O συνθέτης και μάεστρος Δαμιανός Πάντας, μιλά αποκλειστικά στο neolaia.gr!
Nα μην υποτιμάς ποτέ τη νοημοσύνη του κόσμου.

Pantas_Gisdakis_tis_imeras_ta_skotadia_cd_cover

«Εάν η τέχνη δεν κοινωνηθεί, εάν δεν ακούσουμε τα νέα έργα των Ελλήνων δημιουργών, δεν μπορεί να δημιουργηθεί η «μαγιά» εκείνη από την οποία θα προκύψει κάτι καινούριο …», επισημαίνει ο συνθέτης και μάεστρος Δαμιανός Πάντας, μιλώντας αποκλειστικά στο neolaia.gr. Έχοντας διαγράψει μια σημαντική πορεία στο μουσικό χώρο, υπογράφοντας πλήθος έργων όπως σονάτες για πιάνο, μουσική δωματίου, συμφωνικά ποιήματα, μουσική για πολλά ensemble, χορικά τραγωδιών, χορωδιακά με ορχήστρα, μία συμφωνία, soundtracks για κινηματογραφικές ταινίες μικρού μήκους και μουσική για θέατρο, ήρθε η στιγμή να κυκλοφορήσει και την πρώτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά «Της ημέρας τα σκοτάδια», με ερμηνευτή τον Βασίλη Γισδάκη.

Δαμιανέ, όπως αναφέρεις σε κάποιο σημείο στο εισαγωγικό σημείωμα στο καινούριο σου cd “…τα πιο μακρινά ταξίδια τα κάνουμε πάντα με τη σκέψη κι  η  μουσική  είναι η θάλασσα που ταξιδεύει το καράβι μας”. Μίλησέ μας για το ταξίδι εκείνο που σε οδήγησε στην κυκλοφορία  της πρώτης προσωπικής δισκογραφικής σου δουλειάς «Της ημέρας τα σκοτάδια».

Το άλμπουμ «Της ημέρας τα σκοτάδια» είναι ένας κύκλος 12 τραγουδιών   που έχει γραφτεί σε μια πορεία αρκετών χρόνων. Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε με την πρώτη μελοποίηση των στίχων στο πιάνο, μέχρι την κυκλοφορία στα δισκοπωλεία πριν λίγους μήνες. Μια διαδικασία υπέροχη, χρονοβόρα και συνάμα εξαντλητική, σαν μια μικρή γέννα. Από την αρχική σύλληψη που είναι η πρώτη ύλη της έμπνευσης, μετά την κύηση, δηλαδή την διαδικασία των ενορχηστρώσεων, των αμέτρητων προβών και των ηχογραφήσεων και τέλος  την γέννα με την επιμέλεια και τη κυκλοφορία του δίσκου.

Συνοδοιπόρος σου σ’ αυτό το ταξίδι ο Βασίλης Γισδάκης. Πώς προέκυψε αυτή η σημαντική συνεργασία και πώς λειτούργησε η δημιουργική διαδικασία μαζί του κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης;

Damianos Pantas

Όταν είχε ολοκληρωθεί σε αρχικό βαθμό το υλικό του δίσκου άρχισα να ψάχνω την κατάλληλη φωνή που θα μπορούσε να αγκαλιάσει ιδανικά τα τραγούδια της συλλογής. Ο Βασίλης Γισδάκης αναπόφευκτα ήρθε στο μυαλό μου, καθώς πιστεύω πως είναι μια από τις σημαντικότερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού. Μέσω ενός κοινού μας φίλου, του Θανάση Γκίκα που είναι κι ο ηχολήπτης μας, ήρθα σε επαφή μαζί του μιας και δεν γνωριζόμασταν μέχρι τότε. Κι έτσι ξεκίνησαν όλα. Από κει και πέρα, η δημιουργική διαδικασία δεν ήταν μόνο στο στούντιο. Η πρώτη μας πρόβα  ήταν τηλεφωνική και μέχρι να φτάσουμε στο στούντιο για την πρώτη ηχογράφηση περάσαμε περίπου έξι μήνες με πρόβες στο σπίτι μου μέχρι τα τραγούδια να φτάσουν εκεί που ήθελα. Πρέπει να σου πω πως ο Βασίλης είναι ένας πειθαρχημένος τραγουδιστής, ακούει και αφομοιώνει θαυμαστά τις υποδείξεις του συνθέτη και ένας λόγος που αισθάνομαι επιπλέον ικανοποίηση, είναι πως σε αυτόν τον δίσκο ο Βασίλης έδειξε πως μπορεί να κινηθεί με την ίδια άνεση σε διαφορετικά είδη τραγουδιού από όσα ενδεχομένως τον είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα.

