O Παναγιώτης Κετίκης (ή αλλιώς το prasinostaraki) στο neolaia.gr

Το Σάββατο 5 Μαΐου στο προαύλιο του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης ο φοιτητικός σταθμός 1431ΑΜ κάνει πάρτι (παραδίπλα και η ΠΑ.Σ.Π). Εκεί βρίσκεται και ο 19χρόνος δευτεροετής Χημικός Μηχανικός Παναγιώτης Κετίκης. Την ίδια ώρα, στην οδό Εθνικής Αμύνης, οι γνωστοί άγνωστοι κάνουν πάρτι κι αυτοί. Ξημερώματα πιά, καθώς ο φοιτητής επιστρέφει σπίτι του, στη συμβολή 3ης Σεπτεμβρίου και Εγνατίας (αντίθετα από το χώρο των επεισοδίων) άνδρες της Ασφάλειας του ζητούν την ταυτότητα. Στο Τμήμα ανακαλύπτουν πως ο Παναγιώτης ήταν ένας από τους 49 συλληφθέντες για τα επεισόδια της 8ης Μαρτίου, όταν είχε πυρποληθεί το φυλάκιο στον Αγνωστο Στρατιώτη (για το οποίο ουδέποτε κατηγορηθηκε κάποιος εκ των 49). Τότε, οι διαδηλωτές αθωώθηκαν πανηγυρικά και ομόφωνα από το δικαστήριο. Ομως αυτή είναι η δεύτερη φορά που ο Παναγιώτης πέφτει στα χέρια της αστυνομίας. Εμείς βρεθήκαμε με τον Παναγιώτη και μας απάντησε στις ερωτήσεις που του κάναμε:

Παρουσιάσου 😛
Ευπειθώς αναφέρω, Κετίκης Παναγιώτης… αισίως τεταρτοετής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πιο γνωστός για την Ιστορία με τα «Πράσινα Σταράκια».
Tι σπουδάζεις Παναγιώτη;
Είμαι Χημικός Μηχανικός και τώρα μπαίνω στο τέταρτο έτος.
Είσαι σε κάποια «νεολαια»;
Όχι, πάντα είχα και έχω ενεργή ανάμιξη στα Κοινά και στα πολιτικά δρώμενα του Συλλόγου μου στο Πανεπιστήμιο ως φοιτητής. Δεν κατακρίνω την πολιτική στράτευση, απλά δεν νιώθω πως την έχω ανάγκη, έστω όχι ακόμα. Θεωρώ πως πρώτα ωριμάζεις σαν άτομο και δημιουργείς την κοσμοθεωρία σου και τις αρχές σου και στη συνέχεια επιλέγεις αν θες και αν υπάρχει κάποιος πολιτικός χώρος που σε βρίσκει σύμφωνο. Επί του παρόντος διαβάζω βιβλία και ενημερώνομαι για «τα του Πανεπιστημίου» και καθημερινά πολιτικά ζητήματα που αφορούν την κοινωνία.
Τι σου έχει μείνει απο εκείνη την νύχτα που σου ζήτησαν ταυτότητα;
Η τραγική ειρωνεία. Από εκεί που περπάταγα χαρούμενος και αμέριμνος, ξαφνικά βρέθηκα στη φυλακή, «Without reason or rhyme» που θα λέγανε και οι Chumbawamba. Είναι σοκαριστικό να σε συλλαμβάνουν χωρίς να έχεις κάνει τίποτα, να σε κρατάνε 3 μέρες στα ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ (κρατητήρια) της ΓΑΔΘ, να ασκούν ψυχολογική βία και να σε πιέζουν να ομολογήσεις πράξεις που όχι απλά δεν διέπραξες, αλλά γενικότερα είχες καταδικάσει με την συμπεριφορά σου και στην τελική να καταλήγεις στις Φυλακές Ανηλίκων (σωστότερα ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΩΝ).
