Τελικά, τι έφερε το 2014;

Πάει (σχεδόν) και το 2014…Πέρσι, τέτοιες μέρες δίναμε ευχές, υποσχέσεις, γράφαμε λίστες με το τι θέλουμε να κάνουμε την νέα χρονιά. Τελικά τι κάναμε; Έφερε το 2014 όλα αυτά που μας «είχε υποσχεθεί» και κάναμε όλα αυτά που είχαμε εμείς υποσχεθεί;

Είναι η αλήθεια ότι είναι χαρακτηριστικό μας να μην κρατάμε τις υποσχέσεις μας αλλά να περιμένουμε από τους άλλους να τις κρατήσουν. Εμείς τι κάναμε λοιπόν για να είναι το 2014 καλό; Τώρα, κοιτώντας πίσω, τι μας είπε αυτή η χρονιά;

Φτάσαμε σε χρόνια που δεν ευχόμαστε υλικά αγαθά και αυτό είναι κέρδος, κέρδος της ψυχής. Μας έφαγαν αυτά τα υλικά αγαθά. Μας έφαγαν τα «περισσότερα» που ζητούσαμε και θέλαμε και στην πορεία χάναμε και τα λίγα. Μας έφαγαν αυτά που θεωρούσαμε καλύτερα και χάσαμε αυτά που ήταν όντως καλά και ας μην ήταν τόσο φανταχτερά και όμορφα εξωτερικά.

Πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε να εκτιμάμε και αυτά που δεν είναι τόσο….φανερά. Αυτά που όντως μας χρειάζονται, αυτούς που όντως μας στηρίζουν και μας αγαπούν, αυτούς που θα είναι εκεί και στις χαρές και στις λύπες. Και πρέπει λίαν συντόμως να μάθουμε να κάνουμε ευχές που πατάνε στη γη. Δεν λέω να μην κάνουμε όνειρα αλλά να κάνουμε όνειρα που είναι εφικτά. Αλλιώς απογοητευόμαστε και πέφτουμε ενώ στην ουσία δεν είχαμε καμία ελπίδα να τα πιάσουμε.

Φέτος δεν κοιτάω το 2015…Κοιτάω το 2014 και προσπαθώ να καταλάβω τι πήγε στραβά για να το αλλάξω και τι πήγε καλά για να το κρατήσω και να το βελτιώσω ώστε να πάει περίφημα. Λίγα πράγματα θα ευχηθώ, λίγα και καλά…

Θα ευχηθώ πάνω από όλα υγεία σε όλους. Να έχουμε την υγεία μας και όλα τα άλλα θα γίνουν. Να έχουμε την υγεία μας και όλα μπορούμε να τα κάνουμε.

Θα ευχηθώ επίσης και αγάπη. Αγάπη οικογενειακή, αγάπη φιλική, αγάπη ερωτική. Ό,τι και αν κάνουμε να το αγαπάμε, ό,τι και αν λέμε να το λέμε από αγάπη, ό,τι και αν ευχόμαστε να το ευχόμαστε με αγάπη. Ακούγεται απλό αλλά δεν είναι. Το να αγαπήσεις ανθρώπους πολύ, πιο πάνω και από τον εαυτό σου, σημαίνει ότι έχεις ξεπεράσει το στάδιο που νοιάζεσαι μόνο για τον εαυτό σου και έχεις πάει ένα βήμα παραπάνω…Αυτό το βήμα σε απελευθερώνει, σε ανεβάζει, σε ξαλαφρώνει έστω και αν μερικοί το βλέπουν σαν βάσανο. Στην πραγματικότητα όμως ξεφεύγεις από τον μικρόκοσμό σου όπου ο πρωταγωνιστής είσαι εσύ και βλέπεις και παρά έξω.

Τέλος θα ευχηθώ πίστη. Όχι στη θρησκεία ή κάπου αλλού. Στον εαυτό μας. Ας έχουμε πίστη ρε παιδιά ότι θα πάνε όλα καλά. Ας βάλουμε εμείς τα δυνατά μας, ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας και θα βρεθούν οι λύσεις σε όλα τα θέματα. Μαζί με την πίστη, σετάκι, πάει και η αισιοδοξία. Η ευχή «αισιοδοξία και πίστη» είναι μία που δίνω πολλά χρόνια στους δικούς μου ανθρώπους, πολύ πριν γίνουν δύσκολες οι καταστάσεις. Έχει γίνει σλόγκαν αλλά εγώ το εννοώ. Καλός ο ρεαλισμός, τον υποστηρίζω και εγώ θερμά, αλλά δεν αποκλείει την αισιοδοξία ότι αυτά που θέλουμε θα πραγματοποιηθούν.

Να είστε όλοι καλά! Καλή χρονιά να έχουμε και τα λέμε του χρόνου!!