως πάμε και που είναι τι. Απαιτείται κληρονομικό χάρισμα για να το βρείς, ακόμα και αν την ξέρεις την περιοχή… Κατά τύχη βλέπω το πλοίο από το δρόμο, στρίβω και μπαίνω στο λιμάνι. Εκτός από το ότι υπάλληλος δεν υπήρχε για δείγμα πουθενά, ούτε security, ούτε τίποτα, υπήρχαν όλες οι υποδομές για ένα απόλυτα λειτουργικό λιμάνι. Δηλαδή κάποτε πρέπει να λειτούργησε έτσι. Ίσως κανα τρίμηνο περί των Ολυμπιακών Αγώνων έτσι για να δείξουμε στους ξένους πολιτισμένοι.

Η κατάσταση του λιμανιού είναι τραγική, τέτοια βρώμα δεν υπάρχει ούτε στην χωματερή, ενώ οι δρόμοι θυμίζουν μόνο Βαγδάτη πριν 1μιση χρόνο. Μπροστά ακριβώς από εκεί που δένουν τα πλοία υπάρχει θριαμβευτικό container υπερυψωμένο με ταμπέλα ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΟΧΗΜΑΤΩΝ. Λέω και εγώ εκεί θα πρέπει να πάω. Μπαίνω μέσα, ρωτάω τον υπάλληλο που καθόταν στο pcακι του, εδώ δηλώνουμε ότι θα φύγει το αυτοκίνητο; Όχι μου απαντάει, πας κάτω να βρείς τον κύριο Μ….η, αυτός θα σου πει τι θα κάνεις. Πάω λοιπόν κάτω, ψάχνω να βρώ στην τύχη ποιός είναι ο κυρ. Μ…..ης, τον βρίσκω αφού έχω ρωτήσει όποιον φορτηγατζή βρήκα (λέω στανταρ αυτοί θα τον ξέρουν), μου λέει στο τελωνείο πήγες; Γιατί να πάω ρε ψηλέ στο τελωνείο; από Ευρωπαική Ένωση σε Ευρωπαική Ένωση πάω, γιατί να πάω στο τελωνείο; τους πέφτει λόγος; Έτσι μου λέει είναι εδώ, πας τελωνείο υποχρεωτικά, αλλιώς δεν επιτρέπεται να φορτώσουμε. Πάω στο τελωνείο που είναι 2 χιλιόμετρα μακριά, 50 νταλίκες ουρά, περνάς από το αντίθετο ρεύμα, κόσμος, χαμός, πουθενά δεν λέει ποιό είναι το σχετικό γραφείο. Ρωτάω τον καταλληλότερο για να με πληροφορήσει (φορτηγατζή) αφού εννοείται ότι πληροφορίες δεν υπάρχουν, μου λέει αν δεν βάλεις εκτελωνιστή θα σε καθυστερήσουν για να φτάσεις οριακά για την αναχώρηση του πλοίου, πάντα έτσι κάνουν. (για να μην υπάρχει αμφιβολία, δεν μου πρότεινε κάποιον εκτελωνιστή), ρώτησα σε όσα γραφεία βρήκα, αρμόδιος υπάλληλος κανένας. Πάω πίσω στο Μ….η, του λέω το και το, μου είπε το παιδί έναν εκτελωνιστή, του έδωσα 30 ευρώ, συμπλήρωσε μια αίτηση, μια σελίδα Α4, με το ονοματεπώνυμο μου και τον αριθμό του αυτοκινήτου, και αυτό ήταν. Το αυτοκίνητο έμεινε εκεί για να φορτωθεί στο πλοίο. Μετά σαν ηλίθιος έκανα τα 2+ χιλιόμετρα που απαιτείται να περπατήσεις ανηφόρα γιατί κανείς δεν σκέφτηκε ότι όταν αφήνεις το αυτοκίνητο που οδηγάς, μετά περπατάς πίσω και να φτιάξει μια σκάλα… Περιέργως οι άνθρωποι μπορούμε σε αντίθεση με το αυτοκίνητο να ανεβαίνουμε επικλινείς αποστάσεις μέσω σκαλοπατιών, αλλά αυτό δεν το σκέφτηκε κανείς, αντίθετα ο προσφερόμενος τρόπος είναι ο γύρος του Κερατσινίου. Γλυτώνεις μόνο τα τελευταία 500 μέτρα χάρη στην πατροπαράδοτη τρύπα στο φράχτη, από την οποία περνάς σαν λαθρέμπορος.

Πιστεύω ότι κουραστήκατε να διαβάζετε. Σκεφτείτε πως είναι να το κάνεις…

Τα ερωτήματα μου είναι τα εξής. Ποιοί είναι αυτοί, που δημιουργούν τέτοιες ελεινές και απαράδεκτες διαδικασίες, για να σε οδηγήσουν στο χαζογρηγορόσημο των 30 ευρώ; Αφού λειτουργούν έτσι γιατί απλά δεν βάζουν και μια ταμπέλα να λέει παιδιά μην δοκιμάσετε καν, απλά σκάστε τα 30 να ησυχάσετε. Ποιός είναι υπεύθυνος για αυτήν την εκπληκτική έλειψη οργάνωσης και την τριτοκοσμικότητα; Ποιός ελέγχει το τι είχα εγώ μέσα στο αυτοκίνητο; Δηλαδή αν αντί για τα ρούχα μου είχα 500 κιλά πρέζα, όπλα, πτώματα, αρχαία, δεν πρέπει να το ελέγξει κανείς; Λιμενικό δεν είδα ούτε έναν ή μια. Κανένα όμως!!! και φυσικά μετά τα 30 ευρώ, στο τελωνείο δεν χρειάζεται να πας καν, μήπως λέω μήπως ελέγχανε αυτοί, αν και αναρμόδιοι.

Τελικά, αυτό το πράμα που λέμε “κράτος” υπάρχει ή είναι θεωρητική ιδέα; και αν υπάρχει ποιός ο σκοπός ύπαρξης του; Για να βγάζουν κάποιοι μαύρο χρήμα; Οι υπουργοί, οι βουλευτές τα ξέρουν αυτά; και αν ναι, τι στο ……. κάνουν για να αλλάξουν;

[photo via]