Απόψεις | Ο μετανάστης, ο κατάπτυστος και ο ιδανικός αυτόχειρας...

Με μεγάλη ένταση παρακολουθώ από το πρωί, τις εξελίξεις στο θέμα της κατάληψης της Νομικής Σχολής, από 250 – 300 “παράνομους μετανάστες”.

Θέλω να ξεκαθαρίσω (και να προλάβω καταστάσεις), πως δεν εκπροσωπώ την άποψη του neolaia.gr, αναφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη, όπως μπορείτε να κάνετε και εσείς, στέλνοντάς μας τις δικές σας.

Δεδομένα

Θέλω να ξεκινήσω βάζοντας κάποιους όρους, αναφέροντας δηλαδή, κάποιες γενικές (μου) αλήθειες. Όσοι άνθρωποι, δεν μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση των μεταναστών, θεωρώντας πως δεν είναι τυχαίο, πως γεννήθηκαν ο Γιώργος από την Ελλάδα και όχι ο Αχμέτ από την Συρία, όσοι άνθρωποι θεωρούν πως η εγκληματικότητα είναι στο DNA των λαών και πως το να βουλιάζεις βάρκες μεταναστών με μωρά και εγκύους, περισυλλέγοντας πτώματα και πόνο από τις ακτές σου, είναι η λύση του προβλήματος, τότε η άποψή του δεν με αφορά. Το ίδιο ισχύει, και για όποιον ισχυριστεί, πως το μεταναστευτικό δεν είναι ίσως το σημαντικότερο κοινωνικό πρόβλημα, τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Κατάληψη σε Πανεπιστημιακό Χώρο

Σε μια ιδανική κοινωνία, που όλα θα ήταν, όπως θα έπρεπε να είναι, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, θα έπρεπε να είναι χώρος ανάπτυξης ιδεών, καλλιέργειας ανθρώπινων ιδανικών και ανθρωπιστικής παιδείας. Ο χώρος που δεν είναι απλά δίκαιο να εξεγείρεσαι, αλλά ο χώρος που η εξέγερσή σου, θα βρει ένα βήμα να ευαισθητοποιήσει τις μάζες, να δώσει τροφή για σκέψη και να οδηγήσει σε ανατροπή μίας (κακώς) κατεστημένης κατάστασης. Αν τα ελληνικά πανεπιστήμια, είχαν αυτόν το ρόλο, θα μπορούσα με να αντιληφθώ και εν μέρη να συμμεριστώ την επιλογή των αντιρατσιστικών οργανώσεων, να παρέχουν άσυλο εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Θα μιλούσαμε τότε, σε άλλη βάση.

Τα πράγματα όμως, έχουν όπωςτα ξέρουμε και τα ελληνικά πανεπιστήμια, έχουν το ρόλο, που η κοινωνία, αλλά και εμείς οι ίδιοι οι φοιτητές, τους έχουμε δώσει.

Τι επιτεύχθει λοιπόν με αυτήν την κίνηση;

Τίποτα το μη αναμενόμενο. Οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, έχουν κατακλύσει όλα τα τηλεοπτικά πάνελς, εξαπολύοντας ύβρεις-μίσος και μένος εναντίων των μεταναστών, οι δημοσιογράφοι ρωτούν (δήθεν όλο αφέλεια) γιατί δεν παρεμβαίνει η αστυνομία, επαναφέροντας ΣΥΝΕΧΩΣ το θέμα του ασύλου και οι αριστερές οργανώσεις δηλώνουν πως το αίτημα για πλήρη νομιμοποίηση ΟΛΩΝ των “πολιτικών” μεταναστών (υπολογίζονται σε 350.000 min) είναι ανθρωπιστική απαίτηση.

Για το ΛΑΟΣ, δεν θέλω να σχολιάσω κάτι, πόσο μάλλον για τον εθνικό καταδρομέα, τον απόγονο του Μεγάλου Αλεξάνδρου του ειρηνιστή, του οραματιστή μίας Ελλάδας της ξενοφοβίας και του αιματοκυλίσματος. Να τον ενημερώσω πάντως, πως ακόμα και εμείς που δεν είμαστε τόσο πατριώτες, όσο είναι ο ίδιος, δεν πρόκειται (όσο ζούμε) να μας αφήσει την στάμπα και την ρετσινιά του ανθρωποφάγου. Εμείς σαπούνι δεν κάναμε ποτέ κανέναν, και ούτε πρόκειται αγαπητέ να σαπουνοποιήσουμε όνειρα και ανθρώπινες προσωπικότητες!

Για τους δημοσιογράφους δεν θέλω να πω κάτι, δεν περίμενα λογικότερη αντιμετώπιση. Είχε πλάκα πάντως, η εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, που πρώτη φορά (μετά την Τρέμη) είδα παρουσιάστρια να προσπαθεί να επιβάλει την άποψή της σε θέμα, που υποτίθεται, πως έχει δύο πλευρές, και πολύ φανατισμένες.

