Απόψεις: 11 + 1 λόγοι της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ...

syriza

Η χώρα ζει από την Κυριακή το βράδυ αντικειμενικά ιστορικές στιγμές.

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις του εκλογικού θριάμβου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της μετεκλογικής απρόσμενης επιμονής των στελεχών του στις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, είναι λογικό να συγκινούν και να συναρπάζουν τους συνειδητοποιημένους αριστερούς, να καταθλίβουν και να τρομάζουν τους συνειδητοποιημένους δεξιούς- συντηρητικούς , να γεννούν την περιέργεια των πιο μετριοπαθών και συνειδητά αποστασιοποιημένων, να εξάπτουν την φαντασία αλλά και την επιφύλαξη των διανοουμένων και να αφήνουν όπως πάντα αδιάφορους τους συνειδητά και κοντόφθαλμα εστιάζοντες στην πάρτη τους απολιτίκ.

Η ουσία είναι πως εδώ και τρεις ημέρες ζούμε σε μια χώρα που κυβερνάται από έναν ιδιότυπο, -φαινομενικά τουλάχιστον- αντισυστημικό πολιτικό σχηματισμό, απαρτιζόμενο από ένα κόμμα καταγόμενο από την κομμουνιστική αριστερά και από ένα άλλο προερχόμενο από την πατριωτική – συντηρητική δεξιά.

Για να δημιουργηθεί όμως η προαναφερθείσα συνεργασία που στόχο έχει την αλλαγή σελίδας («βιβλίου», είπαν κάποιοι) του τόπου, έπρεπε να επέλθει η από- ενοχοποίηση και άρα η νομιμοποίηση περιθωριοποιημένων και απορριμμένων εδώ και χρόνια ιδεολογιών. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει ότι η κοινωνία εγκαταλείπει και απομυθοποιεί τις κοινώς παραδεδεγμένες αλήθειες και τα παγιωμένα πολιτικά ήθη και έθιμα, παύει να φοβάται το καινούργιο (;) και αρχίζει να τολμά μαζί του πειραματιζόμενος και προσδοκώντας …

Γι αυτό και παρακάτω θα προσπαθήσω να απαριθμήσω τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες αυτής της χώρας αποφάσισαν στις 25 Ιανουαρίου 2015 να κάνουν αυτήν την ιστορική και κατά πολλούς αξιοπερίεργη στροφή, δίνοντας την ευκαιρία σε δύο κόμματα που μέχρι πρότινος τοποθετούνταν στα άκρα του πολιτικού χάρτη, να κυβερνήσουν την Ελλάδα με την μεγαλεπίβολη φιλοδοξία να μας βγάλουν από το αδιέξοδο.

1. Η κρίση του 2008, το Μνημόνιο του 2010 και ο πρώτος κλονισμός του δικομματισμού.

Σίγουρα, η απαξίωση του διπόλου ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. που κυβέρνησαν εξολοκλήρου την μεταπολιτευτική Ελλάδα κλονίζεται ανεπανόρθωτα από τη στιγμή που ο Κώστας Καραμανλής ανακοινώνει το πάγωμα μισθών και συντάξεων όπως και κάποιες αντιλαϊκές (όσο και λογικές) μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα λόγω της δυσχερούς δημοσιονομικής κατάστασης που δεν μπορεί πια να κρυφτεί. Είναι τότε που η προερχόμενη από τις Η.Π.Α. οικονομική κρίση αρχίζει και χτυπά δειλά δειλά την πόρτα της ανέτοιμης να την υποδεχτεί Ευρώπης. Είναι τότε που οι Έλληνες θα αντιληφθούν πως μια οικονομία δεν μπορεί διαρκώς να αναπτύσσεται και πως οι πολίτες μιας χώρας δεν είναι δυνατόν να ευημερούν από δανεικά του δημοσίου (αλλά ούτε και δικά τους). Ο Παπανδρέου, που έχει κι αυτός υποσχεθεί τα πάντα στους πάντες, θα αποτελειώσει και την τελευταία ελπίδα των ψηφοφόρων στην κεϋνσιανής αντίληψης σοσιαλδημοκρατία, όταν λίγους μήνες μετά την εκλογή του θα ανακοινώσει την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο. Τα δημοσιεύματα για την νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία του ΔΝΤ δίνουν και παίρνουν, θα γίνουν όμως αντιληπτά μόνο μετά την εξαγγελία των πρώτων μέτρων λιτότητας.

