Ένα ξεκαθάρισμα είναι πάντα λυτρωτικό

Το άρθρο είναι της αναγνώστριας μας Μαρίας Καρακάλου

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου, που σε βοηθούν να συνειδητοποιήσεις τι πραγματικά χρειάζεσαι. Μπορείς να επιβιώσεις με ελάχιστα, αλλά δεν θέλεις να νιώθεις ότι επιβιώνεις αλλά ότι ζεις. Μπορείς να ζήσεις με αυτό, αλλά με τίποτα χωρίς εκείνο. Και την πρώτη αναμενόμενη δυσφορία ακολουθεί τελικά η ικανοποίηση ότι αξιολογείς και εκτιμάς περισσότερο τα απαραίτητα. Ούτως ή άλλως, ένα ξεκαθάρισμα είναι πάντα λυτρωτικό. Το πολύπλοκο έρχεται όταν στην εξίσωση μπαίνουν λιγότερο απτοί παράγοντες.

Δεν είναι εύκολο να κάνεις μια νέα αρχή- ειδικά όταν το περιττό που αντιλαμβάνεσαι στην ζωή σου δεν είναι και τόσο αφόρητο. Ξέρεις ωστόσο ποιες σχέσεις, ποιοι άνθρωποι, ποιες ενοχές και ποιες αποφάσεις που έχεις πάρει σε βαραίνουν και σου τρώνε χώρο, δεν σου αφήνουν χρόνο και ενέργεια. Μπορεί να είναι μια σχέση, πάσης φύσεως, που την κουβαλάς για χρόνια και κάθε φορά που τη συναντάς σου δημιουργεί άγχος. Την κρατάς, αλλά δεν σου ταιριάζει γιατί έχεις αλλάξει, δεν σε εκφράζει, αλλά δεν θέλεις να την αφήσεις, γιατί… Τέλος πάντων, δεν σου κάνει πια. Είναι μια εκκρεμότητα που πρέπει να αντιμετωπίσεις, απλώς δεν το κάνεις γιατί δεν έχεις την αποφασιστικότητα να το κάνεις. Είναι ένα ακόμη αντίο και όπως κάθε αντίο είναι οριστικό, και καθετί οριστικό σου φέρνει εκνευρισμό…

Έχω πάρει κάποια απόφαση για το 2017. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσω τι πραγματικά χρειάζομαι, θα ξεφορτωθώ ό,τι περιττό κουβαλώ και θα κάνω χώρο γι’ αυτούς που πραγματικά το αξίζουν. Εντάξει, ίσως κρατήσω κάτι πολύ δικό μου, που δεν υπάρχει περίπτωση να ξανανιώσω ποτέ… αλλά είναι πραγματικά αγαπημένο.