Οι πρώτες σου αντιδράσεις στο τμήμα…;

Ήμουν πολύ τρομαγμένος, είχα καταλάβει πως κάτι δε πάει καλά. Φοβόμουνα πως οι συνεχόμενες ακροάσεις και ανακρίσεις δεν είχαν σαν σκοπό να με βοηθήσουν, αλλά να με παγιδεύσουν… Ήμουνα πολύ κουρασμένος και 24 ώρες άυπνος… δεν μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν ακριβώς, ήλπιζα πως ο εφιάλτης θα τελείωνε από ώρα σε ώρα. Δεν μίλαγα πολύ και δεν με άφηναν να επικοινωνήσω με τον δικηγόρο μου από την αρχή.
Οι αντιδράσεις των δικών σου;
Οι δικοί μου όταν το έμαθαν, όπως είναι λογικό, ταράχθηκαν υπερβολικά πολύ. Αλλά εξαρχής ήταν δίπλα μου σε όλη αυτή την περιπέτεια. Ευτυχώς, η στήριξη οικογένειας και φίλων ήταν καταλυτική για την ψυχική μου ισορροπία.
Oι αντιδράσεις των μπάτσων;
Κοίτα, δεν ισοπεδώνω ποτέ καταστάσεις. Υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι φέρθηκαν με τον χείριστο τρόπο, και ξύλο φάγαμε κατά την σύλληψη και κάποιοι με έβριζαν με χυδαίο τρόπο και κάποιοι προσπάθησαν να με τρελάνουν και να βάλουν στο στόμα μου λόγια που ποτέ δεν είπα. ΑΛΛΑ, υπήρχαν και κάποιοι που φέρθηκαν με πολύ ανθρώπινο τρόπο, δεν θα την πάλευα την πίεση χωρίς τη σωστή στάση κάποιων στα κρατητήρια.
Γενικώς δεν είχες ξανά «μπλεξίματα» με τον «νόμο»;
Στις 8/3, στην Πανεκπαιδευτική πορεία, ήμουνα ανάμεσα στους 49 φοιτητές που συνελήφθησαν άδικα. Εκεί να δεις ξύλο, τρομακτική βία από τους αστυνομικούς. Μετά από μια μεγάλη δίκη, αθωωθήκαμε όλοι πανηγυρικά, οι 48 ομόφωνα και αμετάκλητα. Ο 49 ο Κ.Β. , μετά από αίτηση της εισαγγελέως επαναδικάζεται… ένας νέος που διώκεται ακόμα για πράξεις που ποτέ δεν διέπραξε. Να τονίσω πως όχι απλά αθωωθήκαμε, αλλά μετά το πέρας της δίκης, οι αστυνομικοί διώχτηκαν για υπερβολική χρήση χημικών, βίας και ψευδομαρτυρία. Οπότε για να μην μπερδευτούμε το ποινικό μου μητρώο ήταν ολόλευκο.
Στην Αυλώνα πως ήταν η κατάσταση; (Χάλια )
Για να είμαι ειλικρινής, τα κρατητήρια της ΓΑΔΘ ήταν πολύ χειρότερα. Οι κρατούμενοι στην Αυλώνα μου φέρθηκαν πολύ καλύτερα απ’ ότι κάποιοι αστυνομικοί στην Θεσσαλονίκη. Γενικότερα οι Φυλακές Ανηλίκων είναι ένας εγκληματικός θεσμός. Λειτουργεί σαν αποθήκη νέων ανθρώπων, καμία δραστηριότητα καμία επανεκπαίδευση…ουσιαστικά ένα σχολείο του εγκλήματος. Είναι σαν να έχεις ένα δωμάτιο με ανθρώπους άρρωστους και υγιείς, να τους βάζεις όλους μαζί χωρίς καμία φροντίδα και να περιμένεις να γίνουν όλοι καλά από μόνοι τους. Τα νέα παιδιά που αναπτύσσουν παραβατική συμπεριφορά, δεν χρήζουν εγκλεισμού, αλλά επαναπαιδαγώγησης . Γενικά πάντως… είναι να μην μπεις σε τέτοια μέρη, αν μπεις κοίτα αλώβητος να βγεις.
Πίστεψες ποτέ πως δεν θα ξεμπλέξεις;
Κοίτα, όταν είσαι αθώος και ξέρεις πως σε στηρίζει κόσμος, γνωρίζεις πως αργά ή γρήγορα θα δικαιωθείς, το θέμα ήταν να βγω από εκεί μέσα το συντομότερο. Είμαι πεπεισμένος πως θα δικαιωθώ στην δίκη μου.
