Περιβάλλον στα μούτρα μας ... (blog action day 2007)

Σήμερα γράφουμε όλοι για το περιβάλλον; Σήμερα δεν είναι; Γιατί όμως; Γιατί; Επειδή πάμε ίσως από το κακό στο χειρότερο; Ναι, δεν δίνουμε σημασία πια, δεν μας απασχολεί το περιβάλλον. Στη χώρα μας το δείξαμε αυτό, το δείξαμε το περασμένο καλοκαίρι. Το δείχνουμε κάθε καλοκαίρι. Δεν μας απασχολεί το περιβάλλον, δεν μας απασχολεί ούτε ο άνθρωπος. Για παράδειγμα, πάμε αραχτοί για μπάνιο, καπνίζουμε τα τσιγάρα μας στο δρόμο, τα πετάμε από το παράθυρο μαζί με τα πλαστικά ποτήρια του φραπέ. Η συνέχεια είναι στη παραλία όπου αφήνουμε εκει πάνες μωρού, μπουκάλια, μπύρες και ότι άλλο μπορούμε. Γυρίζουμε πίσω, βλέπουμε καμμένο το δάσος που περάσαμε πριν από λίγες ώρες και αμέσως λέμε στον/στην συνοδηγό μας: “Μάλλον κάποιος μαλάκας θα πέταξε το τσιγάρο“. Έχουμε σκεφτεί ποτέ ότι όλοι είμαστε οι μαλάκες; Ότι όλοι είμαστε στον ίδιο κουβά; Ότι όλοι κάνουμε τα ίδια λάθη; Εντάξει, δεν λέω, υπάρχουν και χειρότερα. Υπάρχουν “ζώα” που δεν πετάνε τσιγάρο, πάνε με τα γκαζάκια, ok αυτό ειναι άλλου είδους έγκλημα. Γενικώς όμως αυτά είναι μόνο τα χόμπυ του καλοκαιριού. Υπάρχουν όμως τόσοι τρόποι για να διαλύσεις το περιβάλλον, γιατι να τους κάνεις όλους μέσα στους τρεις μήνες του καλοκαιριού;

Τους υπόλοιπους μήνες βρίσκουμε άλλους τρόπους. Απλούς, λιτούς και εύκολους, για πράγματα που πλέον έχουμε ενημερωθεί και ξέρουμε πως δεν πρέπει να κάνουμε (μην τυχόν πει κάποιος ότι δεν ήξερε). Από τα πολύ απλά, μέχρι τα super δύσκολα.

• Φορτιστές κινητών στις πρίζες ενώ δεν φορτίζουμε το κινητό.
• Μπαταρίες από το Game Boy του μικρού που έχουν “σβήσει” να είναι στα σκουπίδια.
• Ανοιχτή η τηλεόραση στο ημίχρονο από το Champion League κάθε Τρίτη και Τετάρτη (το ίδιο συμβαίνει και στα παιχνίδια του Σαββατοκύριακου).
• Ανοιχτό το λεγόμενο πορτατίφ μας κατά την διάρκει του 8ώρου που είμαστε στην δουλειά.
• Ανοιχτό και το ραδιόφωνο όσο είμαστε στη δουλεια, σε περίπτωση που μπει κάποιος κλέφτης να νομίζει ότι είμαστε μέσα
• Α! Φυσικά ολημέρα ανοιχτό και το pc, να κατεβαζει ενώ δεν είμαι σπίτι.

Και φαντάσου αυτά είναι μόνο λίγα. Πολύ λίγα απο αυτά που κάνουμε καθημερινά για να καταστρέψουμε το περιβάλλον. Ίσως είναι το μοναδικό πράγμα που ξέρουμε να κάνουμε πολύ καλά, αυτή την άποψη έχω. Ξέρω πως κανένα κείμενο δεν πρόκειται να μας προβληματίσει (σήμερα), να μας κάνει να αλλάξουμε στάση. Θα προσπαθήσουμε τις δέκα πρώτες μέρες και μετά … “πίσω Γιάννη τα ξύλα”. Αυτό αρκει; Όχι, έτσι είμαστε μαθημένοι, έτσι ξέρουμε να κάνουμε και δυστυχώς αισθάνομαι πως δεν θα αλλάξουμε ποτέ και πως για κάθε επόμενη γενιά θα είναι όλο και πιο δύκολα. Δυστυχώς…

*Δεν θα αναφερθώ καθόλου μα καθόλου στην κατάχρηση του νερού. Τι σημασία έχει; Εσύ ανοίγει την βρύση σου και το αφήνεις μέχρι να γίνει καυτό-καυτό. Σε άλλες περιοχές δεν έχουν καν. Κλαϊν-μαϊν.

[youtube Ooi9iFsxu_k]

 

[photo via]