Στον κύκλο τραγουδιών “Της ημέρας τα σκοτάδια” μπορεί να συναντήσει ο ακροατής στοιχεία της μουσικής μας κληρονομιάς, αλλά παράλληλα υπάρχει θα έλεγα ένα πολύ προσωπικό σου ύφος, εντελώς αυτόνομο, με μελωδικές μπαλάντες και λαϊκότροπα ακούσματα που συναντούν κομμάτια έντονης ρυθμικής διάθεσης. Πώς συνδυάζονται τόσο διαφορετικοί ήχοι σε ένα ηχογράφημα, χωρίς όμως να χάνεται η συνοχή του;

Αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο, ειδικά όταν δεν είναι αυτοσκοπός.

Πρέπει όμως να σου πω ότι το μόνο που είναι διαφορετικό είναι το συναίσθημα και η διάθεση των τραγουδιών. Όπως είχα γράψει και στο εισαγωγικό σημείωμα του δίσκου «Με τραγούδια άλλοτε επιθετικά κι άλλοτε λυρικά, σαν μια ανθρώπινη καρδιά που χτυπά παθιασμένα από έρωτα κι από θυμό ή γαλήνια από στοχασμό και προσμονή». Ως συνθέτης, η κύρια πρoτεραιότητά μου είναι να αποδώσω τη μελωδικότητα και τον ρυθμό των λέξεων, εν γένει δηλαδή το όλο συναίσθημα του λόγου. Αυτό το συναίσθημα είναι που με οδηγεί στον χαρακτήρα της μελοποίησης.

Εκτός όμως από συνθέτης είμαι κι ο ενορχηστρωτής του δίσκου, κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο στην ομοιογένεια του ήχου. Πολλές φορές, όταν ενορχηστρώνει κάποιος άλλος τα τραγούδια μιας δουλειάς, ακόμα κι αν υπάρχει σύμπνοια με τον τραγουδοποιό, πάντα ο ενορχηστρωτής θα βάλει κάτι από τη προσωπικότητα του, την μουσική του πορεία και την αισθητική του στο τραγούδι. Σαν ένα μικρό αποτύπωμα εν είδη υπογραφής αν θες – κάτι που είναι φυσιολογικό. Όταν όμως ο ίδιος ο συνθέτης είναι κι ο ενορχηστρωτής, τότε όλα προέρχονται και κατευθύνονται από έναν άνθρωπο με το αποτέλσμα να είναι συμπαγές στην αισθητική του συνέπεια. Κάτι που σίγουρα προτιμώ.

Επίσης, σημαντικό ρόλο επιτελεί και ο τρόπος που ο συνθέτης ή ο τραγουδοποιός αντιλαμβάνεται το είδος του τραγουδιού που γράφει. Αν δηλαδή επηρεαστεί από άλλους συνθέτες κι άλλες τεχνοτροπίες με τα αποτελέσματα να είναι πάντα άνισα ετερόκλητα ή δοκιμαστεί μέσα του σκληρά, ώστε να δημιουργήσει τους δικούς του προσωπικούς μουσικούς κώδικες.

Στο album συνυπάρχει το ερωτικό με το κοινωνικό τραγούδι, δίνοντας και ένα πολιτικό στίγμα. Νοιώθεις ότι ο δημιουργός έχει ευθύνη στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι;

Εξαρχής θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως δεν δέχομαι τον όρο πολιτικό τραγούδι για τη δουλειά μου. Μόνο κοινωνικό. Κι αυτό γιατί ούτε εκπροσωπώ (κι ούτε εκπροσωπούμαι), αλλά κι ούτε εκφράζω καμιά πολιτική ιδεολογία με τη μουσική μου. Καμιά. Είμαι ένας άνθρωπος που ζει ενταγμένος σε ένα κοινωνικό σύνολο, κάτω από την ομπρέλα μιας πολυπαθούς χώρας, όπου όλες μου οι αγωνίες για το σήμερα και το αύριο αποτυπώνονται στα τραγούδια και τη μουσική που γράφω. Αυτή είναι η μόνη ευθύνη που έχει ο δημιουργός κατά τη γνώμη μου. Να βγάλει στο φως την αλήθεια που έχει μέσα του.