2. Το Path Dependence των εν τοις πράγμασι νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων

Αν και τα πρώτα μέτρα φαίνονταν αρχικά λογικά και, αν και οι Έλληνες έμοιαζαν να δείχνουν κατανόηση για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων του καλοπροαίρετου εκσυγχρονιστή Γιώργου Παπανδρέου (αναγνωρίζοντας το παράλογο της ύβρεως της κραιπάλης που είχε προηγηθεί επί δεκαετίες, αλλά και αμυνόμενοι ψυχολογικά για το δυσάρεστο κλίμα μιζέριας και προβληματισμού –κυρίως του δεύτερου- που είχε απότομα δημιουργηθεί στην χώρα του γλεντιού, του κεφιού και της ανεμελιάς), στο τέλος απεδείχθη πως τα μέτρα όχι μόνο δεν ήταν παροδικά αλλά και πως θα συνεχίζονταν επ’ αόριστον και μάλιστα εντεινόμενα. Οι συνεχείς πιέσεις των δανειστών για την αναγκαιότητα περικοπών λόγω των προϋπολογισμών που δεν έβγαιναν και των ελλειμμάτων που δημιουργούνταν, αλλά και η αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να διαπραγματευτεί και να υψώσει το ανάστημα μιας κυβέρνησης ενός κυρίαρχου κράτους απέναντι σε κάποιους που έβλεπαν μόνο νούμερα και όχι ανθρώπους, οδήγησαν στην ολοένα αυξανόμενη δυσπιστία απέναντι σε μια κυβέρνηση που είχε έρθει για να σώσει τον τόπο. Μόνο που αυτή η κυβέρνηση είχε ήδη ακολουθήσει έναν μονοπάτι μέτρων και πολιτικών δίχως επιστροφή (path dependence)…

3. Η υπογραφή Σαμαρά, η κυβέρνηση Παπαδήμου και η εξομοιωτική πια κοινωνική αναπαράσταση των παλαιών κομμάτων εξουσίας

Όσο τα μέτρα βάθαιναν και η κοινωνία αποσαρθρωνόταν ο Αντώνης Σαμαράς και η Ν.Δ. διακήρυττε με κάθε τρόπο την αντίθεσή της στα μέτρα λιτότητας του Μνημονίου 1, το βάρος των οποίων είχε επωμιστεί αποκλειστικά και μόνον το ΠΑΣΟΚ. Όταν όμως οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να δείχνουν το ΠΑΣΟΚ να καταρρέει και την Νέα Δημοκρατία να εμφανίζεται ως ο πιθανότερος διάδοχός του, οι δανειστές απαίτησαν από τον Σαμαρά ενυπόγραφη δέσμευση για την τήρηση των συμφωνηθέντων σε περίπτωση μελλοντικής εκλογής του. Παρά την αρχική επικοινωνιακά αρνητική αντίδρασή του, ο Σαμαράς υπέγραψε. Η κυβέρνηση Παπαδήμου που θα ολοκλήρωνε το PSI στηρίχθηκε από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ενώ το δεύτερο μνημόνιο ψηφίστηκε από τις εναπομείνασες κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων του παλαιού δικομματισμού. Στην κοινή γνώμη ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είχαν πλέον ταυτιστεί με τις αντιλαϊκές και κοινωνιοκτόνες πολιτικές, έστω και καθυστερημένα…

