AIESEC: Η...σε εξέλιξη...δυνατή μου εμπειρία!

Πώς είναι να είσαι μέλος της AIESEC, του μεγαλύτερου , μη κυβερνητικού και μη κερδοσκοπικού, εθελοντικού οργανισμού στον κόσμο που διοικείται αποκλειστικά από νέους 18-30 ετών; 

Το άρθρο είναι της Αγγελική Φωτεινή Εξάκουστου

Πρώτο έτος, λοιπόν, και η σχολή κυλάει χαλαρά, οι βόλτες είναι υπέρ αρκετές και η φοιτητική ζωή στην Ελλάδα είναι όπως σου την έχουν περιγράψει οικογένεια και γνωστοί σου. Φυσικά όλοι κοπιάσαμε στις Πανελλαδικές και χρειάζονται, αναντίρρητα, όλα τα παραπάνω και αρκετή ξεκούραση βέβαια.
Κάποια στιγμή, όμως, ενώ είσαι στον 20ο καφέ με τα παιδιά απ’τη σχολή, έχετε γνωριστεί καλύτερα και κάνετε πιο ουσιαστικές συζητήσεις για το μέλλον σας, αναρωτιέσαι τι θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά εσύ, εκείνη τη στιγμή, για ένα καλύτερο αύριο. Οι περισσότεροι θα μείνουν σε μια κουβέντα, άλλοι θα απαλλαχτούν από την ευθύνη ρίχνοντας το φταίξιμο της κρίσης αλλού, κάποιοι θα δηλώσουν ότι σε λίγο θα φύγουν από τη χώρα και δεν τους ενδιαφέρει. Ωστόσο, κάποιοι άλλοι θα αποφασίσουν ότι δε θέλουν να αναλώνουν τα πιο δημιουργικά τους χρόνια σε μια καθημερινότητα.
Ευτυχώς για εμένα, βρέθηκα στην τελευταία κατηγορία νέων. Σε καμία περίπτωση, δεν ήμουν η πιο συνειδητοποιημένη και ενημερωμένη της παρέας μου απλά ότι δε με ευχαριστεί έχω το θάρρος να λέω πως θα το αλλάξω και να κάνω, όντως, κάτι για αυτό. Έτσι, άρχισα να ψάχνω και να βρίσκω ευκαιρίες για εθελοντισμό, για ανταλλαγές φοιτητών και για την ανάπτυξη των νέων. Τα παραπάνω περιλαμβάνονται στη δράση της AIESEC.

Είχα ακούσει για τον οργανισμό μέσα από την εμπειρία μιας φίλης μου στο εξωτερικό. Έτσι έκανα το πρώτο βήμα να το ψάξω περισσότερο και να έρθω σε επαφή με παιδιά του οργανισμού για ενημέρωση. Εκείνη την εποχή δεν μπορούσα να πάω στο εξωτερικό και αποφάσισα, πάραυτα, να γίνω μέλος.
Σήμερα, μετά από 8 μήνες είμαι περισσότερο από ευγνώμων για ότι μου έχει προσφέρει η AIESEC, ο μεγαλύτερος, μη κυβερνητικός και μη κερδοσκοπικός, εθελοντκός οργανισμός στον κόσμο που διοικείται αποκλειστικά από νέους 18-30 ετών. Ποτέ δε φανταζόμουν ότι το γραφείο που την πρώτη μέρα αναρωτιόμουν “τι είναι εδώ;”, τώρα θα το νιώθω σαν δεύτερο μου σπίτι, ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας.

Όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα και βιώματα άρχισαν να αναπτύσσονται στα πλαίσια μιας ομάδας.

Της δικής μου πρώτης ομάδας ως μέλος για την προώθηση ανταλλαγών των φοιτητών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών(Outgoing Global Volunteer). Άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, έθεσαν στόχους, υπογράμμισαν αξίες και έμαθαν να συνεργάζονται και να αλληλοβοηθούνται με στόχο τόσο να αναπτυχθούν οι ίδιοι, αλλά, και να αλλάξουν ζωές προσφέροντας διαπολιτισμικές εμπειρίες σε νέους της Αθήνας. Το πιο σημαντικό που θα κρατήσω από αυτή τη θητεία είναι ότι ενώ ενισχύσαμε τα αδύναμά μας χαρακτηριστικά, ανταλλάξαμε τα δυνατά μας και πλέον τα παρατηρούμε ο ένας στον άλλον και είναι από τα πιο ωραία συναισθήματα.

Ο καθένας ανέπτυξε τις ηγετικές του ικανότητες από όπου έπειτα, ήρθε η αυτογνωσία.