Παλιότερα όταν μιλούσαμε για έντεχνη μουσική αναφερόμαστε στον Χατζιδάκι, στον Θεοδωράκη, μιλούσαμε για «Μεγάλο Ερωτικό”, για τον  «Επιτάφιο» και το «Άξιον Εστί» και όχι μόνο βέβαια. Ποια είναι η θέση σου για το έντεχνο τραγούδι σήμερα;

Μια τέτοια σύγκριση είναι πιθανώς άδικη για τους νεότερους δημιουργούς, καθώς εκείνη την εποχή ευτύχησε το ελληνικό τραγούδι να μην έχει μόνο συνθέτες παγκόσμιας εμβέλειας αλλά και ποιητές. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε Ελύτης, ούτε Ρίτσος ώστε να δημιουργηθούν ξανά έργα τόσο σπουδαία.Τα ποιητικά έργα που εκδίδονται κάθε χρόνο είναι ελάχιστα και δυστυχώς έχουμε πια ελάχιστους ποιητές, μετρημένους στιχουργούς κι αμέτρητους στιχοπλόκους.

Το τραγούδι όμως δεν είναι μόνο μουσική, είναι και λόγος. Για να γεννηθεί κάτι σπουδαίο πρέπει να συνυπάρξουν μαζί και σπουδαίοι άνθρωποι. Ας ξεκινήσουμε απο εκεί…

Απο κει και πέρα, σίγουρα το ελληνικό τραγούδι περνά μια κρίση ταυτότητας. Λίγο από τζαζ, λίγο από χάλκινα πνευστά, γιατί είμαστε και Βαλκάνιοι, λίγο Ανατολή και αμανές με κάποιο παραδοσιακό όργανο, λίγο Αγγλική ποπ με μπουζούκι για να « θυμίζει» λίγο από Ελλάδα. Λίγο απ’ όλα και το απόλυτο τίποτα από λίγο. Σίγουρα υπάρχει η ελευθερία της έκφρασης, η πολυπολιτισμικότητα και σαφώς ο καθένας είναι ελεύθερος να δημιουργεί και να εκφράζεται κατά πώς επιθυμεί. Θέλοντας να διαχωρίσω τη θέση μου, αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στο ελληνικό τραγούδι και όχι στο ελληνόφωνο τραγούδι. Ποιο είναι αλήθεια σήμερα το ελληνικό τραγούδι; Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του, οι κώδικές του, οι τεχνοτροπίες του; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει πρώτα οι μουσικοί να απαντήσουμε.

Πώς βλέπεις να εξελίσσονται τα πράγματα στο χώρο της τέχνης στην Ελλάδα και τι, κατά τη γνώμη σου, μπορεί να βοηθήσει την καλλιτεχνική δημιουργία;

Το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι πως δεν φτάνουν εύκολα στα αυτιά του κόσμου οι νέες δουλειές. Γίνονται πολλά ενδιαφέροντα και σημαντικά πράγματα και ποτέ δεν μαθαίνουμε γι’ αυτά. Ούτε από την τηλεόραση που απουσιάζουν πλέον οι εκπομπές  πολιτισμού, αλλά κυρίως ούτε κι από τα ραδιόφωνα που παίζουν μόνο playlists. Εάν η τέχνη δεν κοινωνηθεί, εάν δεν ακούσουμε τα νέα έργα των ελλήνων δημιουργών, δεν μπορεί να δημιουργηθεί η «μαγιά» εκείνη από την οποία θα προκύψει κάτι καινούριο. Ο Μάο έλεγε πως «κάθε λουλούδι έχει δικαίωμα ν’ανθίσει» κι ελπίζω  μια μέρα αυτό να γίνει πραγματικότητα.

Όσον αφορά στο τί μπορεί να βοηθήσει την καλλιτεχνική δημιουργία η συζήτηση που μπορούμε να κάνουμε είναι μεγάλη. Είναι πολλά πράγματα τα οποία τα συνοψίζω στο εξής ένα: να μην υποτιμάς ποτέ τη νοημοσύνη του κόσμου.

Θα σας δούμε συναυλιακά με τον Βασίλη Γισδάκη το επόμενο διάστημα;

Αυτό τον καιρό βρισκόμαστε σε πρόβες χτίζοντας το πρόγραμμα των ζωντανών μας εμφανίσεων. Θα εμφανιστούμε σε συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές της Αθήνας και της επαρχίας το προσεχές διάστημα και μόλις καταλήξουμε στις ημερομηνίες θα το πληροφορηθείτε άμεσα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Χωρίς κατηγορία

Πλήρης Απασχόληση

15-03-2024

Αθήνα

Αγροτικά

Πλήρης Απασχόληση

24-01-2024

Ηρακλειο Κρητης

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;