Η κρίση της... κρίσης!
Τι εννοώ; Η πρώτη κρίση είναι η απότομη όξυνση ενός προβλήματος (πχ οικονομική κρίση) και η δεύτερη κρίση είναι η ενέργεια και το αποτέλεσμα του κρίνω.

pitsirikos

Τι εννοώ; Η πρώτη κρίση είναι η απότομη όξυνση ενός προβλήματος (πχ οικονομική κρίση) και η δεύτερη κρίση είναι η ενέργεια και το αποτέλεσμα του κρίνω.

Περίεργο δεν είναι που δύο ίδιες ακριβώς λέξεις μπορούν να έχουν τόσο διαφορετική σημασία; Βέβαια αν το καλοσκεφτεί κανείς, συνδέονται με έναν πολύ περίεργο τρόπο που δεν έχει λογική με την στενή έννοια αλλά συνειρμικά ταιριάζει απολύτως. Γιατί χωρίς τη δεύτερη κρίση, έρχεται η πρώτη. Επίσης, όταν έρχεται η πρώτη, φεύγει η δεύτερη. Καλή φάση. Και οι δυο μαζί δεν φαίνεται να κάνουν χωριό την ίδια στιγμή.

Πώς προέκυψε όλο αυτό το σκεπτικό μου;

Διάβαζα προχτές ότι ο Πιτσιρίκος αποφάσισε να κλείσει το blog του. Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι θα μου πείτε. Προφανώς και συμφωνώ. Ένας φίλος μου στο facebook το ανέβασε και το βασικό του σχόλιο ήταν ότι ο τρόπος που έγραψε ότι δεν τον νοιάζει πλέον για την Ελλάδα αφού ζει στο εξωτερικό ήταν πολύ άσχημος. Α, και ότι οι Έλληνες δεν θέλουν να σώσουν την Ελλάδα.

Σπανίως διάβαζα Πιτσιρίκο. Μόνο όταν έπεφτε κάπως στα πόδια μου. Θυμάμαι μάλιστα να έχω συμφωνήσει μόνο με ένα κείμενό του και μάλιστα από τα τελευταία του. Θυμάμαι όμως ότι κυκλοφορούσε έντονα στους κύκλους των social media ότι ο Πιτσιρίκος είναι «επαναστάτης», σχολιάζει και καταδεικνύει τα κακώς κείμενα, θέλει να αλλάξει την πολιτική κατάσταση της χώρας και όλα τα άλλα όμορφα που συνοδεύουν τους νέους επαναστάτες της μπλογκόσφαιρας και του καναπέ.

Το διαδίκτυο έχει δώσει σε όλους μια ψεύτικη ελπίδα ότι μπορεί να αποτελέσει το όχημα για την αλλαγή. Για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνω και δεν θα καταλάβω ποτέ, θεωρούμε ότι μόνο με το διαδίκτυο και μόνο γράφοντας φλογερά κείμενα και διαβάζοντας ανάλογα, θα μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Οκ, και μετά ξυπνήσαμε. Αυτή είναι η μεγαλύτερη έλλειψη κριτικής ικανότητας που μας βασανίζει τα τελευταία χρόνια. Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι γράφοντας ένα κείμενο στο blog του, έστω και αν το διαβάζουν 100.000 άνθρωποι, θα αλλάξει τον κόσμο; Χωρίς να κάνει τίποτα άλλο; Χωρίς να μεταφέρει αυτή την υποτιθέμενη δράση στον πραγματικό κόσμο; Το ίδιο και με το like. Το ίδιο και με το attend σε ένα event διαμαρτυρίας στο facebook ή με την ψηφιακή υπογραφή σε ένα petition. Η ψευδαίσθηση συμμετοχής στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα που στο μυαλό μας έχουμε θεωρήσει ότι είναι αρκετή για να κάνει την επανάσταση. Πώς είναι δυνατόν να το πιστεύει κάποιος αυτό; Τόσες λίγες ελπίδες μας έχει αφήσει η κρίση όρθιες που αυτό είναι το μόνο κράτημά μας;

Ο Πιτσιρίκος είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα χιλιάδες, ιδιαίτερα χτυπητό όμως για το τι πιστεύει ο κόσμος όταν δεν έχει να πιαστεί από κάπου. Και μόνο το ότι σχολιάζει και κατακρίνει την Ελλάδα όταν δεν μένει πια εδώ και δεν τον…νοιάζει, αυτό φτάνει να μας δείξει τι πραγματικά σκέφτεται.

Ο ακτιβισμός του καναπέ είναι μάστιγα. Χειρότερο από πολλά άλλα αποτελέσματα της χρήσης του διαδικτύου. Γιατί δείχνει για μία ακόμα φορά ότι οι άνθρωποι διαλέγουν τον εύκολο δρόμο και είναι τόσο αφελείς να πιστεύουν ότι αυτός ο δρόμος θα είναι και ο σωστός. Αυτό δεν είναι κοινωνική κρίση. Αυτό είναι κρίση του ανθρωπίνου είδους. Μου θυμίζει την αρχή του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών που εξηγεί η Γκαλάντριελ τι απέγιναν τα δαχτυλίδια και λέει για το τι έγιναν οι Άνθρωποι.

Κλείνοντας, θυμήθηκα κάτι που νομίζω ότι ταιριάζει. Το 2011, στα τέλη, είχα γράψει για μια έκδοση που βγάζει ένα γνωστό ιδιωτικό σχολείο με τίτλο (εκείνη την χρονιά): Εδώ ή αλλού; Το δίλημμα της επιλογής. Ήταν για το αν η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε από την χώρα με την κρίση κλπ κλπ. Αυτά που είχα γράψει τότε, τα πιστεύω ακόμα. Είχα γράψει λοιπόν: […] όταν όμως το καράβι βυθίζεται, όπως συμβαίνει τώρα με την Ελλάδα μας, όλοι τρέχουν να μπουν στην βάρκα για το άγνωστο. Ας σώσει κάποιος άλλος το καράβι, σκέφτονται, και όταν με το καλό πιάσει πάλι στεριά, εδώ θα γυρίσουμε ν’ αγκαλιαστούμε και να πανηγυρίσουμε σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Έτσι..Στα καλά όλοι μαζί και στα άσχημα χώρια. Το ένστικτο αυτο-συντήρησης και η λογική στα χειρότερά της.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Πωλήσεις

Πλήρης Απασχόληση

06-03-2024

Αθήνα

1.000

Υπηρεσίες Εστίασης

Πλήρης Απασχόληση

11-03-2024

Βουλιαγμένη Αττικής

950

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;