4. Ο κατακερματισμός του κομματικού συστήματος και το τέλος του δικομματισμού, όπως τον γνωρίζαμε.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η ΔΗΜΑΡ και η Χρυσή Αυγή είναι κόμματα – απότοκα της κρίσης αλλά και της προαναφερθείσας συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Η Δεξιά οφείλει να έχει μια έκφανση αντιμνημονιακή και περήφανα πατριωτική, η αριστερά επιβάλλεται να εκφράζεται μετριοπαθώς και φιλοευρωπαϊκά και η Άκρα Δεξιά είναι λογικό (υπό την έννοια πως σε κάθε κρίση συμβαίνει) να ενδυναμωθεί και να διεκδικήσει ψήφους απεγνωσμένων πολιτών που αναζητούν την λύση των προβλημάτων τους μέσα από την απόδοσή τους στους αποδιοπομπαίους τράγους μετανάστες. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη διασπαστεί από το 2010, η Νέα Δημοκρατία διχάζεται και διασπάται μετά την υποστήριξή της στις μνημονιακές πολιτικές και την σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ (για να δημιουργηθούν οι ΑΝ.ΕΛ) και η Χ.Α. (που λάμβανε έως τότε 0,3% στις εκλογές) διαδέχεται το ΛΑΟΣ ως μια πιο σκληρή και άτεγκτη έκφρασή του. Το κομματικό σύστημα αλλάζει πιο γρήγορα απ’ όσο μπορούμε να κατανοήσουμε, να ερμηνεύσουμε και να αντιδράσουμε μπροστά στην νέα πολιτική πραγματικότητα.

5. Η αναλαμπή της μετριοπαθούς ΔΗΜΑΡ και η αποτυχία της να καταστεί διάδοχο πολιτικό σχήμα εξουσίας της κεντροαριστεράς

Μετά την προπεριγεγραφείσα εξομοίωση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στα μάτια του εκλογικού σώματος, το ΠΑΣΟΚ αρχίζει να καταρρέει. Γίνεται κοινός τόπος ότι τις πολιτικές των μνημονίων πρέπει να τις υπερασπίζεται ένα κόμμα που να συμφωνεί ιδεολογικά και πολιτικά με την κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων φιλελευθεροποίησης της οικονομίας. Κι αυτό είναι το αμιγώς κεντροδεξιό, η Νέα Δημοκρατία, που οδεύοντας προς τις εκλογές, έχει πλέον εμπλουτιστεί με αρκετά στοιχεία της άκρας δεξιάς (Πλεύρης, Γεωργιάδης, Βορίδης) προερχόμενα από το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Το χρεοκοπημένο από το 2012 ΠΑΣΟΚ κάποιος πρέπει να το διαδεχτεί. Κι αυτό το κόμμα έδειχνε αρχικά να είναι η ΔΗΜΑΡ της μετριοπάθειας, των διανοουμένων και του σοσιαλδημοκρατικού λόγου που σημειωτέον ψήφιζε μέχρι τότε εντός του κοινοβουλίου ό, τι ακριβώς και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ΔΗΜΑΡ φτάνει το δημοσκοπικό 18% έναν μήνα πριν τις εκλογές, όμως ο κόσμος μάλλον έχει απηυδήσει και η σχετικιστική και άνευρη ρητορική του Φώτη Κουβέλη δεν μπορεί πλέον να καλύψει ούτε την οργή ούτε και τα αμετροεπή πια αιτήματά του. Μεταξύ του ειλικρινώς (;) ορθολογικού κεντροαριστερού λόγου και της θυμικής, λαϊκιστικής και διεκδικητικής ακροαριστερής ρητορείας του ΣΥΡΙΖΑ, θα κερδίσει η δεύτερη…

6. Οι εκλογές του Μαϊου του 2012 και η αποτυπωμένη πια μετατόπιση των κοινωνικών διαιρετικών τομών

