Βανουάτου | Ένα ευτυχισμένο - χωρίς χρήματα - κράτος!

Ξέρετε όλοι φαντάζομαι, αυτό το αγαπημένο κλισέ, τα  λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία (με το αγαπημένο ευφυολόγημα ως συνέχεια ”τα πολλά λεφτά όμως, την φέρνουν..”). Ε λοιπόν στο Βανουάτου, ένα κράτος τους Ειρηνικού Ωκεανού, το κλισέ βρίσκει την τέλεια εφαρμογή.

Κάποιες Σχετικές Πληροφορίες (Για να μπούμε στο κλίμα)

Το Βανουατού αποτελείται από 83 νησιά. Στο βόρειο μέρος είναι το νησί Πέντεκοστ, είναι 490 τετρ.χιλιομ. με 12.000 κατοίκους. Η χώρα αυτή μέχρι το 1980 ήταν αποικία εν μέρει της Γαλλίας και εν μέρει της Αγγλίας γι αυτό ένας ξένος μπορεί να συνεννοηθεί αλλού στα γαλλικά και αλλού στα αγγλικά. Από το 1980 όμως το Βανουατού είναι ανεξάρτητο κράτος και σήμερα δεν έχει οικονομικά προβλήματα.

Ο πληθυσμός του Βανουάτου είναι 221.506. Οι περισσότεροι από αυτούς ζουν στην ύπαιθρο, ενώ δεκάδες χιλιάδες ζουν στην Πορτ Βίλα και στη Λουγκανβίλ. Οι κάτοικοι, που ονομάζονται Ni-Vanuatu είναι στην πλειοψηφία τους (98,5%) μελανησιακής καταγωγής, ενώ οι υπόλοιποι είναι ένα μείγμα από Ευρωπαίους, Ασιάτες και κατοίκους από άλλα νησιά του Ειρηνικού. Τρία νησιά ιστορικά κατοικήθηκαν από τους Πολυνήσιους. Περίπου 2.000 κάτοικοι ζουν και εργάζονται στη Νέα Καληδονία. Το 2006 το Νέο Οικονομικό Ίδρυμα και οι Φίλοι της Γης (περιβαλλοντική οργάνωση) κατέταξαν το Βανουάτου ως το ευτυχέστερο μέρος για να ζήσει κανείς ανάμεσα σε 178 κράτη σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας τον Happy Planet Index.

Η κοινωνία και οι άνθρωποι στο Βανουάτου

Στο Βανουάτου, λοιπόν, οι άνθρωποι ζουν από αυτά που παράγουν. Έχουν φυσικά και τουρισμό. Όμως μία χρήσιμη λεπτομέρεια, είναι πως δεν έχουν τράπεζα. Δηλαδή έχουν τράπεζα, αλλά όχι όπως την ξέρουμε εμείς. Κάνουν κανονικά καταθέσεις, μόνο που δεν καταθέτουν χρήματα. Καταθέτουν προϊόντα και ιδέες! Πρακτικά: Υπάρχει κατάσταση, στην οποία αναγράφεται πόσο θα κατατεθεί στον λογαριασμό του για κάτι που θα καταθέσει. Γίνονται δεκτές καταθέσεις σε είδη, όπως ψάθες, κοράλλια, καλλιτεχνικά δουλεμένες πέτρες, δόντια αγριόχοιρων, διάφορα όστρακα κ.α. Από τον λογαριασμό του πληρώνονται άλλα πράγματα, όπως κάποιο δάσκαλο για τα παιδιά του.

Οι άνθρωποι στο νησί καλύπτουν όλες τους τις ανάγκες έτσι και επιπλέον με προϊόντα που παίρνουν άμεσα από τη φύση και ανταλλάσσουν άμεσα μεταξύ τους, καρπούς, ψάρια κ.α.

Και τί γίνεται με τις ιδέες; Όταν κάποιος έχει κάποια ιδέα ή εμπειρία που είναι χρήσιμη, κατατίθεται στο λογαριασμό του. Αυτή η ιδέα μπορεί να πουληθεί σε άλλο μέρος. Η τράπεζα αυτή έχει 12 υποκαταστήματα στο Πεντεκόστ και 50 σε όλη τη χώρα Βανουατού.

Τι δηλώνουν οι ίδιοι – Συμπεράσματα

«Είμαστε ευτυχισμένοι άνθρωποι, είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτά που έχουμε. Αυτό που χρειαζόμαστε φύεται γύρω μας. Δεν υπάρχει πείνα. Ο καθένας είναι ευχαριστημένος. Δεν αναζητούμε συνέχεια όλο κάτι άλλο ν’ αποκτήσουμε. Η ζωή μας κυλά ομαλά μέσα στην οικογένεια, στην κοινωνία μας και στις παραδόσεις μας. Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και φροντίζουμε τους ηλικιωμένους.»

Και θα μπορούσε να ακουστεί ουτοπικό και ρομαντικό, αλλά γιατί να μην τον πιστέψεις; Όταν η κατανάλωση δεν έχει μπει στην ζωή σου ως αυτοσκοπός, όταν δεν ζεις για να καταναλώνεις, αλλά καταναλώνεις για να ζεις (σόρυ για το κλισέ, αλλά ταιριάζει (παρεμπιπτόντως στην ντόπια διάλεκτο, δεν υπάρχει λέξη για «κατανάλωση» και «εμπορική οικονομία»)) τότε μοναδικό σου σκοπός είναι να επιβιώσεις. Και πώς επιβιώνεις; Γινόμενος ένα με την φύση, σεβόμενός την, και εκμεταλλευόμενος τα αγαθά που σου δίνει.  Και κυρίως. Μέσα από υγιείς κοινωνικές σχέσεις, χωρίς αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των μελών της κοινωνίας, αφού η επιβίωση του ενός, εξαρτάται άμεσα από την επιβίωση του άλλου.

Στην ερώτηση να ευχηθώ και στα δικά μας πάντως, κωλύομαι λίγο… Εσείς τι λέτε;