Neolaia Θέμα | Οι αντοχές της κοινωνίας στη λιτότητα και το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης!

Η εξαθλίωση «καζάνι που βράζει» με απροσδιόριστες συνέπειες για τους αμείλικτους «μαγείρους» της εξουσίας…

Η κυβέρνηση Σαμαρά επιχειρεί να καθυποτάξει με κάθε πρόσφορο και μη τρόπο τη μία κοινωνική και εργασιακή ομάδα μετά την άλλη. Παρόλα αυτά, η πίεση από την ασκούμενη πνιγηρή οικονομική πολιτική είναι τόσο μεγάλη που κάθε τόσο και μια ακόμα τέτοια ομάδα αποφασίζει να βγει στο “αντάρτικο” απέναντι σε τρικομματική κυβέρνηση και τρόικα. Την ίδια στιγμή, όμως, η ύφεση βαθαίνει συνεχώς και περισσότερο και η μετρήσιμη ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, με περισσότερους από έξι στους δέκα νέους να μην έχουν καμία τύχη για εύρεση εργασίας στη χώρα μας.

Τοπίο, ασφαλώς, ζοφερό  το οποίο καλούνται να σχολιάσουν ορισμένα από τα πλέον άφθαρτα πολιτικά στελέχη κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων κομμάτων:

Μαρία Λοτσάρη, Μέλος Δ.Σ. Επιμελητηρίου Κυκλάδων, Στέλεχος ΝΔ

Έχουμε τους πολιτικούς που προσδοκούν οι πολίτες;

Σε περίοδο πολιτικής και κομματικής απαξίωσης ο Έλληνας προβληματίζεται, αναθεωρεί θέσεις και απόψεις και αλλάζει στάση ζωής επαναπροσδιορίζοντας αξίες και θεσμούς. Παρότι κεραυνοβολείται καθημερινά από νέα και σκληρά μετρά δεν ξεσηκώνεται, δεν αντιδρά.

Η «παγωμένη» κοινωνία βρίσκεται σε κατάσταση σοκ! Προσδοκά από την πολιτεία, ελπίζει για το μέλλον, είναι όμως ανήμπορη να κατανοήσει το αδιανόητο παρόν. Οι Έλληνες με ωριμότητα παρακολουθούν άγρυπνοι τις απροσδόκητες εξελίξεις! Εξελίξεις που ουδείς φανταζόταν πριν λίγα χρόνια. Αντλώντας πίστη και δύναμη από την ιστορία του τόπου, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις, καταβάλλεται κάθε προσπάθεια να μην χαθεί η ελπίδα.

Υπάρχει ακόμα προσμονή για άξιους πολιτικούς που θα μπορέσουν να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλου τους και να αποδείξουν ότι είναι ικανοί να σταματήσουν τον κατήφορο της χώρας, αλλά και της πολιτικής ζωής. Θα τα καταφέρουν; Έχουμε τέτοιους πολιτικού άραγε;

Ελένη Αυλωνίτου, Δημοτικός Σύμβουλος Γαλατσίου, Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Στο δρόμο είναι, έρχεται

Τρία χρόνια τώρα οι αναλώσιμοι πρωθυπουργοί των αναλώσιμων κομμάτων που κάποτε εναλλάσσονταν στην εξουσία υποβάλλουν τον λαό σε κλιμακούμενη λιτότητα χωρίς προοπτική. Στην αρχή οι πολίτες έσφιγγαν το ζωνάρι και αντιμετώπιζαν το κάθε καινούργιο μέτρο σαν μια υποχρέωση που έπρεπε να καλύψουν, μια δυσκολία για να ανταπεξέλθουν.

Καθώς όμως η ανεργία κορυφώνεται, η αγορά παγώνει και το εισόδημα εξαφανίζεται, η αγωνία εξελίχθηκε σε απελπισία που οδεύει στην παραίτηση. Παραίτηση, όχι από τη ζωή, αλλά από τη ψευδαίσθηση ότι υπάρχει τρόπος ανταπόκρισης στη λαίλαπα των υποχρεώσεων. Άνθρωποι που έζησαν όλη τη ζωή τους μέσα στο σύστημα έχοντας την αίσθηση της ευθύνης για τις υποχρεώσεις τους, αρχίζουν πια να νοιώθουν πως ό,τι και να κάνουν θα είναι χαμένοι.

