Μεγάλη Εβδομάδα 2016, εβδομάδα περισυλλογής…

Πάσχα σημαίνει μεταμόρφωση και αλλαγή…
Από την Λίλιαν Σίμου

Κάθε χρόνο η Μεγάλη Εβδομάδα φέρνει στο φως εσωτερικές ανησυχίες, καλώντας μας σε ενδοσκόπηση, ανάλογα τις περιστάσεις που επικρατούν.

Κάθε τέτοια εποχή, εν μέσω Άνοιξης και νέας περιόδου της δημιουργίας στην φύση, το Πάσχα συμβολίζει -μεταξύ άλλων -τον τρόπο να ξεπεράσουμε πάθη και λάθη… Να περάσουμε σε μία νέα διάσταση και να κάνουμε μία νέα αρχή. Η αναγέννηση, μετά από ένα συμβολικό θάνατο, απελευθερώνει και μας οδηγεί σε ένα νέο στάδιο ζωής.
Σκοπός είναι η αποτίναξη των φθαρμένων μας καταστάσεων, συνηθειών, προβλημάτων, με σκοπό να αναγεννηθούμε, μέσα από την ταλαιπωρία και τον πόνο. Η Ανάσταση, είναι η ελπίδα για το πέρασμα στην νέα εποχή.

Το πέρασμα αυτό, μέσα από τον συμβολικό θάνατο, υπήρξε σε πολλές δοξασίες, πολλούς λαούς και σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους.

Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από το αραμαϊκό πασ’ά και το εβραϊκό πέσαχ που σημαίνουν «πέρασμα», κατά την οποία γιόρταζαν την απελευθέρωση των Ιουδαίων από τους Αιγυπτίους. Κάποιοι έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ’(ανάμνηση) ή πεσ’αχ (πλήγμα).

Η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πάσαχ που σημαίνει είτε «χωλαίνω», είτε «εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία», είτε μεταφορικά, «εκφεύγω», «διέρχομαι», «απαλλάσσω». Ίσως και από το ελληνικό ρήμα «πάσχειν» προς τιμή των παθών του Ιησού Χριστού.

Συναντάμε το Πάσχα στην αρχαία Αίγυπτο, ως ανοιξιάτικη γιορτή «Πισάχ», δηλ. την είσοδο του Ήλιου στην εαρινή ισημερία. Από τους Αιγύπτιους πήραν οι Εβραίοι διάφορα έθιμα, μεταξύ αυτών, το έθιμο του Πάσχα, κατά την περίοδο της σκλαβιάς τους από τους Αιγυπτίους.

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία, στην αρχαία Ελλάδα έχουμε τα Αδώνια, όπου ο Άδωνις, ηλιακός ήρωας, πέθαινε και ανασταινόταν κάθε χρόνο, την εποχή της αναγέννησης της Φύσης, δηλαδή την Άνοιξη.

Στην αρχαία Ελλάδα έχουμε τον θάνατο και την ανάσταση του θεού Διονύσου Ζαγρέα για να αναστηθεί σαν Διόνυσος Ελευθερέας, σωτήρας και ελευθερωτής των ώριμων ψυχών. Στην Κρήτη, έχουμε τον συμβολικό θάνατο του Ιδαίου Δία της Κρήτης, όπου κάθε χρόνο γιορταζόταν ο θάνατος και η ανάστασή του στα Κρητικά μυστήρια.

Στην Ινδία, ο Κρίσνα και ο Βούδας Σακία, είχαν ανάλογη διαδρομή.

Τον συμβολισμό της σταύρωσης συναντάμε επίσης σε άλλους λαούς: Ταμμούζ της Συρίας, Βιτόμπα του Τελιγκονέζε, Ιάω του Νεπάλ, Χεσούς των Κελτών Δρυιδών, Κετσακοάλτ του Μεξικό, Κουιρίνους της Ρώμης, ο Θούλις της Αιγύπτου, ο Ίντρα του Θιβέτ, ο Άττις της Φρυγίας, ο Κρίτε της Χαλδαίας, ο Μπάλι της ασιατικής Ορίσσα, ο Μίθρα της Περσίας.

