Crave: Μόνο ο Έρωτας μπορεί να με σώσει και ο Έρωτας με καταστρέφει

Λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα του Crave της Σάρα Κέιν, στο θέατρο Μπιπ, μιλήσαμε με τη σκηνοθέτη, Μαρία Ξανθοπουλίδου να μας πει δυο λόγια για την παράσταση. Ποιο ειναι το κεντρικό μήνυμά της, τι σημαίνει για την ίδια, ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι της και με ποιο συναίσθημα θέλει να φεύγει ο θεατής.

• Τι σημαίνει για εσάς η παράσταση;

Η παράσταση είναι μια υπέροχη συνάντηση με τη συγγραφέα, με το κείμενο, με τους ανθρώπους, με τον εαυτό. Η ολοκλήρωση μιας εξαιρετικά ευαίσθητης διαδικασίας.

• Ποιο είναι το κεντρικό ζήτημα του Crave;

Η σχέση του εαυτού με την πραγματικότητα.

• Η εποχή μας σκοτώνει τον έρωτα ή νομοτελειακά σε κάθε εποχή ο έρωτας σκοτώνεται;

Μόνο ο Έρωτας μπορεί να με σώσει και ο Έρωτας με καταστρέφει” , γράφει η Σάρα Κέην στο Crave. O Έρωτας ζεί και σκοτώνεται ανεξάρτητα από την εποχή. Η διαφορά είναι το πώς βιώνεται από τον καθένα σε σχέση με τη διαθεσιμότητα και το θάρρος που χρειάζεται για να βρίσκεσαι εκεί.

• Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι για εσάς στην παράσταση; Δύσκολο στην υλοποίησή του/απόδοσή του;

Tο τέλος είναι πάντα το πιο δύσκολο για μένα και στις παραστάσεις και στις σχέσεις και στη ζωή και στα… δρομολόγια.

• Με τι συναίσθημα θέλετε να φεύγει ο θεατής από την παράσταση;

Με συναίσθημα crave, δίψας.

Έναρξη Σάββατο 9 Ιανουαρίου

Θέατρο ΜΠΙΠ

Κάθε Σάββατο και Κυριακή 21.30

«Μόνο ο Έρωτας μπορεί να με σώσει και ο Έρωτας με καταστρέφει».

Το «Crave» (Δίψα) της Σάρα Κέιν, ορόσημο στην σύγχρονη παγκόσμια θεατρική δραματουργία, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου στο Θέατρο ΜΠΙΠ από τo Σάββατο 9 Ιανουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.30.

Μιλάνε για τον έρωτα. Τέσσερις. Μιλάνε για την απόγνωση, τη μοναξιά, τις ελπίδες και τους πόθους τους. Σε καμιά στιγμή δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά εάν μονολογούν και πότε απευθύνονται ο ένας στον άλλον. Εάν συναντήθηκαν τυχαία ή έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους. Εάν είναι πράγματι τέσσερις ή ένα μόνο πρόσωπο.

Το «Crave», που σύστησε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό ο Λευτέρης Βογιατζής, είναι το πρoτελευταίο έργο της Σάρα Κέιν (1998), που η ίδια επέλεξε να δημοσιοποιήσει με το ψευδώνυμο Marie Kelvedon και όχι με το πραγματικό της όνομα.

Ένα ποιητικό κείμενο, στο οποίο οι αφηγήσεις των προσώπων έχουν ως αφετηρία την προσωπική τους αντίληψη για την έννοια της επιθυμίας.

{…}Και θέλω να παίζω κρυφτό και να σου δίνω τα ρούχα μου και να σου λέω πως μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου και να κάθομαι στα σκαλιά όσο θα κάνεις μπάνιο και να σου τρίβω το λαιμό και να σου φιλάω τα πόδια και να κρατάω το χέρι σου και να πηγαίνουμε για φαγητό και να μη με νοιάζει όταν τρώς απ’ το πιάτο μου και να σε συναντώ στου Rudy’s και να μιλάμε για τη μέρα που πέρασε και να δακτυλογραφώ τα γράμματά σου και να κουβαλάω τα κιβώτιά σου και να σκάω στα γέλια με την παράνοιά σου{…}

To «Crave» της Σάρα Κέιν, με το ακραίο συναισθηματικό περιεχόμενο και την πρωτοποριακή ποιητική φόρμα, δεν έχει σκηνικές οδηγίες.
«Δεν έχω ιδέα πως θα τα βγάλω πέρα τα επόμενα σαράντα χρόνια».

Μετάφραση: K. Αλέξης Αλάτσης
Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου
Κίνηση: Μαριέλα Νέστορα
Μουσική: Λόλεκ
Video και εικαστικά παράστασης: Αλέξανδρος Κακλαμάνος
Σκηνικά, Κοστούμια: Μαρία Ξανθοπουλίδου
Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Χαρίτα Αρβανίτη, Θεώνη Δέδε
Φωτογραφίες παράστασης, Αφίσα: Ζωή Μυλωνά
Μακιγιάζ Φωτογράφησης: Δήμητρα Λάσκου

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά):
Μυρτώ Δελημιχάλη
Παναγιώτης Καλαντζής
Ρίτα Λυτού
Γιάννης Παπαδόπουλος.

Σάρα Κέιν
Η Σάρα Κέιν (3 Φεβρουαρίου 1971-20 Φεβρουαρίου 1999) γεννήθηκε στο Μπρέντγουντ του Έσσεξ. Σπούδασε θέατρο στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα συγγραφής θεατρικών έργων του Πανεπιστημίου του Μπέρμινγχαμ.

Το πρώτο της θεατρικό έργο, Blasted, ανέβηκε το 1995 στο Royal Court Upstairs στο Λονδίνο, προκαλώντας σκάνδαλο σε κοινό και κριτικούς, εξαιτίας του περιεχομένου ωμής βίας και κανιβαλισμού. Είχε πει τότε: «Αυτό που με σοκάρει περισσότερο είναι ότι οι άνθρωποι ενοχλούνται από την παρουσίαση της βίας περισσότερο από την ίδια τη βία».

Η Κέιν, το νέο κορίτσι που αγαπούσε το ποδόσφαιρο και τον David Beckam, υπέφερε από κατάθλιψη και νοσηλεύτηκε στην ψυχιατρική κλινική Maudsley στο Λονδίνο. Αυτοκτόνησε το Φεβρουάριο του 1999.

INFO:
Θέατρο ΜΠΙΠ
Αγίου Μελετίου 25 και Κυκλάδων, Κυψέλη
info@mpiptheater.gr
Τηλέφωνο: 213 03 44 074

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο και Κυριακή στις 21.30
Από 7/2 οι παραστάσεις την Κυριακή θα ξεκινούν στις 19.30

Διάρκεια: 70 λεπτά

Τιμές Εισιτηρίων:
12 ευρώ-κανονικό
8 ευρώ- φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65 ετών