Η ζωή στην εποχή των notifications
Είμαι συνδεδεμένη στο διαδίκτυο από τις 6:30 το πρωί που ξυπνάω μέχρι όποια ώρα φύγω από το σπίτι ή αν δεν χρειαστεί να φύγω, μέχρι να πέσω για ύπνο.

Όταν η εμμονή με τα smartphones "σκότωσε" τη συζήτηση...

Είμαι συνδεδεμένη στο διαδίκτυο από τις 6:30 το πρωί που ξυπνάω μέχρι όποια ώρα φύγω από το σπίτι ή αν δεν χρειαστεί να φύγω, μέχρι να πέσω για ύπνο. Το χρειάζομαι για τη δουλειά μου, ανανεώνω sites, ανανεώνω σελίδες στο facebook και λογαριασμούς στο twitter και ανταλλάζω πολλά mails. Μερικές φορές χρειάζεται να ανεβάσω και videos στο youtube ενώ καθημερινά χρειάζεται να κάνω έρευνα στο διαδίκτυο για στοιχεία που θα χρησιμοποιήσω είτε στο διδακτορικό είτε στη δουλειά. Είναι λοιπόν μερικές φορές άξιο απορίας πώς στο καλό ζούσα/ζούσαμε πριν έρθει αυτό το μαραφέτι στη ζωή μας.

Από όταν αρχίσαμε να έχουμε smartphones, έφτιαξαν οι ταχύτητες και τα πακέτα δεδομένων έγιναν πιο προσιτά ώστε να τα έχουν όλοι, όλο αυτό έχει μεταφερθεί και έξω. Βγαίνεις έξω και όλοι είναι κολλημένοι στις οθόνες των κινητών τους. Κάθεσαι σε ένα τραπέζι και είναι όλοι με το κεφάλι κάτω και κοιτάνε τι τους εμφανίζεται στην οθόνη. Τα notifications δε, πέφτουν βροχή. Κάθε λογής ήχος και μοτίβο δόνησης ακούγεται στην παρέα για να μην μπερδευόμαστε μεταξύ μας.

Εγώ από την άλλη, όταν είμαι σε μια παρέα, στη δουλειά, στη σχολή το κινητό το βάζω στο αθόρυβο. Δεν θέλω να ακούγεται, δεν μπορώ, νομίζω ότι ενοχλώ. Επίσης, έχω τα δεδομένα κλειστά, δεν θέλω να ξέρω τι γίνεται στον κυβερνοχώρο όσο είμαι έξω, δεν με απασχολεί. Θα τα δω όταν γυρίσω σπίτι. Θέλω να πιστεύω ότι αν καταστραφεί ο κόσμος θα το καταλάβω και χωρίς να είμαι συνδεδεμένη στο twitter. Επίσης, δεν έχω πουθενά notifications, παρά μόνο στα μέιλς της δουλειάς, που μπορεί να γίνει κάτι που να χρειάζεται σχετικά άμεση απάντηση. Αλλά και αυτές οι ειδοποιήσεις λειτουργούν με την προϋπόθεση ότι είμαι κάπου που έχω internet. Γενικά δηλαδή, το κινητό λειτουργεί σαν πραγματικά smartphone όταν το επιλέγω εγώ.

Παραδέχομαι όμως ότι στέλνω sms και ότι θέλω να απαντάω αμέσως μόλις το βλέπω. Αυτό είναι το μόνο στοιχείο που μπορεί να δείχνει κάποια εξάρτηση από το τηλέφωνο (τη συσκευή-γιατί στο τηλέφωνο σιχαίνομαι να μιλάω).

Δεν είναι και πολύ ωραίο το πώς λειτουργούμε πλέον. Αν πας πάνω από τα σκυφτά κεφάλια θα δεις ότι όλοι είναι στο facebook ή ότι ανεβάζουν φωτογραφία με οτιδήποτε βγάζουν στο instagram. Δηλαδή τι νόημα έχει να βγαίνεις έξω αν το κάνεις αυτό; Δεν τρελαίνεσαι να πρέπει να είσαι και έξω συνδεδεμένος; Δεν σε ενδιαφέρει να μιλήσεις με τον διπλανό σου; Ή τόσο γραμμένο τον έχεις, τόσο βαρετό τον θεωρείς που η ζωή σου στο facebook είναι πιο σημαντική και ενδιαφέρουσα; Και αν πρόκειται για δουλειά, δεν πρέπει κάποια στιγμή να παίρνουμε και ένα time-out, να καθαρίζει το μυαλό μας; Υπάρχουν οι κρίσεις, κατανοητό, και πρέπει να αντιμετωπιστούν αλλά δεν γίνεται κάθε φορά που βγαίνεις έξω να υπάρχει και μια κρίση! Και αν αισθάνεσαι ότι κάθε 5 λεπτά πρέπει να τσεκάρεις τα mails σου, τότε κάποιο θέμα υπάρχει με σένα.

Δεν είναι εύκολη η αποτοξίνωση προφανώς αλλά μπορεί να βρεθεί μια μέση λύση, να γίνουν κάποιες υποχωρήσεις και να μπουν κάποιες προτεραιότητες. Αν μη τι άλλο, πρέπει να σεβόμαστε αυτόν απέναντί μας που μας δίνει τον χρόνο του και βγαίνει μαζί μας. Τα notifications δεν θα σταματήσουν ποτέ να έρχονται, οι άνθρωποι όμως κάποια στιγμή θα μας βαρεθούν.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Χωρίς κατηγορία

Όλοι οι τύποι εργασίας

21-03-2024

Θεσσαλονικη

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

08-01-2024

Μαρούσι

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;