Και από την οπτική της αστρολογίας…

Κάθε φορά με εκπλήσσει το εσωτερικό μήνυμα και είναι σημαντικό να μπορεί να το ανιχνεύσει κάποιος, αν γνωρίζει την πνευματική πτυχή της αστρολογικής γνώσης.
Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν το εσωτερικό μήνυμα των ημερών, με βάση τους αστρολογικούς αποσυμβολισμούς, στον χάρτη της Ανάστασης, οδεύοντας προς το Πάσχα.

Ο ωροσκόπος στο τέλος του Τοξότη και σε μεταφυσική μοίρα, μας οδηγεί σε πνευματική ανάταση. Αναζητώντας το βαθύτερο νόημα της φιλοσοφίας και των αξιών, πνευματικών, θρησκευτικών, ιδεολογικών, έχουμε δύο σημαντικά φαινόμενα αυτές τις μέρες.

Ο ανάδρομος Άρης στον Τοξότηhttp://astrolife.gr/karmikes-schesis-anixi-2016-anadromos-aris/, μας δείχνει πως οφείλουμε να δώσουμε πνευματική διέξοδο στη ζωή μας, να αναθεωρήσουμε ιδέες, ιδεολογία, οπτική. Καθώς η ανώτερη διάσταση του Τοξότη το απαιτεί, τα ήθη, τα έθιμα, οι πολιτισμοί ανά τους αιώνες και τις χιλιετηρίδες, γίνονται το κληροδότημά μας και μέσω αυτών θα αντλήσουμε δύναμη και έμπνευση.
Είναι σημαντική η ερευνητική δουλειά και αναζήτηση στο ζώδιο αυτό.
Είναι σημαντικό να αποφύγουμε να είμαστε εριστικοί, δογματικοί, μονοδιάστατοι στην σκέψη. Να κατανοήσουμε πως όλοι στη γη είμαστε περαστικοί, όλοι έχουμε ανάγκες και ελλείψεις. Να αποφύγουμε την έπαρση της γνώσης, βασικό αρνητικό χαρακτηριστικό, και να αγκαλιάσουμε τους ανθρώπους γύρω μας, με κατανόηση, να γίνουμε συνοδοιπόροι στο μακρύ ταξίδι της ζωής.

Ο ανάδρομος Ερμής στον Ταύρο, τονίζει πως πρέπει να αναθεωρήσουμε την αίσθηση της ασφάλειας και της σταθερής αξίας, ίσως να περιορίσουμε τον υλισμό και τις απολαύσεις όπως τις γνωρίσαμε ως σήμερα. Τα όμορφα αισθήματα αναπτύσσονται μέσω των αισθήσεων, και εκείνων των ανθρώπων που ξέρουν να αποδίδουν την ομορφιά σε κάθε τους πράξη ή κίνηση. Ομορφιά στον λόγο, στο άγγιγμα, στο χαμόγελο, γεύσεις ζωής που συχνά εκλείπουν, καθώς η καθημερινότητα περιέχει αγωνία και άγχος.
Πιστεύω πως το μήνυμα της Πασχαλινής περιόδου για το 2016, είναι ένα μήνυμα που μας οδηγεί να αποκολληθούμε από επιφανειακές σχέσεις, γνωριμίες που εντυπωσιάζουν αλλά δεν έχουν ουσία και βάθος. Σε ό,τι αφορά τη χαρά της ζωής, μπορούμε να την αναζητήσουμε στην απτή ομορφιά, στην απλότητα και να διακρίνουμε την επιχρυσωμένη επιφάνεια του λόγου, των ιδεών ή κάποιων ανθρώπων … πιστεύοντας ακράδαντα πως «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός».
Παράλληλα, οι ιδέες που μας επηρέαζαν ως πρόσφατα, αναθεωρούνται, καθώς αναζητάμε την Αλήθεια με νέα οπτική, τη Γνώση και την συνειδητοποίηση, μέσα από το Μυστήριο της ζωής και του θανάτου, σαν ένα αέναο κύκλο της Δημιουργίας, με στόχο να πεθάνει εντός μας ό,τι είναι άχρηστο, σκοτεινό και περιοριστικό και να αναγεννηθούμε μέσω φωτεινών επιλογών, σκέψεων, αποφάσεων.