Εύκολος κόσμος, δύσκολα προβλήματα

Δεν είναι περίεργο που όσο περνάνε τα χρόνια και η ζωή μας γίνεται ευκολότερη στην καθημερινότητά μας, τα προβλήματά μας γίνονται όλο και δυσκολότερα;

Δεν είναι ανάγκη να ρωτήσουμε τους γονείς μας για να μας πουν. Μπορούμε να το καταλάβουμε και οι ίδιοι αν είμαστε σε ηλικία να κοιτάξουμε 10-20 χρόνια πίσω και να μπορούμε να καταλάβουμε και να συγκρίνουμε.

Μπορεί παλιότερα να μην είχαμε τις ευκολίες που έχουμε σήμερα, είτε λόγω ηλικίας (αυτοκίνητο, χρήματα από τη δική μας δουλειά) είτε λόγω εποχής (δεν υπήρχαν κινητά, δεν υπήρχε διαδίκτυο-σε ευρεία χρήση τουλάχιστον κοκ). Περιέργως κοιτάζοντας πίσω, τότε η ζωή ήταν πιο απλή. Τα προβλήματα πιο απλά και η λύση τους ανάλογα ευκολότερη.

Γιατί το κάνουμε αυτό στη ζωή μας είναι άξιο απορίας. Υποτίθεται ότι όσο τα χρόνια περνούν, όσο η τεχνολογία γίνεται καλύτερη, όσο το επίπεδο ζωής μας ανεβαίνει τόσο θα είναι πιο εύκολη για εμάς η καθημερινότητα Θα γίνεται πιο απλή, κάποια από τα προβλήματα θα λύνονται από μόνα τους χωρίς εμείς να προσπαθούμε ενώ κάποιες δυσκολίες θα εξαφανίζονταν τελείως. Αντίθετα, όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό αλλά εμφανίζονται και άλλα, νέα, εξελιγμένα προβλήματα τα οποία έχουν πολύ πιο δύσκολες λύσεις. Όλα γίνονται πιο περίπλοκα ενώ θα έπρεπε να έχουν απλοποιηθεί πλήρως.

Είναι η αλήθεια ότι πολλά από τα προβλήματα και τις δυσκολίες βρίσκονται μέσα στο μυαλό μας. Εμείς οι ίδιοι έχουμε τον μαζοχισμό να τα κάνουμε όλα πιο δύσκολα και να τα περιπλέκουμε ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά. Έπεσε στα χέρια μου ένα άρθρο που έλεγε πως οι έρευνες δείχνουν ότι τα social media μας έχουν κάνει ρηχούς, και γνωστικά και ηθικά. Το ότι όλα είναι μικρά, εύκολα στο διάβασμα και στην κατανόηση και απλοϊκά μας έχει κάνει να μην έχουμε πλέον αντανακλαστική σκέψη. Άρα λοιπόν, μήπως το ότι ο κόσμος μας έχει γίνει πιο εύκολος, μας έχει κάνει και εμάς τόσο μαμούχαλους που δεν έχουμε πλέον την δύναμη, την αντοχή και την υπομονή να κάνουμε κάτι λίγο πιο δύσκολο και απαιτητικό; Μήπως δηλαδή δεν είναι ο κόσμος εύκολος και τα προβλήματα δύσκολα, αλλά απλά εμείς έχουμε χαζέψει;

Σίγουρα αλλαγές θα υπάρχουν και στην κοινωνία και στον κόσμο και στα προβλήματα αλλά ανάλογη εξέλιξη θα έπρεπε να είχαμε και εμείς σαν άνθρωποι και σαν μυαλά, κάτι που όπως φαίνεται δεν συμβαίνει και ιδιαιτέρως. Δείχνουμε να μην προσαρμοζόμαστε σωστά στα νέα δεδομένα και να έχουμε αφεθεί στο κύμα που μας παρασέρνει.

Ώρες ώρες νιώθω σας αυτές τις ταινίες από το μέλλον, που οι μηχανές έχουν ξεπεράσει σε εξυπνάδα τους ανθρώπους και αντί να έχουμε εμείς τον έλεγχο τον έχουν τα ρομπότ. Μπορεί να ακούγεται ακραίο το σενάριο (στην παρούσα φάση) αλλά όπως πάμε είναι βέβαιο ότι οι μηχανές θα μας καβαλήσουν σε κάποια φάση.

Λύση προφανώς δεν έχω στο πώς να μην κάνουμε περίπλοκα τα πράγματα σαν άνθρωποι αλλά νομίζω ότι ένα κομμάτι που πρέπει να δουλέψουμε είναι το να σταματήσουμε να κάνουμε δύσκολες τις ζωές μας μόνοι μας. Κάποια πράγματα είναι απλά και φυσιολογικά, δεν θα έπρεπε να μας φαίνονται δύσκολα. Αν κάποια στιγμή πήραμε λάθος δρόμο, τότε ίσως θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω και να πάρουμε τον σωστό. Κάποιοι (θέλω να πιστεύω) θα καταλάβουν σύντομα τα λάθη τους και θα μας μας αφήσουν τους υπόλοιπους πίσω να τρέχουμε. Γιατί να μην είμαστε λοιπόν με τους μπροστά;