Αν και οι (εγχώριες και επίσημες τουλάχιστον) δημοσκοπήσεις συνέχιζαν να καταγράφουν το ΠΑΣΟΚ ως δεύτερη πολιτική δύναμη (έστω και οριακά μπροστά από την ΔΗΜΑΡ και τον ΣΥΡΙΖΑ), οι εκλογές ήρθαν να επιβεβαιώσουν το αυτονόητο. Οι διαιρετικές τομές στην ελληνική κοινωνία είχαν πλέον και επισήμως αλλάξει. Η ανεργία, η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός και –προπαντώς- η παντελής έλλειψη βιώσιμης προοπτικής, είχαν καταστήσει την ελληνική κοινωνία περισσότερο από ποτέ στην σύγχρονη ιστορία μας διχασμένη και ταξικά διαχωρισμένη. Το διακύβευμα δεν ετίθετο πια μεταξύ μιας κοινωνικά ευαισθητοποιημένης κεντροαριστερής κυβέρνησης και μιας επίσης κοινωνικά ευαισθητοποιημένης αλλά πιο συντηρητικής αξιακά κεντροδεξιάς. Το διακύβευμα πλέον ήταν απλοϊκά και μαρξιστικά το αν θα νικούσαν τα συμφέροντα των φτωχών ή των πλουσίων. Μια ματιά στο χρώμα του εκλογικού χάρτη στους δήμους της Αττικής θα μας διαφωτίσει αρκούντως. Οι πιο λαϊκοί δήμοι θα βαφτούν ροζ και οι πιο εύποροι μπλε, απτό δείγμα του ότι η ψαλίδα έχει ανοίξει επικίνδυνα. Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει να σοκάρει ακόμα και τους πιο ειδήμονες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαδεχτεί το ΠΑΣΟΚ ως κύριο πόλος έκφρασης των Αριστερών, Προοδευτικών, Δημοκρατικών, Πατριωτικών αιτημάτων.

7. Το δίλημμα του φόβου των εκλογών του Ιουνίου του 2012 υποχωρεί, η χώρα βαλτώνει, η πειραματική εναλλακτική επιβάλλεται

Στις επαναληπτικές εκλογές που ακολούθησαν ο (υπαρκτός) φόβος εξόδου από την Ευρωζώνη νίκησε την ακατέργαστη ελπίδα που παρείχαν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι Έλληνες ψήφισαν συντηρητικά για να προασπίσουν την θέση της χώρας μεταξύ των ισχυρών ευρωπαϊκών της εταίρων παρά για να διεκδικήσουν κάτι νέο και πιο ελπιδοφόρο. Όσοι έχουν ασχοληθεί με χαρακτηριστικά προσωπικότητας γνωρίζουν ότι ο κόσμος προτιμά την σταθερότητα, όσο δυσάρεστη κι αν είναι αυτή, σε σχέση με μια αβέβαιη αλλαγή. Η Νέα Δημοκρατία νίκησε υποσχόμενη δυναμική διαπραγμάτευση και αλλαγή πορείας. Ήταν όμως σαφές πως σε γενικές γραμμές θα ακολουθούσε το πρόγραμμα που της είχε επιβληθεί στα πλαίσια του path dependence που αναφέραμε πιο πάνω. Οι δημοσιονομικοί δείκτες δεν θα βελτιωθούν παρά ελάχιστα, το επίπεδο ζωής θα παραμείνει σε χαμηλά (για ορισμένους δε, εξευτελιστικά) επίπεδα, η ανεργία θα εξακολουθήσει να ταλανίζει τους νέους και όχι μόνο, τα ακίνητα θα φορολογηθούν για να ανεβάσουν και τους νοικοκυραίους στα κεραμίδια… Η κλεψύδρα αρχίζει και αδειάζει για μια κυβέρνηση που από ένα σημείο και έπειτα δείχνει να παραιτείται…. Οι Ευρωεκλογές άλλωστε έχουν ήδη χαθεί…