Τι σε δυνάμωνε εκει μέσα; Έχεις αλλάξει καθόλου μετά από όλο αυτό;
Με δυνάμωνε πολύ η στήριξη της οικογένειας μου και των φίλων μου. Στην πορεία, μπορώ να πω πως με δυνάμωσε πολύ η αλληλεγγύη της πανεπιστημιακής κοινότητας, φορέων, κομμάτων, οργανώσεων και ατόμων που απλά έμαθαν την κατάφορη αδικία και θέλησαν να την καταδικάσουν με την έμπρακτη συμπαράσταση τους. Τα βιβλία και το καρτοτηλέφωνο ήταν τα μέσα για να δραπετεύω σε καθημερινή βάση. Ένα όμορφο ταξιδιωτικό διήγημα, ένα ιστορικό μυθιστόρημα, ένα φιλοσοφικό δοκίμιο… πολύ μεγάλος πλούτος τα βιβλία.
Έχεις ξαναπάει σε πορεία από τότε;
Ωραία ερώτηση. Κοίτα έχω πάει σε ποδηλατοπορεία, δεν νιώθω ακόμα ασφαλής να πάω σε πορεία… λυπάμαι που το λέω, αλλά καλύτερα να μείνω και λίγο μέσα.  Φυσικά το θέμα είναι να μην τρομοκρατούνται οι νέοι άνθρωποι, να φωνάζουν και να διαδηλώνουν ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ. ΣΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ.
Η γνώμη σου για τον Βύρωνα;
Χα… Μου αρέσει όταν αγορεύει, όταν λέει για «στρατιωτάκια ακούνητα», για «Ασύμμετρες Απειλές», για την «κομμένη γράνα»… τι να πω, οι άνθρωποι στο κοινοβούλιο είναι αυτοί που εξέλεξε ένα μεγάλο κομμάτι του Ελληνικού λαού, για το έργο του κρίθηκε στις επόμενες εκλογές.
Η γνώμη σου για την σημερινή «Αριστερά».
Τι εννοείς Αριστερά?… Δύσκολα ρωτάς ρε Νικόλα. Κοίτα δεν βάζω ταμπέλες σε ανθρώπους… τουλάχιστον όχι πλέον. Είμαι υπέρ τον ανθρώπων με προοδευτικές ιδέες, με ιδανικά και όρεξη για δουλειά και αγώνα. Θεωρώ πως έρχονται δύσκολες εποχές, η Αριστερά έχει κάνει ΤΡΟΜΕΡΑ λάθη τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει κάνει ΣΠΟΥΔΑΙΑ βήματα μπροστά. Εγώ προσωπικά πλέον, προσπαθώ να καταλάβω που στηρίζει ο καθένας αυτά που λέει, αν είναι να έχω μια αριστερά που λέει πράγματα ανεδαφικά και αντικρουόμενα…
Έχω φίλους από διάφορους χώρους, ο καθένας έχει κάτι να πει, το θέμα είναι το υπόβαθρο και η λογικότητα των όσων λέει, η συνέπεια της θεωρίας με την πράξη. Δεν μπορείς να μιλάς για «ταξική πάλη» και άμα σε γδύσουν, τα ρούχα σου να κάνουν 3000 Ευρώ, αλλά να μην είσαι και σαν νεάντερνταλ και να ζεις σε άλλη εποχή. Μέτρον άριστον, που λέγανε και οι αρχαίοι Έλληνες. Γενικά είναι τεράστια κουβέντα, άμα θες να σου γράψω ένα τεράστιο άρθρο να στο αναλύσω, το θέμα είναι να έχουν οι νέοι άνθρωποι ιδανικά και όρεξη για το αύριο. Αυτό λείπει από την χώρα είναι άνθρωποι με ιδεολογία, από καιροσκόπους πήξαμε!!
Εμπιστεύεσαι τη δικαιοσύνη;
Ελπίζω στην δικαιοσύνη! Τα ΜΜΕ δεν εμπιστεύομαι, αυτός είναι και ο λόγος που έκοψα την τηλεόραση.
