Τέχνη, social media και πραγματική ζωή.

Ένα πράγμα που μου αρέσει στα social media είναι ότι ανακαλύπτω νέα πράγματα. Ανακαλύπτω ότι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια έχουν κρυμμένα ταλέντα που ο παραδοσιακός τρόπος λειτουργίας του… θεάματος δεν τα άφηνε να φανούν και να εξελιχθούν. Μέσω των social media πλέον όλοι έχουν ένα βήμα να παρουσιάσουν αυτό που διαθέτουν και από κει και πέρα οι κριτές είναι το κοινό. Αν είναι καλοί, θα μείνουν. Αν είναι μέτριοι θα ξεχαστούν. Αν είναι κακοί θα κερδίσουν κράξιμο. Το κοινό, αυτό που ακούει, βλέπει, ψωνίζει είναι (και πρέπει να είναι) ο τελικός κριτής.

Βέβαια, όπως σε όλα τα εργαλεία και ειδικά τα ΜΜΕ, υπάρχει μια κατάχρηση. Πλέον έχουμε φτάσει κάθε ένας να κάνει και ένα προφίλ με κοσμήματα που φτιάχνει μόνος του, ένα προφίλ με φωτογραφίες γιατί πήρε μια επαγγελματική φωτογραφική μηχανή. Σαν να έχει υπερφορτωθεί το σύστημα, δεν ξέρω αν το βλέπετε και εσείς….Μερικές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο, με αντιγραφές δημιουργημάτων που σε κάποιον κόστισαν χρόνο και ενέργεια να φτιάξει, ενώ ο άλλος απλά τα αντέγραψε και τα πλάσαρε ως δικά του. Μάλιστα, επειδή έχω τύχει σε τέτοια περίπτωση καλής μου φίλης, η απάντηση που λαμβάνεις αν πας να πεις κάτι είναι ειρωνική και άκρως εριστική. Αυτό είναι το κακό, δεν κατοχυρώνεσαι. Είσαι έρμαιο του καθενός.

Το απολαμβάνω πολύ όταν ανακαλύπτω αυθεντικούς καλλιτέχνες. Πάντα ήθελα να έχω ένα ταλέντο τέτοιου είδους, να μπορώ να εκφράζομαι με αυτόν το τρόπο αλλά η αλήθεια είναι ότι η φωνή μου σπάει τζάμι (αν και πιάνω τρελά ντεσιμπέλ) και το χέρι μου μια ίσια γραμμή δεν μπορεί να τραβήξει. Μου αρέσει λοιπόν πάρα πολύ να ανακαλύπτω καλλιτέχνες που αυτό που κάνουν είναι η ζωή τους. Έτσι πιστεύω ότι πρέπει να είναι η τέχνη. Τρόπος ζωής. Δεν μπορείς να πουλάς άλλο στα τραγούδια σου για παράδειγμα και άλλο να κάνεις στην καθημερινότητά σου. Ή δεν μπορείς να το κάνεις μόνο για να φανείς, χωρίς να το αγαπάς και να το νοιώθεις. Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο την «πουλάς» την τέχνη, την ξεπουλάς για την ακρίβεια.

Νοιώθω λοιπόν περήφανη όταν έχω φίλους σαν την Μαρίζα, την Μαρούλα και τους Vero Veto. Δεν γνωρίζουν αυτήν την στιγμή ότι γράφω γι αυτούς, δεν τους το είπα ποτέ, γιατί δεν είναι διαφήμιση. Αντίθετα τους γράφω σαν παράδειγμα προς μίμηση, καλλιτέχνες με την έννοια της λέξης και όχι μόνο στο όνομα. Το Μαριζάκι μου το ξέρω τόσα χρόνια καθώς είχαμε την τύχη να είμαστε στην ίδια σχολή. Έφευγε από συναντήσεις που είχαμε για έρευνες για να πάει να κάνει πρόβες. Δεν παράτησε το όνειρό της να γίνει τραγουδίστρια και τα κατάφερε. Αν την ακούσει κάποιος, αν την δει να τραγουδά, θα καταλάβει ότι βγαίνει από μέσα της, δεν είναι ψεύτικο. Δεν είναι για να γίνει διάσημη. Είναι αυτό που θέλει να κάνει, τέλος. Η Μαρούλα είναι μια νεράιδα, όπως ονειρικά είναι και τα κοσμήματα που φτιάχνει. Είναι τόσο ήρεμη, τόσο καλοσυνάτη, τόσο ταιριαστή με τα κομμάτια που δημιουργεί. Θέλω να αγοράσω ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει φτιάξει, σας μιλάω ειλικρινά. Το έχει επιλέξει ενσυνείδητα αυτό που κάνει, το έχει σπουδάσει, το γνωρίζει και το κάνει όπως πρέπει. Προσπαθεί ενάντια στις οικονομικές δυσκολίες και δεν την πτοεί τίποτα!Τι να πω για τους Vero Veto; Πρόκειται για ένα συγκρότημα, με δύσκολη, για το κοινό, μουσική, με στίχους που σφάζουν με το βαμβάκι. Ό,τι γράφουν και τραγουδάνε το εννοούν και το ακολουθούν και στην πραγματική τους ζωή, προσπαθούν με δικά τους έξοδα να ακουστούν αλλά δεν θα άλλαζαν ποτέ το στυλ τους για να γίνουν εμπορικοί και να παιχτούν σε κλαμπάκια. Θέλουν να ακουστούν, αλλά να είναι όπως αρέσει σε αυτούς να είναι. Δεν κάνουν εκπτώσεις, δίνουν πάντα το 100% του εαυτού τους και μου αρέσει πολύ. Μάλιστα, τα δύο από τα τέσσερα μέλη μετρούν 14 χρόνια μαζί, 14 χρόνια που παλεύουν για να καταφέρουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Παρόλες τις δυσκολίες είναι ακόμα μαζί.

Αυτά είναι μόνο τρία παραδείγματα από τους φίλους μου, έχω την τύχη να έχω πολλούς ταλαντούχους, ίσως κάποια μέρα γράψω και για άλλους. Τα social media, αν και είμαι πολύ χωμένη μέσα σε αυτά, έχω πολλούς λόγους να τα κατηγορήσω. Αλλά ας πω και κάτι καλό! Και αυτό είναι πολύ καλό. Νέοι άνθρωποι μπορούν να ακουστούν εκτός των παραδοσιακών καναλιών και να έχουν μία ευκαιρία στο όνειρό τους. Όχι με ψεύτικες εικόνες και δανεικούς στίχους αλλά με αυθεντικό υλικό και όρεξη να μοιραστούν αυτό που έχουν να δώσουν, χωρίς να περιμένουν χρηματικό κέρδος απαραίτητα.

Αν έχετε και εσείς τέτοια παραδείγματα, θα χαρώ να τα μοιραστείτε μαζί μου στα σχόλια. Πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους και η διαφήμιση «στόμα με στόμα» είναι πάντα η καλύτερη.

ΥΓ: Δείτε την Μαρίζα εδώ: www.facebook.com/mariza.rizou.7
Την Μαρούλα εδώ: www.facebook.com/pages/Maroula/137660956269553
Τους Vero Veto εδώ: www.facebook.com/VeroVeto

ΥΓ2: Φωτογραφία από το Εξώφυλλο πρώτου album ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ (2012), by Vero Veto