8. Χάνοντας την μεσαία τάξη και το προοδευτικό κέντρο

Σε συνδυασμό με το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει, η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς θα επιλέξει ξανά μια επικοινωνιακή στρατηγική φόβου και ανατριχιαστικού συντηρητισμού Θα προσπαθήσει να συσπειρώσει τα ποσοστά του κόμματός του μέσω της επαναπροσέγγισης υπερσυντηρητικών ψηφοφόρων που περισσότερο στρέφονται προς την Χρυσή Αυγή παρά προς το κέντρο. Λησμονεί με αυτοκαταστροφικό και δογματικό τρόπο την στρατηγική του Κώστα Καραμανλή που αποποιήθηκε το 2004 την δεξιά ταυτότητα της παράταξης μιλώντας για «κεντρώο χώρο». Στέκεται μπροστά στο τείχος του Έβρου εξαπολύοντας μια ανήθικη και οπορτουνιστική επίθεση εναντίον μεταναστών, ψηφοθηρεί με το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, επιδίδεται σε κοινές δηλώσεις με οπισθοδρομικούς ιερείς, μιλάει για την απειλή του αφελληνισμού και της αθεΐας, απειλή που αντανακλάται στην προοπτική του κομμουνιστικού ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με τον ΕΝΦΙΑ που επέβαλε σε όλους ανεξαιρέτως του ιδιοκτήτες ακινήτων (αποτελούν περίπου το 80% του πληθυσμού). Κοινώς δημιουργεί ένα κλίμα που δεν τον βοηθά απλά και μόνο γιατί απευθύνεται σε μια Ελλάδα που ευτυχώς έχει εδώ και καιρό παρέλθει…

9. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και η μη εκλογή προέδρου…

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξασφαλίσει από τις Ευρωεκλογές ένα σαφές και ξεκάθαρο προβάδισμα έναντι της κουρασμένης Νέας Δημοκρατίας. Χωρίς σοβαρά επικοινωνιακά λάθη, παρά την αμφισημία και την αντίφαση του λόγου των στελεχών του, θα φτάσει στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, έχοντας ένα καταγεγραμμένο δημοσκοπικό προβάδισμα της τάξεως του 2%. Το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και την παραγωγική ανασυγκρότηση που αποσυνδέεται από τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους που τόσο αγχώνουν του Έλληνες δείχνει να πείθει τον κόσμο ως ευλογοφανές και αληθοφανές. Η Νέα Δημοκρατία θα το αμφισβητήσει αλλά δεν θα καταφέρει να το αποδομήσει επαρκώς. Από εκεί και πέρα η νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος… Το momentum είναι ιδιαιτέρως ευνοϊκό για το κόμμα του και ο κ. Τσίπρας δεν είναι αφελής για να ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας…

10. Η απενοχοποίηση ενός κόμματος της κομμουνιστικής αριστεράς μέσω της αλλαγής στάσης των Ευρωπαίων αρθρογράφων, οικονομολόγων και πολιτικών

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κερδίσει σημαντικό μέρος του κέντρου, χωρίς να κάνει τίποτα για να το δελεάσει. Πολλοί νοικοκυραίοι στρέφονται μόνο και μόνο από απέχθεια στον χαμηλού επιπέδου, τρομολαγνικό λόγο Σαμαρά, στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι άλλοι, μεταϋλιστές, μορφωμένοι και αντικρατιστές, θα στραφούν στο Ποτάμι. Όμως το τελευταίο σπρώξιμο στον ΣΥΡΙΖΑ θα δοθεί από το εξωτερικό. Τα δημοσιεύματα που καλωσορίζουν τον κ. Τσίπρα ως συνομιλητή πληθαίνουν, οι μη απορριπτικές τοποθετήσεις ευρωπαίων πολιτικών απέναντι στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται με τον καιρό όλο και περισσότερες και η αποδοχή του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ από γνωστούς οικονομολόγους είναι πλέον γεγονός. Αντίστοιχα, τα δημοσιεύματα για ενδεχόμενο Grexit μειώνονται σε σχέση με το 2012 και το “irrevocable” (αμετάκλητη)που ακούγεται από τα χείλη του εκπροσώπου της Κομισιόν για την συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, νομιμοποιεί και επισήμως μια ψήφο που κάποτε, εθεωρείτο τρελή, ανορθολογική και ακραία…