Αριστερές και αντιρατσιστικές οργανώσεις – Οι ιδανικοί αυτόχειρες

Το μεγάλο μου παράπονο όμως, είναι από τις αριστερές και τις αντιρατσιστικές οργανώσεις. Πραγματικά, ακόμα και τώρα, αδυνατώ να αντιληφθώ την σκοπιμότητα της πράξεώς τους. Έχω ακούσει πολλά από το πρωί. Άλλοι λένε πως θα επιθυμούσαν μία παρέμβαση της αστυνομίας, έτσι για να γίνει τζέρτζελος. Άλλοι πως προσπαθούν να παίξουν μικροκομματικά παιχνίδια και να δημιουργήσουν κοινωνικές ρωγμές στο κυβερνόν κόμμα. Προσωπική άποψη; Τίποτα από όλα αυτά.

Για άλλη μία φορά, (προσωπική άποψη) απέδειξαν, πως ή δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν την πραγματικότητα. Καταρχάς, υποστηρίζουν μία μηδενιστική-ακραία άποψη, που ποτέ των ποτών, δεν πρόκειται να γίνει δεκτή από το ευρύ κοινωνικό σύνολο. Άμεση νομιμοποίηση όλων των πολιτικών μεταναστών! Γιατί δεν θα περάσει;

Πρώτο πρόβλημα: Όταν οι λαθρέμποροι περνούν με τη βάρκα μετανάστες τους σκίζουν τα χαρτιά. Έτσι ο μετανάστης δεν μπορεί να αποδείξει ότι ζητάει πολιτικό άσυλο δίοτι εδιώχθει από τη χώρα του. Βρίσκονται έτσι 400 χιλιάδες άτομα, να ζητούν πολιτικό άσυλο, ενώ μόνο ένα ποσοστό που δεν ξεπερνά το 5%, μπορεί να ταυτοποιήσει, την ίδια του την ύπαρξη!

Δεύτερο πρόβλημα και το πιο σοβαρό. Είμαστε όλοι μετανάστες, αλλά χωράμε στην Ελλάδα;

Το βασικό πρόβλημα, στο οποίο κλίνουν εδώ και χρόνια τα μάτια οι αριστεροί, είναι πως η κατάσταση έχει φτάσει σε ένα σημείο, που πλέον, πρέπει να ληφθεί μία απόφαση. Το ξέρω πως οι διαχωρισμοί μεταξύ νόμιμων και παράνομων μεταναστών είναι απάνθρωποι. Το ξέρω. Και το νιώθω. Νιώθω και αυτούς τους ανθρώπους που έχουν περικυκλωθεί από την εξαθλίωση των μεταναστών (πηγαίνω στην ΑΣΟΕΕ διάολε, και γνωρίζω πολύ καλά, από το γκέτο της Πατησίων). Αν όμως πραγματικά, νοιάζονται για αυτούς, ίσως ήρθε η ώρα, να αντιληφθούν πιο είναι το καλό τους. Ζώντας 30 άτομα σε τριάρι στην Πλατεία Βικτωρίας, χωρίς δουλειά (ή στην καλύτερη ανασφάλιστοι, γεγονός που τους εμποδίζει να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα ένσημα για να εξασφαλίσουν την άδεια παραμονής) υπό καθεστώς πείνας και δυστυχίας, αξίζει να τους θέτεις σε κίνδυνο; Και το αναφέρω αυτό, χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω ή να γίνω μάντης κατάπτυστων πράξεων, αλλά ναι, όλο αυτό ισχυροποιεί τις ακροδεξιές δυνάμεις. Η έμφυτη ξενοφοβία, ο εύκολος στόχος για την έλλειψη θέσεων εργασίας, η καταστροφολογία περί μουσουλμανικών δυνάμεων έτοιμων να μας καταπνίξουν και όλα όσα στρέφουν τους ανθρώπους σε μία ανάγκη διασφάλισης τους από το “κακό” ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΠΟΛΙΤΗ στην ακροδεξιά. Δεν πρέπει να γίνουμε Ολλανδία, Βέλγιο, Γαλλία (βλ Λεπέν), Αγγλία, όπου τα τελευταία χρόνια οι ακροδεξιές ομάδες έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη.

Οφείλουμε να τους προστατεύσουμε

Ας κάτσουμε λοιπόν κάτω, χωρίς να εθελοτυφλούμε, να αντιμετωπίσουμε ένα δεδομένο πρόβλημα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Όσο το ΛΑΟΣ, του εθνικού καταδρομέα και του μπουμπούκου, παραμένει το μοναδικό κόμμα με μεταναστευτική πολιτική, θα αποτελεί την λύση των ανθρώπων που αναφέραμε πριν.

Ας σπάσουμε τα ταμπού, και ας μιλήσουμε ρεαλιστικά, με μοναδικό στόχο την ανακούφιση. Όχι την δική μας, αλλά κυρίως αυτών των ανθρώπων, που έρχονται στην Ελλάδα, για να περάσουν στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, και αντί αυτού, εγκλωβίζονται, πέφτοντας και αυτοί θύματα, μιας καλά στυμμένης βιομηχανίας ανθρώπινης μάζας. Ας τους προστατεύσουμε τώρα, που προλαβαίνουμε!