Στο σημείο αυτό το σύστημα γίνεται ασταθές, δεν το κρατάει τίποτα. Καθώς πληθαίνουν οι άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, το σύστημα εξαερώνεται. Κάποια στιγμή οι απογοητευμένοι ξεπερνάνε μια κρίσιμη μάζα και η κοινωνική έκρηξη είναι ανεπίστρεπτο γεγονός. Σήμερα είμαστε πολύ κοντά στο σημείο αυτό.

Κατερίνα Επιτροπάκη, Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΔΗΜΑΡ

Μεγάλο στοίχημα το αίσθημα δικαίου…

Κοινό τόπο σε όλες τις δημοσκοπικές έρευνες αποτελεί η τεράστια δυσκολία που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά. Είναι, άλλωστε, πολλαπλώς εμφανή τα αποτελέσματα της συνεχιζόμενης λιτότητας: κατακόρυφη πτώση τζίρου στην αγορά, καθημερινά λουκέτα σε καταστήματα και επιχειρήσεις, ραγδαία αύξηση της ανεργίας.

Οι έλληνες πολίτες, όσοι τουλάχιστον αντιλαμβάνονται την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και δεν βολεύονται στην «εκτόνωση» μέσω ανέξοδου καταγγελτισμού και ευτελούς λαϊκισμού, μπορούν να αισθανθούν την αναγκαιότητα των θυσιών που απαιτούνται για την αποφυγή του χειρότερου σεναρίου, αυτού της χρεωκοπίας. Υπάρχει όμως μια έντονη ανάγκη στην έλλογη κοινωνία: Η ανάγκη της αποκατάστασης του αισθήματος δικαίου. Αυτή περνάει μέσα από την εφαρμογή αναγκαίων μεταρρυθμίσεων σε κράτος, οικονομία, πολιτικό σύστημα.

Τούτο είναι και το μεγάλο στοίχημα για την τρικομματική κυβέρνηση: Εάν αποτύχει σε αυτό, εάν στη συνείδηση των πολιτών παγιωθεί ότι δεν είναι δυνατόν να αλλάξει τίποτα, τότε η οργή μπορεί να ξεχειλίσει και να πάρει μορφή κοινωνικής έκρηξης με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα.

Γιάννης Χαραλαμπάκης, Μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου Οικολόγων Πρασίνων

Βαθύ σκοτάδι… Πως θα έρθει άραγε το φως;

Η ιστορία διδάσκει ότι τα σύγχρονα κινήματα φεύγουν, όπως έρχονται, δηλαδή ξαφνικά. Το κίνημα των «πλατειών», κίνημα για μια άλλη λύση στην κρίση, κατάφερε καταστροφικό πλήγμα στο ένοχο και αποτυχημένο ΠΑΣΟΚ και ό,τι εκπροσωπούσε, αλλά οι «πλατείες» άδειασαν.

Γιατί όμως; Οι συνθήκες δεν καλυτέρευσαν, αντίθετα, βρισκόμαστε σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση από πριν. Η ίδια η υποχώρηση της όποιας μαζικής αντίδρασης προοιωνίζει την εφαρμογή μεγαλύτερης πίεσης. Οι άνθρωποι απώλεσαν την ελπίδα, άλλοι γιατί κουράστηκαν, άλλοι γιατί περιμένουν διαφορετική κυβέρνηση. Όσοι απογοητεύτηκαν δεν βρίσκουν πλέον πρόταση να τους συνεγείρει. Όσοι αναμένουν, έφθειραν τον πιο ισχυρό μοχλό κοινωνικής αλλαγής, τις παλλαϊκές κινητοποιήσεις.

Τίποτα δεν δείχνει ότι η κρίση θα απαλυνθεί. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί των ελλειμμάτων, η πραγματική δημοκρατία, το φυσικό περιβάλλον, οι τοπικές κοινωνίες, θα βασανιστούν κι άλλο. Οι δυσκολίες συσσωρεύονται, όπως και οι αρνήσεις αυτής της κατάστασης. Μια κοινωνική έκρηξη είναι πολύ πιθανή. Χωρίς ελπιδο-φόρες προτάσεις οι προοπτικές της είναι μάλλον θολές και αδιέξοδες.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Παραγωγή

Πλήρης Απασχόληση

09-01-2024

Κηφισιά

Υπάλληλοι γραφείου

Πλήρης Απασχόληση

13-03-2024

Μενίδι

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
28 Μαρ. 2024
ΖΑΛΓΚ
20:00
-
ΜΛΝ
28 Μαρ. 2024
ΠΑΡ
21:30
-
ΟΣΦΠ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;