11. Η προεκλογική επικοινωνιακή στρατηγική – στροφή του ΣΥΡΙΖΑ που θύμιζε κόμμα της εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς

Τα προεκλογικά σποτάκια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για πρώτη φορά χάρμα οφθαλμού. Το μίζερο στοιχείο με τα περιθωριακά πρόσωπα νέων ανθρώπων που παραπέμπουν σε junkies με περισσή μαγκιόρικη αγανάκτηση και τεράστιο αντιαισθητικό θράσος αποτελούν παρελθόν. Όπως παρελθόν απετέλεσε και αυτή η επαναστατική μουσική υπόκρουση που σε γύριζε σε άλλες δεκαετίες. Μπορεί τα σποτάκια φέτος να ήταν γεμάτα ήλιο, αισιοδοξία και ελπίδα, μπορεί να θύμιζαν mainstream διαφημίσεις δημητριακών, αλλά τουλάχιστον δεν τρόμαζαν τον κόσμο. Αντίθετα, οι διαφημίσεις της Νέας Δημοκρατίας, με τους απεγνωσμένους μικροαστούς νοικοκυραίους να εστιάζουν στο πλήρως αποσυνδεδεμένο από την υπόλοιπη κοινωνία μέλλον του μικρόκοσμού τους, δεν θα μπορούσε να έχει επιρροή παρά μόνο σ’ ένα μικρής εμβέλειας ακροατήριο. Αυτή τη φορά ήταν η Νέα Δημοκρατία που φρόντιζε με ξαναζεσταμένα επιχειρήματα να τρομοκρατήσει και το πλήρωσε ακριβά…

11 + 1. Ο αέρας φρεσκάδας που αποπνέει ο ΣΥΡΙΖΑ και ένα –σε γενικές γραμμές– επιτελείο υψηλού επιπέδου

Η φθορά της Νέας Δημοκρατίας αλλά και το πιο φρέσκο στοιχείο που αναβλύζει από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν κάτι το οποίο έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η κουραστική ρητορική της Νέας Δημοκρατίας, η αποπνικτικά συντηρητική παρουσία των στελεχών της και η ένδεια των επιχειρημάτων τους ήταν κάτι που εξάντλησε το ακροατήριο που αναζητούσε επιτέλους κάτι καινούργιο, κι ας ήταν κάλπικο. Ο πηγαίος, ίσως και παιδικός και ενίοτε αλαζονικός ενθουσιασμός των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που συνοδευόταν από τα ρομαντικά αιτήματα της κοινωνικής δικαιοσύνης και μιας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης, ήταν λογικό να στρέψουν τις προτιμήσεις προς την αισιοδοξία και όχι προς την χιλιοειπωμένη μιζέρια. Συν τοις άλλοις, ας έχουμε υπ’ όψιν μας πως ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα κόμμα προερχόμενο από την ανανεωτική αριστερά διέθετε στελέχη και ένα οικονομικό επιτελείο που μπορούσαν να υποστηρίξουν έναν προεκλογικό αγώνα διεκδίκησης εξουσίας. Δεν είναι κάτι τέτοιο αυτονόητο για μια παράταξη που πριν από πέντε χρόνια λάμβανε 4%…

Υ.Γ.: Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στην νέα κυβέρνηση, ο σχηματισμός της οποίας μου άφησε μια πολύ θετική γεύση, όπως επίσης και οι προτεραιότητες τα οποίες έθεσε. Οι πρώτες όμως ενδείξεις της αντίδρασης αγορών και πιστωτών προϊδεάζουν για μια σκληρή διαπραγμάτευση που θα επακολουθήσει και η οποία θα ψαλιδίσει πολλές από τις φιλοδοξίες των κυβερνόντων. Άλλωστε ο Ντάισεμπλουμ έρχεται αύριο…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Υπηρεσίες Εστίασης

Εποχιακή Εργασία

21-12-2023

Μυκονος

Χωρίς κατηγορία

Όλοι οι τύποι εργασίας

21-03-2024

Θεσσαλονικη

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;