Ελένη Πέτα: Λίγες μέρες μετά το νέο της Single, μιλά στο neolaia.gr!

 

Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του νέου της single “To Δώρο», ένα τραγούδι που ο κόσμος αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, η χαρισματική, αξιοπρεπής και πάντα χαμηλών τόνων, ερμηνεύτρια και μουσικός Ελένη Πέτα μιλάει αποκλειστικά στο neolaia.gr, για τις μουσικές επιλογές της όλα αυτά τα χρόνια, τις σημαντικές συνεργασίες της με καλλιτέχνες διεθνούς φήμης, για τα πρώτα της βήματα με τον Νίκο Παπάζογλου, αλλά και για την τελευταία της συνεργασία με τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο.

Έχεις πειραματιστεί στα περισσότερα είδη της μουσικής και έχεις τραγουδήσει από Tangos και Fados μέχρι λαϊκά και κομμάτια κλασικών Ελλήνων και ξένων συνθετών. Τι πρέπει να έχει ένα τραγούδι για να ακουμπήσει περισσότερο την καρδιά σου και να το επιλέξεις για το πρόγραμμά σου;

Παλαιότερα, όντας μουσικός, με έλκυε σε ένα τραγούδι περισσότερο η μουσική, η μελωδία παρά ο στίχος. Τώρα όμως αυτό έχει λίγο αλλάξει. Δίνω περισσότερη έμφαση στο στίχο, τι αυτός σου δίνει, πως αφηγείται μια ιστορία και τι συναισθήματα σου μεταδίδει. Φυσικά όμως για να φτάσω στο σημείο να επιλέξω ένα κομμάτι και να το ενσωματώσω στο πρόγραμμα μου τότε σημασία δίνω στο όλο, και στη μουσική και στο στίχο.

Πρόσφατα μας έκανες ένα «Δώρο» … ένα τραγούδι «πιο εσωτερικό» που δεν μιλάει για έρωτα, αλλά για τον χρόνο που περνάει, μέσα όμως από μια πολύ ευαίσθητη και αισιόδοξη θα έλεγα προσέγγιση. Μίλησέ μας γι΄αυτό ….

Ουσιαστικά το «Δώρο» αυτό μου το έκανε ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, τους οποίους ευχαριστώ από καρδιάς, καθώς και την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων που τότε ήταν υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του αείμνηστου Θανάση Τσιπινάκη.
Σαφώς, το «Δώρο» είναι ένα κομμάτι πιο εσωτερικό που ακουμπά το θέμα του χρόνου, «…τα χρόνια που έζησα, τα έζησα όπως ήρθαν στις αναμνήσεις μου τα κράτησα όπως ήταν…», ένα θέμα που όλους μας αφορά και ίσως μας τρομάζει καθώς μεγαλώνουμε. Ένα θέμα με το οποίο όμως πρέπει να επέλθει ο συμβιβασμός, για να μπορέσει ο κάθε άνθρωπος να ζήσει τα επόμενα χρόνια που έρχονται πιο ουσιαστικά και χωρίς φόβο.

Το γεγονός ότι δεν είσαι απλώς μια ερμηνεύτρια, αλλά και μια πολύ καλή μουσικός, έπαιξε ρόλο στην απόφασή σου να ακολουθήσεις μια πιο μοναχική καλλιτεχνική πορεία και να χαράξεις το δικό σου δρόμο τα τελευταία χρόνια;

Ίσως ναι, αυτό που σίγουρα διαδραμάτισε ρόλο σε αυτή μου την απόφαση είναι ότι ήθελα καλλιτεχνικά να κάνω πιο ουσιαστικές και πιο ιδιαίτερες παραστάσεις και έβλεπα ότι οι πιο μεγάλοι χώροι δεν μπορούσαν να φιλοξενήσουν αυτό το είδος των παραστάσεων. Πιστεύω, ότι εν καιρώ κρίσης που οι μουσικές σκηνές ανθίζουν, και ολοένα και περισσότερες μουσικές παραστάσεις ξετρυπώνουν τόσο από νέους καλλιτέχνες όσο και από παλαιότερους, η απόφασή μου αυτή δικαιώνεται ίσως και από ένα μεγαλύτερο μέρος των ελλήνων ακροατών που ψάχνουν ένα διαφορετικό είδος διασκέδασης.

Τα πρώτα σου μουσικά βήματα τα έκανες με τον Νίκο Παπάζογλου στη Θεσσαλονίκη, κάτι που δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστό. Τι έχεις να θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;

Όντως, τα πρώτα μου βήματα ως μουσικός έγιναν πλάι στο Νίκο Παπάζογλου. Έπαιζα βιολοντσέλο στην ορχήστρα του. Μόνο καλά πράγματα έχω να θυμάμαι από αυτή τη συνεργασία. Ο Νίκος πέραν από σπουδαίος καλλιτέχνης, ήταν και ένας υπέροχος άνθρωπος που έκανε σε όλους τους μουσικούς του την συνεργασία μαζί του να είναι ένα ανέλπιστο δώρο.

