Noteblog #27 | Άλλη μια στατιστική.

Σας θυμίζω την επιστολή του Νικήτα Κλιντ στον Αλέξη Τσίπρα και σας παραθέτω τους στίχους του τραγουδιού. Γιατί μερικές φορές, έχει ανάγκη να αποδεικνύεις στους γύρω σου (και κυρίως στον εαυτό σου), πως δεν είσαι μόνος, γιατί δεν είσαι ο μόνος:

Έχεις γιο και κόρη, μικρός διάβαζες ιστορίες στο αγόρι
Τα φοράς στη γυναίκα σου μωρό μου sorry σαν το σκυλάδικο
Κι άδικο α-fame story…
Η ζωή σου δε μοιάζει ούτε καν με comic φτηνό,πέρα για πέρα αληθινό το σενάριο!
Σπούδασες οικονομικά και το δολάριο
Παρακολούθαγες στενά,τώρα το euro.
Παντρεύτηκες νέος και βιαστικά, μεγάλωσες στην επαρχία μικροαστικά
το πατρικό σου το σπίτι φαινότανε τόσο κενό
Και το δικό σου τώρα, αν και τεσσάρι τόσο μικρό.
Χωρίς βιβλία στα ράφια, τίγκα στα μπιμπελό και τα λίγα κάδρα
Στους τοίχους χωράνε μόνο έναν άγιο μια Παναγιά και ένα εργόχειρο φτηνό μια κακοζωγραφισμένη νεκρή
Φύση απο κορνιζάδικο.
Σαν τον κατάδικο τριγυρνάς με μια μπάλα στο πόδι στα κωλόμπαρα
Της Κορινθίας μ’Εφη Θώδη ναι και Πλούταρχο και στη καλύτερη
Πουλόπουλο. Σέρνεσαι ξημερώματα με κάποιο βρωμοπούτανο
κωλόπαιδο το παίζεις για να νιώσεις εικοσάρης μα καταβάθος είσαι το παιδί της μαμάς
Αρκουδιάρης με μια BMW του ’97 και με βρώμικα λεφτά στη γωνιά..!

Δε πούλησες ποτέ σου ναρκωτικά, δε βούτηξες ποτέ σου τσάντα απο γριά,
δε τις άρπαξες ποτέ σου από μπάτσο και γενικά τα κανες όλα νόμιμα
Και φαινομενικά…
Μα τα πήρες χοντρά διακριτικά σε φακελάκι σε μασούρι, σε δώρα ακριβά!
Να ναι καλά το δημόσιο κι η θέση η υψηλή…
«Κουράστηκες» πολύ να φτάσεις μέχρι εκεί..
20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ σ’έκανε «κύριο» για αυτό χαλάλι λες τα μύρρια
που σου φαγε το χρημαστιρίο και τώρα με τη Δεξιά (ΧΑ!) δε μπορούν
να σ’ακουμπήσουνε πια!Ο λαός δε ξεχνά κι ας μην ήσουνα ποτέ
Σου Αριστερός έφυγες δαγκωτός Πρασινοφρουρός απο το 81 Αθήνα
Για καλύτερες μέρες… Κρυφοχαιρόσουν ακόμη και για της 17Ν τις σφαίρες!
Αν και χρόνια μετά σε έπιασε τρομουστερία κι ήθελες ασφάλεια.
Βρίζεις αμερικανούς μα γουστάρεις Καντάφι Σαντάμ,
Βρίζεις Τούρκους μα γουστάρεις μπριάμ. Βρίζεις Εβραίους, Αλβανούς
Και Bin Laden μα γουστάρεις coca-cola φτηνά χέρια και Ταλιμπάν.
Δε φαντάζεσαι, δεν ονειρεύεσαι πια…

Ενα παιδί με δυό παιδιά, γκόμενα γυναίκα, μαμά…

Ο γιός σου στη πρέζα κι η κόρη σου Θρησκευτικά
και εσύ χαλιέσαι που τον πιάνεις να καπνίζει κρυφά.
Τον βρήκανε χώμα με χάπια κι άλλα σχετικά μια φορά και εσύ τον μάλωσες μετά επειδή ήρθε σπίτι αργά
Φεύγουν λεφτά σε φροντιστήρια και Αγγλικά για να περάσει η κοπελιά
Τουλάχιστον σ’ανώτατη σχολή και καλα..
Ξορκίζεις την αμορφωσιά ομως για δώρο ούτε ένα βιβλίο δε τους πήρες μια φορά
Στο cinema τα έργα ήταν όλα αμερικάνικα και οι επιθεωρήσεις διαχρονικά
Αριστουργήματα θεατρικά.
Στα σκυλάδικα αναρωτιέσαι πως δε μάθαν τα παλιά λαικά!
Στη γυναίκα σου αφήνεις το βάρος στεγνά και που δε μοιάζει στη μαμά σου
Πρέπει να φταίει αναγκαστικά
Λογαριασμούς, πιστωτικές και γαμησιάτικα τα συμαζεύει με κουράγιο και με κατινιά
Κάνει κουμάντο σιωπηλά και φαντασιώνεται υγρά δειλινά στο Γολγοθά της με το
Χριστό αγκαλιά κι εσύ καρφώνεις το γκάζι κερατά και κάπου μετά τα 200
Σου φαίνονται όλα μακρινά.
Θάνατος στο σαλόνι σου κι ο Χάρος στο τιμόνι σου, δε μπορείς να την κρατήσεις τη μπέμπα το παντελόνι σου ανοιχτό κι η γκόμενα σκύβει στα μπούτια σου
Για κάποιο λόγο τελευταία στιγμή θυμήθηκες τη κούνια σου
Σας έβγαλε δυο ώρες μετά η πυροσβεστική ήσαν χώρια κι οι δυό
Σε στάση εμβρυακή…
Δεν είχες δει γαμπρέ τι σ’είχε βρει…
Ακόμα νομίζεις πως θα προλάβεις να γυρίσεις στο σπίτι πριν το πρωί
Ααα….