Είναι η αγάπη αρκετή;

love is not enough

Θα μου άρεσε να πιστεύω ότι η αγάπη όλα τα νικάει, ότι πάντα βγαίνει από πάνω, ότι τα περνάει όλα τα εμπόδια και ανεβαίνει το βουνό και βάζει στην κορυφή του τη σημαία της. Θα μου άρεσε ειλικρινά να είναι αυτή η πραγματικότητα. Αλλά δεν είναι πάντα.

Και είναι γιατί φταίμε εμείς. Δεν μπορεί να μην έχετε παρατηρήσει ότι λατρεύουμε να βάζουμε εμπόδια στον εαυτό μας και σε αυτά που κάνουμε ή που θέλουμε να κάνουμε. Μερικές φορές οι καταστάσεις είναι ιδανικές και εμείς όμως καταφέρνουμε να πληγωθούμε. Μετά, όταν τα σκεφτόμαστε-που φυσικά έχει φύγει το τρένο για πάντα- αναρωτιόμαστε τι σκατά μας έπιασε και θέλαμε τα πάντα όλα ενώ είχαμε το σημαντικότερο: την αγάπη.

Είναι και κάποιες φορές που δεν φταίμε μόνο εμείς. Φταίνε και οι συνθήκες. Φταίνε τα πρακτικά προβλήματα. Φταίνε οι γύρω μας που περιμένουν άλλα και μας έχουν πείσει ότι και εμείς αυτά περιμένουμε μαζί τους. Θα μου πείτε, εμείς αφήνουμε όλους αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες να μας επηρεάσουν. Σύμφωνοι, αλλά σίγουρα κάνουν το παιχνίδι πολύ πιο δύσκολο.

Είναι και αυτές οι φορές που εμείς δεν υποχωρούμε, δεν αλλάζουμε. Αγαπάμε, αλλά αγαπάμε με τα μάτια κλειστά, ζωγραφίζοντας έναν χαρακτήρα και μια σχέση που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, που όταν ανοίξουμε τα μάτια μας δεν θα την βρούμε γιατί αλλιώς την φανταζόμασταν και αλλιώς τελικά ήταν. Η αγάπη υπάρχει αλλά το αντικείμενό της δεν είναι 100% πραγματικό.

Συχνά αγαπάμε αλλά το καταπίνουμε, το καταπιέζουμε γιατί φοβόμαστε. Η αγάπη μας δεν είναι τόσο δυνατή ώστε να το βγάλουμε προς τα έξω, να μας ωθήσει να κάνουμε πράγματα που δεν θα κάναμε υπό νορμάλ συνθήκες και να ξεπεράσουμε τα όριά μας. Ίσως γι’αυτό και ο κόσμος δεν λέει πια τόσο εύκολα το σ’ αγαπώ. Ή από την άλλη το λέει πολύ εύκολα, χωρίς να το νοιώθει πραγματικά.

Προσπαθήσουμε να αγαπήσουμε με το μυαλό πολλές φορές αλλά δεν γίνεται. Με την καρδιά αγαπάμε και μόνο έτσι είναι το σωστό.

Αναρωτιέστε τι με έπιασε και τα γράφω όλα αυτά. Τώρα τελευταία βλέπω πολλά ζευγάρια στο δρόμο, όλων των ηλικιών και προσπαθώ να φανταστώ αν έφτασε η αγάπη τους για να είναι εκεί που είναι. Και στην τελική, αναρωτιέμαι αν αγαπιούνται πραγματικά. Νομίζω ότι μας λείπει ρε παιδιά λίγο αυτό. Αυτή η δυνατή αγάπη, που μας τρελαίνει, που μας κάνει να μην κοιμόμαστε τα βράδια. Όσοι είμαστε τυχεροί και την έχουμε βρει κατά καιρούς διαπιστώνουμε την αξία τους όταν την «χάνουμε». Βάζω αυτή τη λέξη σε εισαγωγικά γιατί δεν πιστεύω ότι αυτή η αγάπη χάνεται ποτέ. Παραμένει σε άλλες μορφές και προσπαθεί να εκδηλωθεί όπως είναι δυνατόν.

Τώρα που έρχονται και Χριστούγεννα και μας πιάνει ένα κάτι με τα συναισθήματα και τις αγαπούλες, ΑΝ μπούμε σε αυτή τη διαδικασία, ας προσπαθήσουμε να  ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο μας και να είμαστε αγαπημένοι. Γιατί όταν θα το θέλουμε θα είναι αργά.

Ίσως ακούγεται σαν ευχολόγιο και κλισέ και ίσως και είναι αλλά αρνούμαι να είμαι συνεχώς κυνική, χρειαζόμαστε και λίγο…ρομάντζο βρε αδερφέ. Και οι γιορτές είναι ακριβώς η κατάλληλη εποχή!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Υπηρεσίες ένδυσης και υπόδησης

Όλοι οι τύποι εργασίας

23-01-2024

Αθήνα

Υπηρεσίες Εστίασης

Εποχιακή Εργασία

21-12-2023

Μυκονος

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
28 Μαρ. 2024
ΖΑΛΓΚ
20:00
-
ΜΛΝ
28 Μαρ. 2024
ΠΑΡ
21:30
-
ΟΣΦΠ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;