Τον Απρίλιο του 2009 τραγούδησες μαζί με τον Youssou N’ Dour, κάτοχο Grammy και πρέσβη των Ηνωμένων Εθνών, σε μια μοναδική συναυλία στο Ποδηλατοδρόμιο Ο.Α.Κ.Α. για τους σκοπούς της Action Africa, ενώ τον Φεβρουάριο του 2011 εμφανίστηκες στη σκηνή του Θεάτρου Κάππα, μαζί με μια σπουδαία προσωπικότητα της Λατινικής Αμερικής και την πιο σημαντική εκπρόσωπο του Nueva Cancion Chilena, την Χιλιανή Isabel Parra. Μίλησε μας για αυτές τις εμπειρίες σου… να βρίσκεσαι επί σκηνής με τόσο σημαντικούς καλλιτέχνες παγκόσμιου βεληνεκούς …

Το να έχω την τιμή να συνεργαστώ με τόσους σπουδαίους καλλιτέχνες της ξένης μουσικής σκηνής, όπως είναι ο Youssou N’ Dour, η Isabel Parra και ο Al Di Meola, μόνο ως δώρο μπορώ να το εκλάβω. Όταν δε, συμβαίνουν τέτοιες συνεργασίες, οι οποίες δεν ξεκινούν από εμένα και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες με έχουν αντιμετωπίσει με τόση γενναιοδωρία και μέσα από τη συνεργασία δεν τους απομυθοποίησα, αλλά τους εκτίμησα ακόμη περισσότερο (τόσο για την καλλιτεχνική τους αξία όσο και για τον χαρακτήρα τους). Τότε θεωρώ ότι αυτό τα λέει όλα και μας υποδεικνύει ότι κάποια πράγματα δεν είναι τυχαία και ο καθένας μας αποκτά στη ζωή αυτό που του αξίζει.

Έχεις ζήσει τις καλές εποχές τη δισκογραφίας στην Ελλάδα και έχεις παρακολουθήσει και την «εξαφάνισή» της … Τι κατά την γνώμη σου οδήγησε στη σημερινή κατάσταση;

Στη δισκογραφία υπήρξε μια περίοδος ακμής, όπου έφτασε στο ανώτερο σημείο ανάπτυξής της και άνθιζε σε όλους τους τομείς. Υπήρχαν συνθέτες, στιχουργοί, ερμηνευτές που είχαν κάτι να προσδώσουν στο ελληνικό τραγούδι και που τα τραγούδια τους παρέμειναν στην καρδιά των ακροατών μέχρι σήμερα. Αργότερα όμως, όταν παρεισέφρησαν άτομα που δεν γνώριζαν καθόλου μουσική και είχαν ως μοναδικό γνώμονα την απόκτηση χρημάτων και κέρδους, τότε επήλθε η παρακμή, το κατώτερο στάδιο (το οποίο αρχικά δεν ήταν ορατό από όλους) και σταδιακά η φθορά. Τώρα είμαστε στο στάδιο της μερικής «εξαφάνισης» της. Πιστεύω όμως ότι όλα είναι ένας κύκλος και τα καλά τραγούδια σιγά σιγά επανέρχονται και όταν υπάρχουν καλά τραγούδια θα υπάρξουν ξανά και δισκογραφικές εταιρίες που θα κληθούν να τα υποστηρίξουν.

Ελένη, είσαι από την Θεσσαλονίκη, μια πόλη με έντονο προσφυγικό παρελθόν. Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε συνεχώς στιγμές ανείπωτης τραγωδίας να εκτυλίσσονται στο Αιγαίο με τους πρόσφυγες από την Συρία και όχι μόνο. Πώς βιώνεις όλη αυτή την κατάσταση;

Την κατάσταση αυτή τη βιώνω όπως τη βιώνει ο περισσότερος κόσμος. Θλίψη για τα παιδάκια, τις γυναίκες και τους άντρες που χάνονται στις θάλασσες μας, καθώς και λύπη για τους ανθρώπους αυτούς που βρίσκονται σε ξένες χώρες, μακριά από την πατρίδα τους, τα σπίτια τους, τις οικογένειες τους, σε ένα στάδιο μετάβασης σε ένα ίσως καλύτερο μέλλον, σίγουρα πάντως σε ένα τόπο που δεν υπάρχει πόλεμος….

Και για να ξαναγυρίσουμε στα καλλιτεχνικά… Ποιες είναι οι επόμενες εμφανίσεις σου;

Ο πρώτος μου σταθμός θα είναι σε ένα καινούργιο και πολύ όμορφο χώρο στο Loft Nice en Easy στην Κηφισιά στις 18 και 19 Δεκεμβρίου. Έπειτα, με το νέο έτος θα ξεκινήσω μια συνεργασία με την Fide Koksal, όπου είναι ήδη προγραμματισμένες δυο εμφανίσεις στον Ρυθμό stage στην Ηλιούπολη και όσον αφορά τα έκτος Αθηνών κάνουμε κάποιες επιλεγμένες εμφανίσεις με τον Παναγιώτη Μάργαρη.

Θα σε ξαναδούμε στη σκηνή με το βιολοντσέλο σου;

Ίσως ναι, ίσως όχι. Είναι μια ερώτηση που δεν μπορώ να την απαντήσω άμεσα διότι τα πάντα εξαρτούνται από το concept της κάθε μου παράστασης.