Αντιμετωπίζοντας, βέβαια, και αρκετές δυσκολίες στον τομέα, δεθήκαμε και μάθαμε να ενδυναμώνουμε ο ένας τον άλλον όποτε χρειάζεται. Το σημαντικό είναι πως δε στεκόμασταν στο πρόβλημα, αλλά βρίσκαμε λύσεις για να το ξεπεράσουμε και να φτάσουμε πιο κοντά στο όραμα του οργανισμού, στην παγκόσμια ειρήνη και τη μεγιστοποίηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Διότι η ειρήνη στις μέρες μας μόνο δεδομένη δεν είναι, και τι πιο ελπιδοφόρο από κινητοποιημένους νέους που μέσα από διαρκή εξέλιξη, παλεύουν για κοινό όραμα;!
Πλέον, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, είμαι Project Manager για το πρόγραμμα που δεχόμαστε φοιτητές από το εξωτερικό(Incoming Global Volunteer) για να προσφέρουν εθελοντική δράση σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, που είναι μία από τις δράσεις του οργανισμού. Οι απαιτήσεις είναι περισσότερες αλλά μόνο ανυπομονεσία μου δημιουργείται. Ξεκινώντας στο νέο για εμένα τομέα, έμαθα την άλλη πλευρά μίας ανταλλαγής ενός νέου που επιθυμεί να αναπτύξει τις ηγετικές του ικανότητες.

Δέθηκα με το όραμα του τομέα γρήγορα καθώς από την προηγούμενη θητεία μου ταυτίζομαι με τον 4ο στόχο των Ηνωμένων Εθνών(Sustainable Development Goal #4 Quality Education) για ποιοτική εκπαίδευση, στη δημιουργία του οποίου συνέβαλε ο οργανισμός.

Σε αυτό το περιβάλλον, δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχω στην προσπάθεια επίτευξης αυτού του στόχου άμεσα με δικές μου πρωτοβουλίες. Αδιαμφισβήτητα, με βοήθησε η προηγούμενη θητεία μου αλλά και το γεγονός ότι σαν AIESEC του Πανεπιστημίου είμαστε δεμένοι και ήξερα πολλά πράγματα για το νέο μου τομέα. Οι διαπολιτισμικές ανταλλαγές είναι βιωματικές εμπειρίες που φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά και δημιουργούν το αίσθημα της ενότητας που η σημερινή κοινωνία χρειάζεται.

Ο καθένας πέρα από πολίτης της χώρας του, γίνεται πολίτης του κόσμου γιατί παιδιά από άλλες χώρες έρχονται να προσφέρουν κάτι στη δική σου αλλά και εσύ με διαρκή τριβή μαζί τους βιώνεις έναν άλλο πολιτισμό. Πριν αποκτήσω τη δική μου ομάδα, έγινα μέλος σε μια καινούργια με άτομα που ήδη γνώριζα των οποίων οι ακέραιοι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται κάθε μέρα και περισσότερο. Πολλές καινούργιες γνώσεις, challenging environment, νέες ιδέες και μία αστείρευτη επιθυμία να κάνουμε την κοινωνία καλύτερη μέσα από τις πράξεις μας. Η θέση αυτή απαιτεί στρατηγική, επίβλεψη καθηκόντων, αλλά, το πιο σημαντικό είναι να καταφέρεις να εμπνεύσεις τα μέλη σου για το όραμα τόσο του οργανισμού όσο και του τομέα ώστε ό,τι κάνουν να γίνεται με θέληση και πάθος.

Αν και αυτό θα είναι πρόκληση για εμένα, ανυπομονώ να αποκτήσω συμπορευτές σε αυτή μου τη θητεία.

Όλα τα παραπάνω, συνοψίζονται στο όραμα της τοπικής, στο #break200, δηλαδή να ξεπεράσουμε τις 200 επιτυχείς ανταλλαγές σε ένα χρόνο. Τόσο εισερχόμενοι, όσο και εξερχόμενοι φοιτητές θα προσφέρουν στην τοπική κοινωνία, και ό,τι έμαθαν θα το μεταφέρουν για να κάνουν καλύτερη τη δική τους, όταν πλέον γυρίσουν στη χώρα τους έχοντας λάβει χιλιάδες ερεθίσματα περί παγκοσμίων φαινομένων.

Ο στόχος του τομέα είναι ένα λιθαράκι για να επιτευχθεί ο στόχος της AIESEC του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έτσι η AIESEC Ελλάδος θα εδραιωθεί περισσότερο και θα δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα μας, ένα μέλλον που πλάθουμε εμείς οι ίδιοι για εμάς και τις μετέπειτα γενιές. Διότι η AIESEC είναι κάτι που όλος ο κόσμος, από τη Δύση στην Ανατολή και από το Βορρά έως το Νότο, χρειάζεται γιατί η ειρήνη δεν είναι δεδομένη και το χαρακτηριστικό του leadership στον καθένα, μπορεί να φέρει την αλλαγή.

Δεν παλεύουμε μόνο για μια καλύτερη Ελλάδα, αλλά για έναν καλύτερο κόσμο. Και όπως μου είπε κάποιος “Do what you love, love what you do” διότι χρειάζεται ένα μικρό, νέο βήμα και πάθος για να φέρεις την αλλαγή.