Παλιές λέξεις, νέες σημασίες: Πόσες φορές αναρωτιόμαστε εάν μιλάμε την ίδια γλώσσα;
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, θα το δει και στη δική του ζωή, στο δικό του μικρόκοσμο. Πόσες φορές αναρωτιόμαστε αν όντως μιλάμε την ίδια γλώσσα;

brodude.ru_13.08.2015_Cn75qMvIVv0Sl

Χαζεύοντας στο facebook είδα αναρτήσεις κάποιων φίλων μου (μάλλον θα έπρεπε να έχω βάλει εισαγωγικά εδώ) που ήταν στο ίδιο μέρος, την ίδια ώρα που ήμουν και εγώ. Και όμως δεν τους είδα…

Ή μήπως τους είδα και απλά δεν τους γνώρισα; Και αν δεν τους γνώρισα, γιατί τους έχω «φίλους» (ορίστε τα εισαγωγικά); Η αίσθηση αυτή ότι μπορεί να ήρθα μούρη με μούρη με κάποιον άνθρωπο που έχω μιλήσει μαζί του έστω και μία φορά στην (διαδικτυακή) καθημερινότητά μου, έχει διαβάσει για σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου, έχω διαβάσει και έχω κάνει και like σε αντίστοιχα δικά του και όμως δεν μπορώ να τον αναγνωρίσω στο δρόμο είναι λίγο ανατριχιαστική.

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνω ότι παλιές λέξεις έχουν τώρα άλλες έννοιες, άλλες σημασίες για τους ανθρώπους και για την καθημερινότητά τους. Και στην καθημερινότητα πες ότι βρίσκουμε την άκρη μας, με μια μικρή επεξήγηση ή σε ένα κοινό πλαίσιο με τις ίδιες εμπειρίες. Τι γίνεται όμως όταν το περιβάλλον στο οποίο αναφερόμαστε «απλώνει» και περιλαμβάνει πολλούς και με διαφορετικές εμπειρίες ανθρώπους; Πώς μπορείς να συνεννοηθείς; Σε ποιο κοινό έδαφος το κάνεις; Πώς μπορείς να βγάλεις άκρη;

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, θα το δει και στη δική του ζωή, στο δικό του μικρόκοσμο. Πόσες φορές αναρωτιόμαστε αν όντως μιλάμε την ίδια γλώσσα; Πόσες φορές κοιτάμε τους άλλους σαν ροφοί γιατί ενώ ξέρουμε τις λέξεις που βγαίνουν από το στόμα τους, δεν μπορούμε να τις συνδέσουμε λογικά (για εμάς) με τις έννοιες που φαίνεται να αντιπροσωπεύουν;

Το είδα (και το βλέπω έντονα) και στην έρευνά μου. Η αλληλεγγύη είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (το έχω αναφέρει και άλλη φορά). Το κίνημα είναι μια άλλη έννοια. Ο εθελοντισμός είναι άλλο ένα παράδειγμα. Και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί, υποθέτω το ίδιο θα συμβαίνει και σε άλλα αντικείμενα.

Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως ήρθε η ώρα να ξανα-ορίσουμε τις λέξεις μας. Ίσως πρέπει να βρούμε και άλλες λέξεις για να εκφράσουν αυτά που νοιώθουμε και αυτά που θέλουμε να πούμε. Γιατί ομολογώ ότι στην προσπάθειά μας να εκφραστούμε με τις ήδη υπάρχουσες λέξεις και δεν μπορούμε και μπερδεύουμε περισσότερο τις καταστάσεις και δημιουργούμε και λάθος εντυπώσεις.

Θα λύνονταν πολλά από τα προβλήματά μας. Και προσωπικά και κοινωνικά ίσως και πολιτικά. Θα αισθανόμασταν και πάλι ότι μιλάμε μια κοινή γλώσσα, ότι μοιραζόμαστε και πάλι τις ίδιες αξίες. Γιατί δεν σας κρύβω ότι είναι ώρες που αισθάνομαι ότι έχουμε περάσει σε μια σφαίρα φανταστική, όπου όλα έχουν αλλάξει με το γύρισμα ενός διακόπτη ξαφνικά και ότι πρέπει να λύσουμε κάποιο μυστήριο, κάποιο γρίφο για να επανέλθουμε στα κανονικά μας. Ένα κακό όνειρο μου φαίνεται.

Πρέπει λοιπόν να κάτσουμε να φτιάξουμε αυτό το νέο λεξικό. Θα μου λείψουν κάποιες λέξεις που είχαν κάποια ιδιαίτερη σημασία για μένα. Αλλά τι να κάνουμε, πρέπει να υπάρχει εξέλιξη σε όλους τους τομείς, η γλώσσα είναι και αυτή ένας ζωντανός οργανισμός, δεν γίνεται να μείνει πίσω. Και ίσως τότε κάποια πράγματα φανούν να έχουν λίγο περισσότερη λογική απ’ ότι τώρα…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Υπάλληλοι γραφείου

Πλήρης Απασχόληση

09-01-2024

Αθήνα

Υπάλληλοι γραφείου

Μερική Απασχόληση

15-03-2024

Αργυρούπολη

590

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;