Πιστευεις ότι γνώριζαν απο την αρχή πως είσαι αθώος; Αν ναι, για ποιο λόγο έγιναν όλα αυτα;
Εννοείτε πως το ήξεραν, οι αστυνομικοί τουλάχιστον, από την πρώτη στιγμή πως δεν έχω καμία σχέση με τα επεισόδια. Δυστυχώς κάποιοι εκείνη την μέρα κάποιοι βάλανε τον μισθό και την θέση τους πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία ενός αθώου.
Αστυνομία; Πως τους αντιμετωπίζεις πλεον. Κατηγορήθηκες για κάτι που ήσουν αθώος. Έκανες φυλακή χωρίς λόγο. Τους βλέπεις με στραβό μάτι;
Με το κεφάλι ψηλά, τους κοιτώ κατάματα και περιμένω δικαίωση. Η όλη ιστορία άλλαξε τον τρόπο που αντιμετωπίζω την καθημερινότητα μου, το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ, πλέον χαίρομαι το κάθε βήμα μου, το κάθε λεπτό μου, την κάθε ελεύθερη σκέψη μου. Να σου πω και την αλήθεια έχω πιο σημαντικά πράγματα να με προβληματίσουν, oι πράξεις τους θα κριθούν από την κοινωνία.

Το φοιτητικό κίνημα έχει ηρεμήσει κάπως; Το νομοσχέδιο προχωράει…
Τίποτα δεν πάει χαμένο. Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που ποτέ δεν δόθηκε. Το νομοσχέδιο είναι προβληματικό, αλλά δεν συμφωνώ με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Αν δεν μπορούμε να συζητήσουμε σαν άνθρωποι, τι να υπερασπιστώ εγώ? Το θέμα είναι η πανεπιστημιακή κοινότητα να προβάλλει ισχυρά αντεπιχειρήματα, ενωμένη και με ηρεμία…οι εντάσεις από οποιαδήποτε πλευρά δεν βοήθησαν ποτέ το πανεπιστήμιο. Να μην ξεχνάμε πως το φοιτητικό κίνημα ήταν αυτό που διέσωσε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, με το Άρθρο 16. Ο Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας της Παιδείας είναι σημαντικότατος, το θέμα ήταν και είναι να έχουμε Παιδεία για όλους, χωρίς φραγμούς και με έρευνα προς όφελος της κοινωνίας και όχι των επιχειρήσεων. Μια Παιδεία καλά χρηματοδοτούμενη και με ενεργούς φοιτητές δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Με 3% χρηματοδότηση τι να περιμένει ο μέσος Έλληνας…Harvard??? Να πω 2 πράγματα συνοπτικά: Η Παιδεία δεν είναι εμπόρευμα, είναι αγαθό. Δεν πουλιέται, παρέχεται από την κοινωνία για την κοινωνία. Το μόνο κριτήριο για την παροχή της γνώσης, είναι η ίδια η γνώση και η όρεξη του ανθρώπου για την απόκτηση της. Το χρήμα δεν αγοράζει γνώση, μόνο χαρτιά και συνειδήσεις.
Ήμαστε οι γενιά των 700ευρώ… Τι βλέπεις στον ορίζοντα;
Είμαστε άλλη μια γενιά που θα πρέπει να αγωνιστεί για να κερδίσει τα αυτονόητα. Σωστότερα, είμαστε η πρώτη γενιά, μετά τον πόλεμο, που θα ζήσει δυσκολότερες εποχές από την προηγούμενη. Η επισφάλεια, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και γενικά η ανασφάλεια για την επόμενη μέρα είναι πλέον κομμάτι της ζωής των νέων εργαζόμενων. Έρχονται δύσκολοι καιροί, αλλά καλά να είμαστε θα το παλέψουμε και αυτό…και ποιος ξέρει ίσως να κερδίσουμε! Δεν μπορούμε να περιμένουμε ένα θαύμα, μόνο με κοινό αγώνα κερδίζεται η ζωή!
Ευχαριστώ πολύ!
Τα λέμε στο Αντιρατσιστικο 🙂